သုႆန္သခၤ်ဳိင္း၌ အျပစ္ငါးမ်ဳိးရွိေၾကာင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
“ရဟန္းတို႔၊ သခၤ်ဳိင္း၌ အျပစ္တုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ...

(၁) မစင္ၾကယ္၊
(၂) မေကာင္းေသာ အနံ႔ရွိ၏၊
(၃) ေဘးဘ်မ္းရွိ၏၊
(၄) သရဲသဘက္တုိ႔ ေနရာျဖစ္၏။
(၅) မ်ားစြာေသာ လူအေပါင္းတုိ႔ ငုိေၾကြးရာျဖစ္၏၊
“ရဟန္းတို႔၊ သခၤ်ဳိင္း၌ အျပစ္တုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။

ဤသခၤ်ဳိင္းကုိ ဥပမာျပဳ၍ သခၤ်ဳိင္းကုန္းႏွင္းတူေသာ ပုဂၢဳိလ္ကုိလည္း ေဟာေဖာ္ညြန္ၾကား
ေတာ္မူခဲ႔ေပသည္။ ထုိပုဂၢဳိလ္မွာ.......

(၁) အသုစိ - မစင္ၾကယ္ေသာ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံႏွင္႔ ျပည္႔စုံေသာ ပုဂၢဳိလ္၊

(၂) ဒုဂၢႏၶ - မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးႏွင္႔ျပည္စုံသျဖင္႔ မေကာင္းသတင္းထြက္၍
အပုပ္နံ႔လွဳိင္ေသာပုဂၢဳိလ္။

(၃) သပၸဋိဘယ - မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးႏွင္႔ျပည္စုံသျဖင္႔ သီလကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးၾက
ကုန္ေသာ ရဟန္းအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔က ပစ္ပယ္ခံရေသာပုဂၢဳိလ္၊

(၄) ၀ါဠာနံ အမႏုႆာနံ အာ၀ါသ - မိမိကုိယ္တုိင္ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စုံ
သည္႔အျပင္ မိမိႏွင္႔သေဘာတူ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စုံေသာပုဂၢဳိလ္တုိ႔ႏွင္႔သာ
ေပါင္းသင္းေနထုိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္၊

(၅) ဗဟုဇနအာေရာဒန - မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးႏွင္႔ ျပည္႔စုံသျဖင္႔ ရဟန္းအေပါင္း
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔က ကဲ႔ရဲ႕ရွဳတ္ခ်ခံရေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
(သိ၀ထိကသုတ္) (အံ၊ ၂၊ ၂၃၅။ ျမန္မာျပန္၊ ၃၀၀ - ၃၀၁)

အဓိပၸါယ္မွာ.............

(၁) သခၤ်ဳိင္းသည္ မစင္ၾကယ္သကဲ႔သုိ႔ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးရွိျခင္း၊

(၂) သခၤ်ဳိင္းသည္ မေကာင္းေသာ အနံ႔ရွိသကဲ႔သုိ႔ မေကာင္းသတင္းထြက္ျခင္း၊

(၃) သခၤ်ဳိင္းသည္ ေဘးအႏၱရယ္ရွိေသာအရပ္ျဖစ္၍ ထုိသခၤ်ဳိင္းကုိ လူအမ်ားက ေရွာင္ရွား
သြားၾကသကဲ႔သုိ႔ုိ႔ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးရွိသူကုိလည္း ကုိယ္က်င္႔သီလကုိ ခ်စ္ျမတ္
ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔က ေရွာင္ရွားသြားၾကျခင္း၊

(၄) သခၤ်ဳိင္း၌ ဘီလူးသရဲမ်ား ေနၾကသကဲ႔သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးရွိသူထံ၌လည္း
မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးရွိသူတုိ႔သာ ေနထုိင္ၾကျခင္း၊

(၅) သခၤ်ဳိင္း၌ လူအမ်ားငုိေၾကြးၾကသကဲ႔သုိ႔ မစင္ၾကယ္ေသာ ကံသုံးပါးရွိသူကုိ သီလကို
ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔က ကဲ႔ရဲ႔ ရွဳတ္ခ်ၾကျခင္း အားျဖင္႔
ဒုႆီလပုဂၢဳိလ္သည္ သခၤ်ဳိင္းကုန္းႏွင္႔ ဥပမာတူေလသည္။

အထက္ပါ အဂၤါရပ္မ်ားတြင္ နံပါတ္ (၄) အဂၤါအရ
သခၤ်ဳိင္းကုန္း၌ ဘီလူးသရဲမ်ားသာ ေနထုိင္ၾကသကဲ႔သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာပုဂၢဳိလ္ထံသုိ႔လည္း
မစင္ၾကယ္ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားသာ ဆည္းကပ္ၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရေပမည္။
သုိ႔ျဖစ္၍ ေျခေသၤ႔စစ္မွန္က ျမက္ကုိ မစားသကဲ႔သုိ႔ ျမက္စားလွ်င္လည္း ေျခေသၤ႔မစစ္ ဟု
ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါသည္။
ဟသၤာမင္းစစ္က က်ီးကန္းကုိ မခစားသကဲ႔သုိ႔ က်ီးကန္းကုိ ဆည္းကပ္လွ်င္လည္း ဟသၤာ
မစစ္ဟု သတ္မွတ္ႏုိင္ပါသည္။

နံပါတ္ (၅) အဂၤါအရ
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ကဲ႔ရဲ႔ရွဳတ္ခ်ျခင္းႏွင္႔ လူအေပါင္းတုိ႔ ငုိေၾကြးျခင္းတူၾကပုံမွာလည္း
ဤသုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ ဒုႆီလပုဂၢဳိလ္ႏွင္႔ မလႊဲသာ မေရွာင္သာ
ေပါင္းေဖာ္ေနရလွ်င္ပင္ “ငါတုိ႔သည္ ဒီလုိေကာင္ၾကီးႏွင္႔မွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရေပ၏။
ထုိသုိ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရျခင္းမွာ ငါတုိ႔အတြက္ ဆင္းရဲၾကီးစြတကား” ဟု ျမည္တန္း
ညည္းညဴတတ္ပါသည္။ ထုိသု႔ိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ညည္းညဴျခင္းကုိပင္ လူအေပါင္းတုိ႔
ငုိေၾကြးျခင္းႏွင္႔ ဥပမာျပဳထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ စာဖတ္သူအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ ဆရာသမားထံ နည္းခံေတာ႔မည္
ဆုိလွ်င္ သခၤ်ဳိင္းကုန္းႏွင္႔ တူေသာ ပုဂၢဳိလ္ကုိ ေ၀းစြာေရွာင္၍ ပြတ္သစ္စ ဂရုသင္းကဲ႔သုိ႔
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ ကုိယ္က်င္႔တရားႏွင္႔ ျပည္႔စုံေသာ၊ စႏၵကူးနံ႔သာကဲ႔သုိ႔ ေမႊးၾကဳိင္ေသာ
သီလရနံ႔ရွိေသာ ကမၼဌာန္းဆရာထံ နည္းခံႏုိင္ပါေစ - ဟု ဆႏၵျပဳမိေပသည္။

၀ီရသူ - (မစုိးရိမ္)

အရွင္၀ရသာမိ