HAZY LIFE

ေစတီပုထုိးပံုေတာ္မ်ား

ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ရန္ကုန္

က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ မြန္ျပည္နယ္

ဥမင္သံုးဆယ္ေစတီ စစ္ကိုင္း

စႏၵမုနိဘုရား မႏၱေလး

ကုသိုလ္ေတာ္ဘုရား မႏၱေလး

ကိုးေသာင္းပုထိုးေတာ္ၾကီးဂူတြင္း ရခိုင္ျပည္



ဘုရားေလာင္း လွည္းကုန္သည္မွဴးဘ၀တုန္းကျဖစ္သည္။ ဘုရားေလာင္းသည္ ေနာက္လိုက္ ေနာက္ပါလွည္းကုန္သည္ငါးရာတို႕ႏွင့္အတူ ကုန္စည္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ျခင္းအလို႕ငွာ ခရီးထြက္ခဲ့ေလသည္။

ကႏၱာရခရီးသုိ႕ေရာက္ေသာအခါ လမ္းမွားျခင္းေၾကာင့္ ခရီးမတြင္မူ၍ အစာေရ ရိကၡာမ်ားျပတ္လပ္ သြားၾကေလသည္။ ဤသို႕လွည့္လည္သြားလာၾကစဥ္ ပေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို ေတြ႕၍ လွည္းကို ခၽြတ္ကာ ထိုေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္၍ အနားယူၾကေလသည္။

ဘုရားေလာင္းတို႕ နားခိုရာ ပေညာင္ပင္ႀကိး၏အရြက္တို႕သည္ စိမ္းညဳိ႕ေျပျပစ္ေနသည္ကို လည္းေကာင္း၊ အခက္တို႕သည္ ေရျဖင့္ျပည့္ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႕ျမင္ၾကရေလသည္။

ဣစာၦသယ လုိတရ ပေညာင္ပင္

ထိုအခါ ကုန္သည္တစ္ေယာက္သည္ ေညာင္ပင္ေပၚတက္၍ အေရွ႕ဘက္ေညာင္ကိုင္းကို ခုတ္ျဖတ္ ၾကည့္မိေခ်သည္။ ထိုကုန္သည္ ခုတ္ျဖတ္ရာ ေညာင္ကိုင္း၀မွ ေရမ်ားထြက္က်လာေသည္။ ေရမ်ားသည္ ေညာင္ကိုင္းမွ တစ္စက္ခ်င္း၊ ႏွစ္စက္ျခင္းစိမ့္က်ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ေရစက္ျဖင့္စုပ္ထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေရပိုက္မွထြက္လာသကဲ့သို႕ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာျဖင့္ ဒလေဟာထြက္က်လာျခင္းျဖစ္၏။ ေညာင္ကိုင္းမွ ေရမ်ားပန္းထြက္သည္မွာ ထန္းတစ္ရပ္စာမွ် ျမင့္ေလသည္။

ကုန္သည္တို႕သည္ ထိုေရမ်ားကို အငတ္ေျပအျဖစ္ ေသာက္လည္းေသာက္ၾက၏။ အေမာေျပအျဖစ္ ခ်ဳိးလည္းခ်ဳိးၾကေလ၏။

ထို႕ေနာက္ ေတာင္ဘက္ေညာင္ကိုင္းကို ခုတ္ျဖတ္ၾကျပန္ေလ၏။ ထုိအခါ ထိုေညာင္ကိုင္းမွ အနံ႕အရသာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ နတ္သုဒၶါ နတ္အစားအစာမ်ား ထြက္က်လာေလ၏။ ကုန္သည္မ်ားသည္ ထိုအစားအစာမ်ားကို ငတ္ငတ္ျပတ္ျပတ္ႏွင့္ သူ႕ထက္ငါ အလုအယက္ ခပ္ယူစားသံုးၾကေလသည္။

ထို႕ေနာက္ အေနာက္ဘက္ ေညာင္ကိုင္းကို ခုတ္ျဖတ္ၾကျပန္ေလ၏။ ထိုအခါ ထိုေညာင္ကိုင္းမွ အ၀တ္အစားလွပတင့္တယ္စြာ ၀တ္ဆင္ထားေသာ နတ္မိမယ္ေလးမ်ားထြက္က်လာ၏။ ကုန္သည္မ်ား သည္ ထိုနတ္မိမယ္ေလးမ်ားႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပါးၾကကုန္ေလသည္။

ထို႕ေနာက္ ေျမာက္ဘက္ေညာင္ကိုင္းကို ခုတ္ျဖတ္ၾကျပန္ေလ၏။ ထိုအခါ ထိုေညာင္ကိုင္းမွ ရတနာခုနစ္ပါးတို႕ ထြက္ၾကလာၾကကုန္၏။ ကုန္သည္မ်ားသည္ ထိုရတနာမ်ားကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ လွည္းမ်ားျပည့္ေအာင္ က်ံဳးယူတင္ေဆာင္ထားၾကေလသည္။
“အရိပ္ခို အခက္ခ်ဳိး မိစာၦမ်ဳိးကုန္သည္”

ထိုသုိ႕ ေညာင္ကိုင္းခုတ္တိုင္း ထူးျခားဆန္းျပားေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာရတနာမ်ား ထြက္က်လာသည့္ အခါ ကုန္သည္မ်ားသည္ ေလာဘတက္၍ လာေလေတာ့၏။ “သစ္ကိုင္းခုတ္႐ံုမွ်ျဖင့္ ဤကဲ့သို႕ေသာ ရတနာ မ်ား ထြက္ေပၚလာေသး၏။ အျမစ္ကို တူးျဖတ္လွ်င္မူကား သည္ထက္ တန္ဖိုးႀကီးသည့္ ဥစၥာရတနာမ်ား ထြက္ေပၚလာေပလိမ့္ဦးမည္” ဟု ႀကံစည္ကာ ေညာင္ျမစ္တူးဖို႕ အားထုတ္ၾကေလသည္။

ထိုအခါ ဘုရားေလာင္း လွည္းကုန္သည္မွဴးသည္ ထိုကုန္သည္မ်ားထံသို႕ သြား၍ လက္အုပ္ခ်ီကာ ဤသို႕ေတာင္းပန္ေလသည္။

“ဤပေညာင္ပင္ႀကီးသည္ သင္တို႕အား အဘယ္သို႕ ျပစ္မွားေလသနည္း။”

“အေရွ႕ကိုင္းက ေရကိုေပး၏။ ေတာင္ကိုင္းက ထမင္းအေဖ်ာ္ကို ေပး၏။ အေနာက္ကိုင္းက မိန္းမပ်ဳိ ကို ေပး၏။ ေျမာက္ကိုင္းက အလံုးစံုေသာ အလိုရွိအပ္ေသာ ရတနာခုနစ္ပါးကိုေပး၏”

“အႀကင္သစ္ပင္၏ အရပ္၍ေနခဲ့ဖူး၊ အိပ္ခဲ့ဖူးအံ့။ ထိုသစ္ပင္၏ အခက္ကို မခ်ဳိးရာ”

အရိပ္ေနလ်က္ အခက္ခ်ဳိးေသာသူသည္ ယုတ္မာေသာသူ မည္၏။ အေဆြခင္ပြန္းကို ျပစ္မွားတတ္ သူ မည္၏”

လွည္းကုန္သည္မွဴးက မည္သို႕ပင္ ဆံုးမတားျမစ္ေစကာမူ ကုန္သည္အားလံုးက ေလာဘတက္ေန ေသာေၾကာင့္ လွည္းကုန္သည္မွဴး၏ စကားကို မနာယူၾကေတာ့ေပ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ လွည္းကုန္သည္မွဴး လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္အမ်ားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အားမတန္၍ မာန္ေလ်ာ့လိုက္ရေလေတာ့၏။

ေလာဘကို အေတာမသတ္ႏိုင္ေသာ ကုန္သည္မ်ားလည္း တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ရတနာမ်ား ရလိုေဇာျဖင့္ ပုဆိန္၊ ဓါးမစေသာ လက္နက္မ်ားယူေဆာင္ကာ ေညာင္ျမစ္ျဖတ္ရန္ အားထုတ္ၾကေလေတာ့ ၏။
“စမတ္ပါ၀ါႏွင့္နတ္နဂါး”

ဤေညာင္ပင္ႀကီးသည္ နတ္နဂါးတို႕ ေစာင့္ေရွာက္ေနထိုင္ရာ ပေညာင္ပင္ႀကီးျဖစ္ေလသည္။ ေက်းဇူး မသိတတ္ေသာ ကုန္သည္မ်ားအေပၚ နတ္နဂါးတို႕သည္ မ်ားစြာ အမ်က္ထြက္ေလေတာ့၏။ ထို႕ ေၾကာင့္ လွညး္မွဴးကို ခ်န္လွပ္၍ ၾကမ္းၾကဳတ္ယုတ္မာေသာ ကုန္သည္မ်ားကို တစ္ေယာက္မက်န္ သတ္ျဖတ္ ရန္ နဂါးမင္းသည္ နတ္စစ္သည္မ်ားကို ေစလႊတ္လိုက္ေလေတာ့၏။

ေက်းဇူးရွင္ကိုျပစ္မွားေစာ္ကားေသာ ကုန္သည္ငါးရာလည္း ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ဖဲြထင္းဘ၀၊ ျပာမႈန္႕ ဘ၀သို႕ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့၏။

ထို႕ေနာက္ ရတနာမ်ားအျပည့္တင္ေဆာင္ထားေသာ လွည္းငါးရာကို နတ္နဂါးမ်ားကိုယ္တုိင္ က၍

 
အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္က သူဟာ အေနကဇာတင္မႈ မျပဳလုပ္ရေသးတဲ့ ဆင္းတုေတာ္ကို သာမန္အရုပ္တစ္ခုလိုပဲ သေဘာထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သာမန္ရုပ္ထုတစ္ခုလို႔ သေဘာထားၿပီး ေလွခါးထစ္ တစ္ေနရာ၊ ဧည့္ခန္းစတဲ့ ေနရာေတြမွာ အလွၾကည့္ဖို႔ ထားထားတာပါလို႔ တပည့္ေတာ္အား ေျပာဖူးပါတယ္။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက အေနကဇာမတင္ဘဲ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ကုိးကြယ္သင့္/မသင့္ဆိုတာနဲ႔ အေနကဇာမတင္ေသးတဲ့ ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို မသင့္ေတာ္တဲ့ ေလွခါးရင္းစတာေတြမွာ ထားသင့္/မသင့္ဆိုတာကို ေျဖၾကးေပးေတာ္ မူပါဘုရား။

ဦးကုမာရ
ေခတၱစကၤာပူ



အေျဖ။ ။ ဒီအေမးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခ်က္သံုးခ်က္ကို ေတြးမိပါတယ္။

(၁) အေနကဇာမတင္ဘဲ ကိုးကြယ္သင့္/မသင့္။

(၂) ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ား ဘုရားအရာ ေျမွာက္ခ်ိန္၊ ဘုရားလို႔ သတ္မွတ္တဲ့အခ်ိန္။

(၃) အေနကဇာမတင္ေသးေပမဲ့ မသင့္ေတာ္တဲ့ ေနရာမ်ားမွာ ထားသင့္/မသင့္။

ဒီသံုးခ်က္ကို သိထားပါက အေမးပုစၦာအတြက္ ရွင္းသြားပါလိမ့္မယ္။

(၁)အေနကဇာမတင္ဘဲ ကိုးကြယ္ သင့္/မသင့္

အေနကဇာတင္တယ္ဆိုတာ တစ္ခ်ဴိ႕က ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို အသက္သြင္းၾကတယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။ အမွန္က သက္မဲ့ပစၥည္းတစ္ခုသာျဖစ္တဲ့ ရုပ္ပြားေတာ္ကို အသက္သြင္းလို႔ မရွင္လာနိုင္ပါ။ သြင္းလို႔လည္း မရပါ။ အေနကဇာတင္တဲ့သေဘာက “အေနကဇာတိ သံသာရံ” စတဲ့ ဂါထာေတာ္ျဖင့္ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္အား ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားက

 
မိန္းမတစ္ေယာက္မွာ ေကာင္းျခင္း(၅) ျဖာ ရွိရမယ္လို႔ ဆိုတယ္ ။ အဲသည္ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာနဲ႔ ျပည္စုံမွသာ မိန္းမ ပီသမယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္ ။ အဲဒါ မွန္သင့္သေလာက္ေတာ့ မွန္ပါတယ္ ။ အျပည့္ အဝေတာ့ မမွန္ပါဘူး ။ လိုတဲ့အရာ ရွိပါေသးတယ္ ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာဆိုတာကေတာ့...

●ဆံပင္ရဲ ေကာင္းျခင္း
●အသားရဲ႕ေကာင္းျခင္း
●အေရရဲ႕ ေကာင္းျခင္း
●အရိုးရဲ႕ ေကာင္းျခင္း
●အရြယ္ရဲ႕ ေကာင္းျခင္း

အဲသည္ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာ ရွိရုံနဲ႔ မိန္းမေကာင္း မိန္းမျမတ္ ျဖစ္မလား မျဖစ္ႏိုင္ေသး ပါဘူး။ 
မိန္းမေကာင္း မိန္းမျမတ္ ျဖစ္ဖို႔ အျခားအေၾကာင္းတရားမ်ားစြာ ရွိပါေသးတယ္ ။ ေလာကမွာ ရုပ္တရား ေကာင္းရုံနဲ မၿပိီေသးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ မ်ားစြာရွိပါေသးတယ္ ဆိုတာကို သိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္ ။
ဒါဟာ အေရးႀကိီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ဆိုတာကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သတိ မထာမိၾကပါဘူး ။
မိန္းမေကာင္းျဖစ္ဖို႔ ဆုိတာ ရုပ္ေခ်ာရုံ အျပင္ပန္းလွရုံနဲ႔တင္ မဟုတ္ပဲ စိတ္သေဘာ တရားလည္းေကာင္းရပါမယ္ ။
သေဘာကေတာ့ အကာေရာ အႏွစ္ပါ ေကာင္းရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပါ ။ သာမည ျဖစ္္တာေရာ ၊ အဓိက ျဖစ္တာပါ ေကာင္းရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပါ ။
အသားအေရေတြ ၊ အရိုးေတြ အရြယ္ေတြ ေကာင္းၿပီး လွပ ေျပျပစ္ ေခ်ာေမာ ေနၿပီး စိတ္ႏွလုံး ေကာင္း မရွိရင္ ဘာလုပ္မလဲ ။ အျပင္ပန္းလွၿပီး အတြင္းက သုံးမရတဲ့ က်ီးအာသီး ။ ေပါက္ပန္းပြင့္ ပဲ ျဖစ္မယ္



အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…ေသာတာပန္ ၊ သကဒါဂါမ္မ်ားဟာ အပါယ္တံခါးပိတ္ေသာ္လည္း လူ႔ဘံုအပါအ၀င္ ကာမသုဂတိဘံုမ်ားကို ေရာက္ႏုိင္ ေၾကာင္း သိရပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ေသာတာပန္အရိယာမ်ား ေသဆံုးတ့ဲအခါ လူ႔ဘ၀ ျပန္ျဖစ္တတ္ပါသလား။ တကယ္လို႔ လူ႔ဘ၀ျပန္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္အျဖစ္နဲ႕ ေမြးဖြားလာတဲ့ အေထာက္အထားသာဓကမ်ား ရွိပါသလား။ သာမန္လူနဲ႔ ဘယ္လိုကြား ျခားပါသလဲ ဘုရား။

Dr.သူရဟိန္း
ၿမိတ္

အေျဖ။ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ၊ စာမ်က္ႏွာ-၁၆၄၊ ပုဂၢလေဘဒ မွာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ဟာ လူ႔ျပည္မွာ ပဋိသေႏၶ ေနႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သကၠပဥွသုတ္မွာ ေသာတာပန္ျဖစ္တဲ့သိၾကားမင္းက သူဟာ လူ႔ဘံုမွာ ပဋိသေႏၶေနရဦးမယ္ ဆိုတာကို ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားခဲ့ဖူးပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သာရတၳသဂၤဟ အ႒ကထာ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္မ်ား စုေတတဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ ေနာက္ဘ၀မ်ားမွာ နိမ့္က်ၿပီး ဆင္းရဲတဲ့အမ်ဳိးမွာ မျဖစ္ရေတာ့ဘဲ၊ ပစၥည္းဥစၥာၾကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ့ အမ်ဳိးမွာ ျဖစ္ရတတ္တယ္လို႔ေတာ့ ရွင္းလင္းေျပာၾကားထားတာ လဲ ရွိပါတယ္။
သုမနသုတၱံ (အံ၊၂၊၂၈)မွာ ဧ၀ံ ဒႆနသမၸေႏၷာ သမၼာသမၺဳဒၶသာ၀ေကာ ပါဠိမွာ ဒႆနသမၸေႏၷာ ဆိုတာ အ႒ကထာက (ဒႆနသမၸေႏၷာ တိ ေသာတာပေႏၷာ) ဆိုထားတဲ့အတြက္ သုမနသုတၱန္လာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္က ေသာတာပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္


အေမး။ ။ ဘုန္းႀကီးႏွင့္ သားသတ္သမားတို႔က မိတ္ေဆြေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးက မနက္တိုင္းထၿပီး ဘုရားစာေတြ႐ြတ္တယ္။ သားသတ္သမားလဲ ေစာေစာထၿပီး သားသတ္ၿပီး ေရာင္းေလ့႐ွိတယ္။ မနက္အိပ္ယာထ ေနာက္မက်ေအာင္လို႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးႏိုးဖို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ေတြ ေသဆံုးေတာ့ သားသတ္သမားက နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီး ဘုန္းႀကီးကေတာ့ ငရဲျပည္ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒါဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲဘုရား။ ဒီအေၾကာင္းဟာ ဗုဒၶဘာသာမွာေကာ ရွိပါသလားဘုရား။ ဒါမွမဟုတ္ မယံုရင္ပံုျပင္ပဲ မွတ္ရမွာလားဘုရာ။

မယ္ေအး
ရန္ကုန္



အေျဖ။ ။ ဒီဟာက ပံုျပင္အဆင့္မွာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာျခားေတြရဲ႕ ပံုျပင္တစ္ခုလို႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္ပါ။ ဒီအေမးအတြက္ အေျဖမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေမးခြန္းရွင္အတြက္ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အေျဖေလးေတာ့ ေပးလိုက္ပါရေစ။

ဒီအေမးအတြက္ ကံနဲ႔ကံအက်ဳိးယုံၾကည္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို႔ေတာ့ အျမင္ရွင္းၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘုရားရွင္က စိေတၱန နီယတိ ေလာက–ေလာကကို စိတ္က ဦးေဆာင္တယ္လို႔ဆိုထားပါတယ္။ ဒါကိုပဲ စိတ္သာရွင္ေစာဘုရားေဟာလို႔လဲ ေျပာၾကပါတယ္။ အတူတူပါပဲ၊ ပုထုဇဥ္လူသားတစ္ေယာက္မွာ ကုသိုလ္မရွိရင္ အကုသုိလ္ရွိမယ္။ အကုသုိလ္မရွိရင္ ကုသိုလ္ရွိမယ္။ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုရွိမယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္၊အကုသုိလ္ကို သေဘာေပါက္ေအာင္ အရင္ေျပာပါ့မယ္။ လူေတြဟာ အကုသိုလ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ မေကာင္းတာပဲ သိတယ္၊ ဘာမေကာင္းတာလဲဆိုတာ မသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အကုသိုလ္ရဲ႕သေဘာကို အရင္ေျပာပါမယ္။

အကုသိုလ္ဆိုတာ အျပစ္ရွိတယ္၊ ဆင္းရဲတဲ့အက်ဳိးေပးျခင္းလကၡဏာရွိတယ္။ အျပစ္ဆိုတာ ရလိုမႈ၊ လိုခ်င္မႈအျပစ္၊ မခံသာ၊ႏွလံုးမသာမႈအျပစ္ေတြပါ။ ဒါေတြဟာ စိတ္ထဲရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး စိတ္ဟာ ရႈပ္ေထြးေနမယ္၊ ဒီအျပစ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္လြတ္လပ္မႈ မရွိေတာ့။ လြတ္လပ္မႈမရွိတဲ့စိတ္ဟာ ဆင္းရဲေစပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ အကုသိုလ္ လို႔ေခၚတယ္။

ကုသုိလ္ဆိုတာ ေကာင္းတယ္ေလာက္ပဲ သိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ရဲ႕သေဘာကို ေျပာပါ့မယ္။ ကုသိုလ္ဆိုတာ အျပစ္မရွိျခင္း၊ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကိုေပးတဲ့ လကၡဏာ ရွိတယ္။

အဲဒါကို ကုသိုလ္လို႔ေခၚတယ္။ နားလည္ေအာင္ ဆက္ေျပာရရင္ လုိခ်င္မႈေတြ ကင္းေနတာရယ္၊ မခံသာမႈေတြကင္းေနတာရယ္ေၾကာင့္ စိတ္ဟာရွင္းၿပီး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနပါတယ္။ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္ၿပီး အျပစ္ကင္းေနတဲ့စိတ္ဟာ ခ်မ္းသာေစပါတယ္။

အဲဒါကိုပဲ ကုသုိလ္လို႔ေခၚတာပါ။ ဥပမာ….အနာရွိတဲ့ လက္နဲ႔ ဆားကုိင္မိရင္ စပ္မွာပါ၊ အနာမရွိတဲ့လက္နဲ႔ ဆားကိုင္ရင္ မစပ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္လက္ထက္က လင္က မုဆိုး၊ မယားက ေသာတာပန္ပါ။ အဲဒီမွာ မုဆိုးေတာလည္သြားဖို႔အတြက္ မနက္ပိုင္းမွာ မယားက ျမွားေတြကို ျပင္ဆင္ေပးရပါတယ္။ အဲဒီမွာ

အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား…. ဒု သ န ေသာ ဆိုတဲ့စကာလံုးေလးလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္သက္သက္ကိုသာ တပည့္ေတာ္သိခ်င္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ နဲ႔အတူ သိခ်င္ေနၾကတဲ့သူမ်ားအားလံုးအတြက္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။

ေမာင္ျပည့္စံု
ရန္ကုန္


အေျဖ။ ။ေမာင္ျပည့္စံုေရရဲ႕ ေမးခြန္းအရဆိုရင္ အေျဖကို အက်ယ္မသိခ်င္ဘဲ တိုက်ဥ္းလိုရင္္းသိခ်င္ေနပံုရတယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဒု သ န ေသာ” ရဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာပံု အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မေဖၚျပေတာ့ပါဘူး။ အဓိပၸါယ္ကို တိုက်ဥ္း လိုရင္းေလးပဲ ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။


‘ဒု’ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ အျပည့္အစံုက “ ဒုဇၨီ၀ိတ မဇီ၀ိမွိ၊ ေယသေႏၲ န ဒဒမွေသ။ ၀ိဇၨမာေနသု ေဘာေဂသု၊ ဒီပံ နာကမွ အတၱေနာ”ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂါထာရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ ငါတို႔ဟာ မေကာင္းတဲ့အသက္ေမြးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြးခဲ့ၾကတယ္။စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား ထင္ရွားရွိရက္နဲ႔ မေပးလွဴခဲ့ၾကရဘူး။ ငါတို႔မွီခိုအားကိုးရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို မျပဳခဲ့ၾကရဘူး”။


‘သ’ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕အျပည့္အစံုက သ႒ိ၀ႆ သဟႆာနိ၊ ပရိပုဏၰာနိ သဗၺေသာ။ နိရေယ ပစၥမာနာနံ၊ ကဒါ အေႏၲာ ဘ၀ိႆတိ။ ဒီဂါထာရဲ႕ အဓိပၸါယ္က.. “ငါတုိ႔ဟာ ေလာဟကုမၻီငရဲမွာ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္း ခံခဲ့ရၿပီးၿပီ၊ ဘယ္အခါမွ အဆံုးနိူင္ပါ့မလဲ”။


‘န’ စကားလံုးရဲ႕အျပည့္အစံုက “နတၳိ အေႏၲာ ကုေတာ အေႏၲာ၊ န အေႏၲာ ပဋိဒိႆတိ။ တဒါ ဟိ ပကတံ ပါပံ၊ မမ တုယွဥၥ မာရိသာ” ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂါထာရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ ငါတို႔အား အဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိ၊ ငရဲရဲ႕အဆံုးဟာ ဘယ္မွာရွိေတာ့မလဲ၊ ငရဲခံရတဲ့ အပိုင္းအျခားက မထင္ရွား။ ငါတို႔ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့မိၿပီ”။


‘ေသာ’ စကားလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ေသာဟံ ႏူန ဣေတာဂႏ႖ာ၊ ေယာနႎ လဒၶါန မာႏုသႎ။ ၀ဒညဴ သီလသမၸေႏၷာ၊ ကာဟာမိ ကုသလံ ဗဟုံ” ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က.. ငါဟာ ဒီငရဲမွ လြတ္ၿပီး လူ႔ဘ၀ကို ရတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ရဲ႕စကားကို သိနားလည္ကာ သီလျပည့္စံုစြာနဲ႔ ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈတို႔ကို မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္”။ ဒါဟာ ဒု သ န ေသာ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸါယ္အက်ယ္ျဖစ္ပါတယ္။

(ဓမၼပဒအ႒ကထာ၊ဗာလ၀ဂ္၊ အညတရပုရိသ၀တၳဳ)


ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။








အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ဇင္မ်ဳိး...

 

ရဟနၳာ တိုင္းဓါတ္ေတာ္မက်ပါဘူး။ အ ဓိ႒ဌာန္မွသာဓါတ္ေတာ္က်ပါတယ။္ ဓါတ္ေတာ္မ်ားဟာလည္း တစ္ပါးနဲ့တစ္ပါး ပံုစံခ်င္းမတူျကပါဘူး။အလံုးခ်ည္းပဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အစံုျဖစ္ပါတယ္။ ကြန့္ျမူးေအာင္ အ ဓိ႒ဌာန္ရင္ ကြန့္ျမူးျကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ဘာမွ မက်န္ေစနဲ့ အကုန္ျပာျဖစ္ပါေစ လို့ အဓိ႒ဌာန္တာလဲ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ အေလာင္းအတိုင္း မပုပ္မသိုး ကာလတစ္ခုအထိရွိေစတာလဲ ရွိပါတယ္။ အကိုမွတ္ထားဖူးတာ- ရွင္သာရိပုျတာ ဆို ပြတ္သစ္စ ခရုသင္းကဲ့သို့ ဆြတ္ဆြတ္ျဖူေသာ ဓါတ္ေတာ္၊ ရွင္ေမာဂၢလန္ ဆို ျမတ္ေလးပန္းငံု နွင့္တူေသာ ဓါတ္ေတာ္ စသည္ျဖင့္ကြာပါတယ္။

ေသခ်ာတဲ့ သာဓကေတြ အေနနဲ့ကေတာ့ -ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က အရွင္ဒဗၺ ဆိုတာ ေက်ာင္းအိပ္ရာေနရာခင္းက်င္းရာမွာ ေသခ်ာ ေကာင္းမြန္သင့္ေတာ္မႈအရာ၌ အဂၢ ေသာနာသန ပညာပက ဘြဲ့ခ်ီးျမွင္ခံရပါတယ္။ သူကပရိနိဗၺာန္ျပုကာနီးေတာ့ သူ့အေလာင္းေျကာင့္ သတၱဝါေတြ ကိစၥမမ်ားဖို့ ရည္စူးျပီး အ ဓိ႒ဌာန္ ခဲ့လို့ ပရိနိဗၺာန္ျပုတာနဲ့ အေလာင္းကသူ့ဟာသူေတေဇာဓာတ္ေလာင္ျပီး ျပာျဖစ္တယ္။ဘာမွ မခ်န္ခဲ့ဘူး။ဓာတ္ဆီကို မီးရွို့သလိုပဲ လို့ ဆိုပါတယ္။

အရွင္ဗာကုလ ဆိုရင္ သူမ်ားအက်ိုးကို အျမဲရြတ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒါေျကာင့္ သူ့အေလာင္းေျကာင့္လဲ သူမ်ားေတြ မဆင္းရဲေစသတည္းလို့ အ ဓိ႒ဌာန္ ခဲ့လို့ ပရိနိဗၺာန္ျပုတာနဲ့ အေလာင္းကသူ့ဟာသူေတေဇာဓာတ္ေလာင္ျပီး ျပာျဖစ္တယ္။ဘာမွ မက်န္ဘူး။

ရဟနၱာတင္မဟုတ္ပါဘူး။ ေဂါတမဘုရားရွင္နဲ့ ကႆပ ဘုရားရွင္နွစ္ဆူအျကားမွာ ပေစၥက ဗုဒၶါေတြ အမ်ားျကီးရွိခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ဆူကေတာ့ ရွင္မာတင္ဂ လို့ ဘြဲ့ေတာ္ေခၚပါတယ္။ ေဂါတမဘုရားေလာင္း ေသတေကတု နတ္သား နတ္သက္ျကြေခံျပီး မယ္ေတာ္မာယာ ဝမ္းျကာတိုက္မွာ သေနၶယူတဲ့ အခါမွာ( မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇ ခု ၊ ဝါဆိုလျပည့္ ျကာသပေတးေန့ေပါ့ ) နတ္ေတြက ရွင္မာတင္ဂ ကို သြားေလွ်ာက္ျကတယ္ လို့ ဆိုပါတယ္။ အရွင္ဘုရား သံုးေလာကထြတ္ထား ၊ သဗၺညုတ ဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူဖို့ လူသားမိခင္ဝမ္းမွာ သေနၶစယူေနပါျပီ လို့ ေလွ်ာက္ထားျကတဲ့ အခါ ၊ ရွင္မာတင္ဂ က ေလာကမွာ သဗၺညုတ ဘုရားရွင္ နဲ့ ပေစၥကဗုဒၶ ယွဉ္ျပိုင္ျပီး ပြင့္ရိုးထံုးစံ မရွိဘူးလို့ သိတယ္။ သူ ပရိနိဗၺာန္ျပုဖို့ အခ်ိန္ေရာက္ျပီဆိုတာလဲ သိတယ္။ေနာင္ေတာ္ ပေစၥက ဗုဒၶါေတြ ပရိနိဗၺာန္ျပုထားတဲ့ ေနရာမွာ သြားျကည့္ေတာ့ အရိုးေတြ အေခ်ာင္းလိုက္ရွိေနေသးတာ ေတြ့ရတယ္။ ဒီေတာ့ သူလဲ ဘယ္လို ပရိနိဗၺာန္ျပုသင့္လဲဆိုတာ ဆင္ျခင္လိုက္ေတာ့ ဓာတ္ေတာ္ခ်န္လို့ရတယ္။အရိုးခ်န္လို့ ရတယ္။ ဘာမွ မက်န္လို့ ရတယ္။ အေလာင္းက်န္လို့ရတယ္ စသျဖင့္ လုပ္နိုင္တာေတြ သိတယ္ ။ ဒီေတာ့ သူ့တစ္ကိုယ္စာေနရာရေအာင္ ေနာင္ေတာ္ ပေစၥက ဗုဒၶါေတြ ရဲ့ က်န္ေနတဲ့ အရိုးပံုျကီးကို ေတာင္ေအာက္ပစ္ခ်ျပီး သူ့အတြက္ေနရာ တစ္ေနရာလဲ ရေရာ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ဖို့

တကယ္ကို႕ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထေအာင္ ျဖစ္ရတဲ႕ေန႕ပါပဲ... ဇန္န၀ါရီ (၁၃) ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေန႕ေလးကို ဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ သမၼတၾကီးကို ကတိေပးပါတယ္... ဒီထက္မက ေထာင္ထဲမွာ က်န္ရိွေသးေသာ သံဃာေတာ္မ်ားစြာလည္း ျပန္လည္လြတ္လာႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ ဆုေတာင္းေနပါတယ္...

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕အတြက္ ေရွ႕တန္းကေန ရဲရဲ၀ံ႕၀ံ႕ရပ္တည္ေပးမဲ႕ ရွာမွရွားတဲ႕ စစ္သူၾကီး ဆရာေတာ္အရွင္၀ီရသူ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတဲ႕အတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ၾကိဳဆိုလုိက္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား...

ဒီ ၀က္ဆိုဒ္ကို ၀င္ဖတ္တဲ႕ လူငယ္ေတြ အကယ္၍ ဒီဆရာေတာ္မသိခဲ႕ရင္ မေသမခ်င္းမွတ္ထားၾကပါ...
ဗုဒၶဘာသာ နဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို တုိက္ခိုက္ေနတဲ႕ ဘာသာျခားတိုင္းရဲ႕ ရန္စြယ္မွန္သမွ်ကေန... ရဲ၀ံ႕စြာ တာ၀န္သိသိ တာ၀န္ရိွရိွ ဘာမ်က္နွာမွမၾကည္႕ သာသာနာအတြက္သာၾကည္႕ျပီး စြန္႕လြတ္အႏွစ္နာခံေနတဲ႕ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ပါပဲ...

မၾကာခင္ သကၤန္းနဲ႕ ျပန္လည္ျမင္ေတြ႕ရေတာ႕မွာျဖစ္ေပမယ္႕ ၀တ္စံုျဖဴနဲ႕ၾကည္႕လိုက္ရတဲ႕အခ်ိန္ ရင္ထဲမခ်ိပါဘူး...

ဆရာေတာ္အား လက္အုပ္ခ်ီမုိး ဂါ၀ရျပဳလွ်က္...






ဆရာေတာ္႕ ဓါတ္ပံုမ်ားကို ဗုဒၶFM ၀က္ဆုိဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္...။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
ဇင္မ်ဳိး...

သကၤန္းအေရာင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဘယ္အေရာင္၀တ္ရမယ္ဆိုတာ အတိအက် မေဖၚျပထားေပမဲ့ မဟာ၀ါ စီ၀ရကၡႏၶကမွာ မအပ္တဲ့သကၤန္းအေရာင္ ေျခာက္မ်ဳိးကို ဘုရားရွင္က ပညတ္ထားတာေတြ႕ရတယ္။ မ၀တ္အပ္တဲ့သကၤန္းအေရာင္ေျခာက္မ်ဳိးက..
(၁)အလံုးစံု ညိဳေမာင္းတဲ့အေရာင္။ (၂) အ၀ါေရာင္။ (၃) အနီေရာင္။ (၄) မည္းနက္တဲ့အေရာင္။ (၅) ကင္းေျခမ်ားေက်ာကုန္းအေရာင္။ (၆) ဖက္ရြက္ေရာ္လို ေဖ်ာ့ေတာ့တဲ့အေရာင္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္။ဒီ ေျခာက္မ်ဳိးဟာ သကၤန္းအတြက္မအပ္တဲ့အေရာင္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။
နားလည္ေအာင္တစ္ပါးစီ ေျပာရရင္ ညိဳတယ္ဆိုတာ ဆံပင္နက္ညိဳမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းကင္အေရာင္ ျပာညိဳမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ဒါေၾကာင့္ သကၤန္းအျပာေရာင္ မဆိုးအပ္ဘူး။ ေမာင္းတယ္ဆိုတာက အမဲ အျပာ အနီ သံုးေရာင္စပ္ထားတဲ့ မဥၨိ႒ အနီေဖ်ာ့ ပန္းေရာင္ကိုေခၚတယ္။ ဒီပန္းေရာင္လဲ မဆိုးအပ္ဘူး။ ပီးေတာ့ အ၀ါေရာင္ဆိုတာက ၀ါေရႊတဲ့အေရာင္၊ ျဖစ္တယ္။ ဒီ၀ါေရႊတဲ့အေရာင္လဲ မအပ္ပါဘူး။ အနီေရာက္ဆိုတာက ဒီေနရာမွာ နီလြန္းတဲ့အေရာင္ျဖစ္တယ္၊ လယ္ေခါင္ရမ္းပြင့္အေရာင္နဲ႔ႏိႈင္းျပထားပါတယ္။ ယခုအခါ ၾကက္ေသြးအေရာင္၊ ငါးရွဥ္႔ေသြးအေရာင္မ်ားလို႔ေခၚေနၾကတဲ့အေရာင္မ်ားျဖစ္တယ္။ ထုိအေရာင္ကိုလဲမဆိုးေကာင္းပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခု နက္ေသာအေရာင္ဆိုတာကုိ ဆင္ပုတီးေစ့အဆင္းနဲ႔ႏိႈင္းထားပါတယ္။ ဆင္ပုတီးေစ့ဟာ မီးေသြးလိုမည္းနက္ေနတဲ့အတြက္ သကၤန္းကို မီးေသြးအေရာင္လဲ မဆိုးသင့္ပါဘူး။ ပီးေတာ့ ကင္းေျခမ်ားရဲ႕ေက်ာကုန္း အေရာင္ျဖစ္တယ္။ ကင္းေျခမ်ားရဲ႕ေက်ာကုန္းအေရာင္နဲ႔စပ္လုိ႔ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေဒသနဲ႔ရာသီဥတု မတူညီမႈေၾကာင့္ အေရာင္မ်ားေျပာင္းလဲတာေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဧရာ၀တီေဒသမွာျဖစ္တဲ့
ကင္းေျခမ်ားနဲ႔ ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာမွ ျဖစ္တဲ့ ကင္းေျခမ်ားရဲ႕အေရာင္ မတူညီၾကပါဘူး။ ဧရာ၀တီဘက္မွာဆိုရင္ ကင္းေျခမ်ားရဲ႕ေက်ာကုန္းအေရာင္ဟာ အမ်ားအားျဖင့္ မည္း(မဲ)ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ကင္းေျခမ်ားအေရာင္က အစိ္မ္းဖက္ကို လုၿပီး


          (၈) မိုင္ သုႆန္ကို ၇း၂၀ ေလာက္မွာ ေရာက္ပါတယ္..။  ဒါ သခ်ိဳင္းလား ဇာတ္ပြဲလားလို႕ေတာင္ ထင္မိပါ တယ္..။ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုမ်ားပါတယ္..။ သုႆန္က က်ယ္လို႕သာ ေတာ္ပါေတာ့တယ္..။လူေတြလည္း အံုးအံုးထေနပါတယ္..။  လူေတြ ဒီေလာက္မ်ားမယ္လို႕ ထင္မထားပါဘူး။ ကားႀကီး၊ ကားငယ္၊ သံုးဘီး၊ ဆိုင္ကယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႕ လူ ၃၀၀၀ နီးပါး ရွိပါတယ္..။၈ နာရီေလာက္မွာေတာ့ တရားပြဲစပါတယ္…။ တရားေဟာမယ့္ ဆရာေတာ္က မႏၱေလး ျဗဟၼစိုရ္ နာေရးကူညီမွဳအသင္းရဲ႕ နာယကဆရာေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္..။အဲ့ဒီ့ဆရာေတာ္က ၈ နာရီကေနၿပီးေတာ့ အစာေကြ်းမယ့္အခ်ိန္ (၁၁) အထိ တရားေဟာ ပါတယ္..။

           ဆရာေတာ္ေဟာတဲ့ တရားထဲက  မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ျပန္ေျပာျပရရင္..။ က်မ္း ႏွစ္ က်မ္းေပါင္းရဲ႕ အဆိုအရ ၿပိတၱာေပါင္း ၃၂ မ်ိဳးရွိပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ တူရာတူရာ အမ်ိဳးတူစုလိုက္ရင္ စုစုေပါင္း အဓိက အမ်ိဳးအစား (၄) မ်ိဳးပဲ ရွိတယ္လို႕သိရပါတယ္…။ ကိုယ္မွာအျမဲတမ္း မီးေလာင္သလို ပူေလာင္ေနတဲ့ သူမ်ား၊ လူေတြ ရဲ႕ အညစ္အေက်းေတြကို စားရတဲ့သူမ်ား.. စသည္ျဖင့္ အဓိက အမ်ိဳးအစား (၄) မ်ိဳးရွိပါတယ္…။
ဆရာေတာ္က ဆက္လက္ၿပီး သရဲေျခာက္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း ေဟာၾကားပါတယ္…။ သရဲအေျခာက္ခံရတယ္ဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္..။ ေအာက္ပါအတိုင္း အေျခာက္ခံရျခင္း (၄) မ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္..။
(၁) မိမိမွ ဘုန္းကံ နိမ့္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္း။
(၂) ၄င္းတို႕မွ မိမိတို႕အား က်ီစယ္လိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္း။
(၃) အကူအညီေတာင္းလိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္း။
(၄) ႏွဳတ္ဆက္ အသိေပးလုိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္း။
ဆက္လက္ၿပီး ဆရာေတာ္က အပုတ္နံ႕မ်ားနဲ႕ ေျခာက္လွန္႕ျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဆက္ေဟာပါတယ္..။ အပုပ္နံ႕ ေပးရျခင္းဟာ အကူအညီေတာင္းလိုျခင္း အမ်ိဳးအစားထဲတြင္ ပါ၀င္ၿပီး ၄င္းအေနျဖင့္ ေကာင္းရာမြန္ရာ ဘံုဘ၀သို႕မေရာက္ရွိပဲ နိမ့္က်သည့္ ဘ၀မ်ိဳးတြင္ ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္..။ က်န္ရစ္သူ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြမ်ားမွ အလွဴအတန္းျပဳလုပ္ကာ ကူညီ (ကယ္ဆယ္) ေပးရန္ အသိေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္..။ အေမႊးနံ႕မ်ားေပးျခင္းကေတာ့..။ ထုိကဲ့သို႕ ေကာင္းမွဳကုသိုလ္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးကာ အမွ်အတန္းေပးေ၀ျခင္းေၾကာင့္ ၄င္းတို႕ ေကာင္းရာ မြန္ရာဘံုဘ၀ကို ေရာက္သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးျခင္း ျဖစ္ တယ္လို႕ ဆရာေတာ္က ေဟာၾကားပါတယ္…။
ဆရာေတာ္၏ ေဟာၾကားခ်က္အရ နာမ္ေလာကသားမ်ားသည္ သရဏဂံု သံုးပါးတည္ေသာ သူမ်ားႏွင့္ ငါးပါးသီလ လံုၿခံဳေသာသူမ်ားကို ေျခာက္လွန္႕ျခင္း မျပဳလုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း…။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕ရဲ႕ နာေရးအေပၚ အယူသီးမွဳမ်ား..။ လြဲမွားေသာ ခံယူခ်က္မ်ားအေၾကာင္း ေဟာၾကားပါတယ္…။

        ဆရာေတာ္ေဟာတဲ့အထဲက ေကာက္ႏွဳတ္ၿပီး ေျပာခ်င္တဲ့အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေမးေလ့ရွိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ဆရာေတာ္ ရွင္းလင္း ထားပံုပါ..။ လူေတြက ေမးၾကပါတယ္..။ ကုသိုလ္လုပ္ၿပီး အမွ်ေ၀ရင္ ကိုယ္ပဲ ကုသိုလ္လုပ္တာမို႕လို ကိုယ္ပဲရမွာေပါ့..။ ဘယ္လိုလုပ္ အမွ်ေ၀ရံုနဲ႕ နာမ္ေလာကသား ေတြ ရပါ့မလဲလို႕ ေမးတတ္ၾကပါတယ္..။ အဲ့ဒါကို ဆရာေတာ္ရွင္းျပသြားပံုက လူတို႕သည္ ျမင့္ျမတ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္ကုန္းတစ္ခုေပၚတြင္ ေနၾက သည္ပဲ ဆိုပါေတာ့..။ နာမ္ေလာကသားမ်ားသည္ ေတာင္ကုန္း၏ ေအာက္ေျခမွာ ေနၾကပါတယ္..။ မိုးရြာတဲ့အခါ ေတာင္ကုန္းေပၚကို ေရက်ပါက..။ အဲ့ဒီ့ေရဟာ ေတာင္ကုန္းေအာက္ကို စီးဆင္းသြားသလိုပဲ…။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳလုပ္ကာ အမွ်ေပးေ၀ပါက ျပဳလုပ္သည့္ ကာယကံရွင္ေလာက္ မဟုတ္ ေတာင္…။ အနဲအက်င္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ သူတို႕ စီကို အဲ့ဒီ့ ကုသိုလ္ဟာ

အေမး။ ။ အရွင္ဘုရား အသက္ရွွင္ေနတာ ကိုယ့္အတြက္လား၊ သူမ်ားအတြက္လား ကိုယ့္အတြက္ေရာ သူမ်ားအတြက္ေရာလားဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

သန္းသန္းေအး
ရန္ကုန္


အေျဖ။ ။ ဒီအေတြး ဒီအေမးဟာ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြးတတ္၊ ေမးတတ္တဲ့အရာတစ္ခုပဲ။ အသက္ရွင္ေနတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ျဖစ္သလို သူမ်ားအတြက္လည္းပါတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ သူမ်ားအတြက္ဆိုတာက အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ အသက္ရွင္ေနတာကို ေျပာတာပါ၊ တခါက ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကို ဒကာတစ္ဦးက “အရွင္ဘုရား…တရားေကာအားထုတ္ရဲ႕လား”လို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့ ဆရာေတာ္က “ ေအး…ဘုန္းႀကီး တရားအားမထုတ္ေသးဘူး၊ တကယ္လို႔ တရားအားထုတ္လို႔ မေတာ္တဆ ရဟႏၱာျဖစ္သြားရင္ အခုလုပ္ေနတဲ့ ေဆးရံုလုပ္ငန္း၊ ေရအလွဴလုပ္ငန္း၊ တကၠသိုလ္လုပ္ငန္းေတြကို ဘယ္သူမွလုပ္တဲ့သူ ရွိ္မွာမဟုတ္ဘူး”ဆိုပီး ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ ပရဟိတ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ သူ႔အတြက္လည္း ရပီးသားျဖစ္သြားပါတာပါ။

“အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ ကိုယ့္အက်ဳိးေအာင္”ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္းေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ရွင္ေနရတာဟာ
သူမ်ားအက်ဳိးအတြက္လည္းျဖစ္သလို ကိုယ့္အတြက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ပါး အက်ဳိးအတြက္လည္းမပါ ကိုယ့္အတြက္လည္းမပါတဲ့ အသက္ရွင္ျခင္းမ်ဳိးေတာ့ လံုး၀မျဖစ္သင့္ပါ။


အသက္ရွင္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼပဒအ႒ကထာ၊ သဟႆ၀ဂၢမွာ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထားတာ ရွိပါတယ္။ လမ္းမွန္ေရာက္ဖို႔အတြက္ ေဖၚျပေပးပါ့မယ္။

သံကိစၥသာမေဏရ၀တၳဳ

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကိုယ္က်င့္သီလမရွိ၊ တည္ၾကည္မႈမရွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ရျခင္းထက္ သီလနဲ႔ျပည့္စံုၿပီး၊ တည္ၾကည္မႈ စ်ာန္တရား ရွိတဲ့သူရဲ႕ တစ္ရက္၊ တစ္ခဏမွ် အသက္ရွင္ရျခင္းက ပိုျမတ္ပါတယ္။

ခါဏုေကာ႑ညေတၳရ၀တၳဳ

အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ဟာ ပညာမရွိ၊တည္ၾကည္မႈမရွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ရျခင္းထက္ ပညာရွိ၊


“ၾသကာသ” ဟူသည္မွာ “ရွိခုိးပါရေစ၊ ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ” ဟုဆိုေသာစကား။ ပိုမိုေလးနက္ေစရန္ သံုးၾကိမ္ရြတ္ဆိုသည္။

ကံသံုးပါးဟူသည္မွာ ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳအပ္ေသာ အမႈ “ကာယကံ”၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳအပ္ေသာ အမႈ “၀စီကံ” ႏွင့္ စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈ “မေနာကံ” ဟူသတည္း။

အပါယ္ဟူသည္မွာ “အပါယ” ဟူေသာ ပါဠိမွ ဆင္းသက္သည္။ အပါယ္ေလးပါးဟူသည္ကား ငရဲ၊ တိရစာၦန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ ဟူသတတ္။

ကပ္သံုးပါးဆိုသည္မွာ
(၁) သတၱႏၱရကပ္ - တုတ္၊ ဓား၊ ေသနတ္စေသာ လက္နက္အားျဖင့္ ပ်က္စီးရေသာ ေခာတ္ကာလ။
(၂) ေရာဂႏၱရကပ္ - ေက်ာက္ေရာဂါ၊ ၀မ္းေရာဂါစေသာ ေရာဂါအားျဖင့္ ေသေၾကပ်က္စီးရေသာ ေခာတ္။
(၃) ဒုဗၻိကၡႏ ၱရကပ္ - ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး အစာရွား၍ ေသေၾကပ်က္စီးရေသာ ေခာတ္။

ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးဟူသည္ကား
၁-၂-၃။ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူေနစဥ္ ငရဲ၊ တိရစာၦန္၊ ျပိတၱာ(အသူရကာယ္ကား ျပိတၱာဘံုတြင္ ထည့္ေရသည္) ဟူေသာ အပါယ္ဘံု၌ ျဖစ္ရျခင္း။
၄။ ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူစဥ္ အသက္ရွည္ေသာ အသညသတ္ဘံုႏွင့္ အရူပဘံု၌ ျဖစ္ေနရျခင္း (အသညသတ္ျဗဟၼာမ်ားသည္ ရုပ္ခႏၶာသာရွိ၍ စိတ္၀ိညာဥ္မရွိ၊ အရူပျဗဟၼာမ်ားသည္ စိတ္၀ိညာဥ္သာရွိ၍ ရုပ္မရွိ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ဘုရားကိုလည္း မဖူးႏိုင္ တရားကိုလည္း မနာႏိုင္ၾကေပ)
၅။ ပစၥႏ ၱရစ္ေခၚေသာ ျပည္နယ္စြန္းမ်ားႏွင့္ လူရိုင္းမ်ား၏ အရပ္ေဒသ၌ ျဖစ္ေနရျခင္း။
၆။ ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူေနစဥ္ မိစာၦဒိဌိျဖစ္ေနရျခင္း။
၇။ ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူေနစဥ္ တရားကို သိႏိုင္ေလာက္သည့္ ဥာဏ္မရွိဘဲ ထူထူ အအ ျဖစ္ေနရျခင္း။
၈။ မဇၥ်ိမေဒသ၀ယ္ တတ္သိနားလည္သည့္ ဥာဏ္ရွိသူျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားမပြင့္ေသာအခါ၌ လူျဖစ္ရျခင္း။

ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးဆိုသည္ကား ေရ၊ မီး၊ သူခိုး၊ အေမြခံသားးဆိုးသမီးဆိုးႏွင့္ မင္းဆိုးတို႔တည္း။

၀ိပတၱိတရားေလးပါးဆိုသည္ကား