၁။ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေယာက်ၤားျမတ္ကုိ ဖြားျမင္ေသာခဏ၌ ေလာကဓာတ္တစ္ေသာင္း တုန္လွဳပ္
၏။(ဤေလာကဓာတ္ စၾကာဝဠာတုိက္ တစ္ေသာင္း၌ တုန္လွဳပ္ျခင္းသည္ကား အေလာင္းေတာ္
ေယာက်ၤားျမတ္၏ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကုိ ထုိးထြင္းျမင္သိ ရရွိအံ့ေသာ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္
ျဖစ္ေပ၏)။
၂။ေလာကဓာတ္ စၾကာဝဠာတုိက္တစ္ေသာင္း၌ ေနၾကကုန္ေသာ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔သည္ ဤစၾကဝဠာ
တစ္ခုတည္း၌ ေပါင္းဆုံစည္းေဝးၾကကုန္၏။
(ဤေလာကဓာတ္ စၾကဝဠာ တုိက္တစ္ေသာင္း၌ ေနၾကကုန္ေသာ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔ ဤစၾကဝဠာ တစ္ခု
တည္း၌ ေပါင္းဆုံစည္းေဝးျခင္းသည္ကား ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူေသာအခါ၌ ထုိနတ္
ျဗဟၼာအေပါင္းတုိ႔ တစ္ျပဳိင္နက္စုေဝး၍ တရားေတာ္ကုိ နာယူရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၃။ဖြားျမင္လာေသာ အေလာင္းေတာ္ေယာက်ၤားျမတ္ကုိ ေရွ့ဦးစြာ နတ္ျဗဟၼာတုိ႔က ခံယူၾကကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ေရွ့ဦးစြာ ျဗဟၼာနတ္တုိ႔ ခံယူၾကျခင္းသည္ ရူပါဝစရစ်ာန္တရား ေလးပါးတုိ႔ကုိ ရဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပး
အေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ၾကီးျဖစ္ေပ၏။)
၄။ဖြားျမင္လာေသာ အေလာင္းေတာ္ေယာက်ၤားျမတ္ကုိ ျဗဟၼာနတ္တုိ႔ခံယူျပီးေနာက္ လူတုိ႔ခံယူၾကကုန္
၏။(ထုိသုိ႔ျဗဟၼာနတ္တုိ႔ ခံယူၾကျပီးေနာက္ လူတုိ႔ခံယူျခင္းသည္ အရူပါဝစရစ်ာန္ေလးပါးကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္
ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၅။ညွဳိ့ၾကိဳးျဖင့္ဖြဲ႔ယွက္ စီရင္အပ္ေသာ ေစာင္းညွင္းတုိ႔သည္ မတီးခတ္ရဘဲ အလုိအေလ်ာက္ျမည္ကုန္၏
(ထုိသုိ႔ ေစာင္းညွင္းမ်ား မတီးခတ္ရဘဲ အလုိအေလ်ွာက္ ျမည္ၾကျခင္းသည္ အစဥ္အတုိင္း ဝင္စားအပ္
သည့္ ရူပါဝစရသမာပါတ္(၄)ပါး၊အရူပါဝစရသမာပါတ္(၄)ပါး၊နိေရာဓသမာပတ္အားျဖင့္ ဤကုိးပါး
ေသာ အနဳပုဗၺဝိဟာရ သမာပတ္တုိ႔ကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္၊ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၆။သားေရျဖင့္ ဖြဲ႔ယွက္က်က္အပ္ေသာ စည္ၾကီးစည္ငယ္(ဗုံၾကီး ဗုံငယ္)တုိ႔သည္ မတီးမခတ္ရဘဲ အလုိ
အေလ်ွာက္ ျမည္ၾကကုန္၏။
(ထုိစည္ၾကီး စည္ငယ္မ်ား မတီးခတ္ရဘဲ အလုိအေလ်ွာက္ျမည္ၾကျခင္းသည္ အလြန္ျမတ္ေသာ တရား
စည္ေတာ္ၾကီး ရုိက္တီးယြမ္းေဆာ္ လူနတ္တုိ႔ကုိ ၾကားလွဳ့ံေဆာ္ေစေတာ္မူမည့္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း
ပုဗၺနိမိတ္ ျဖစ္ေပ၏။)
၇။လူတုိ႔အား သြင္းေႏွာင္တုတ္ခ်ည္အပ္ကုန္ေသာ ေႏွာင္အိမ္ ေႏွာင္ၾကိဳးတုိ႔သည္ အပုိင္းပုိင္းျပတ္ကုန္ပါတယ္။
(ထုိသုိ႔ျပတ္ျခင္းသည္ ငါတည္းဟူေသာ မာန္မာနကုိ အၾကြင္းမဲ့အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္နုိင္ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၈။ေၾကးနီ၌ ျငိတြယ္တင္ကပ္ေသာ အညစ္အေၾကးကုိ အခ်ဥ္ေရျဖင့္ ေဆးေၾကာလုိက္သကဲ့သုိ႔ ေရာဂါ
ရွိေနေသာ ေရာဂါသည္တုိ႔၌ စြဲကပ္လ်က္ရွိေသာ ေရာဂါခပ္သိမ္းတုိ႔ ေပ်ာက္ျငိမ္းၾကကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ေရာဂါခပ္သိမ္း ေပ်ာက္ျငိမ္းၾကျခင္းသည္ လူမ်ားအေပါင္း၏ အလုံးစုံေသာ ဝဋ္ဒုကၡ ေရာဂါ၏
ကင္းျငိမ္းမွဳျဖစ္ေသာ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိျမင္ဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၉။အမိဝမ္းတြင္းမွပင္ မ်က္စိကြယ္ခဲ့ၾကေသာ သူတုိ႔သည္ အဆင္းရူပါရုံကုိ ပကတိလူကဲ့သုိ႔ပင္ျမင္ၾကကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ျမင္ၾကျခင္းသည္ လူအမ်ားအေပါင္းတုိ႔ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၀။အမိဝမ္းတြင္းမွပင္ နားပင္းခဲ့ၾကေသာ သူတုိ႔သည္ အသံ သဒၵါရုံ ပကတိလူတုိ႔ကဲ့သုိ႔ပင္ ၾကားၾကကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ၾကားျခင္းသည္ လူမ်ားအေပါင္းတုိ႔ ဒိဗၺေသာတဥာဏ္ကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၁။ေျခဆြံ႔သျဖင့္ မသြားနုိင္ကုန္ေသာ သူတုိ႔သည္ ေျခေကာင္းသန္စြမ္းလာကာ သြားနုိင္ၾကကုန္၏။
(ထုိသုိ႔သြားနုိင္ၾကျခင္းသည္ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါးကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၂။အမိဝမ္းတြင္းမွာပင္ ဆြံ႔အသျဖင့္ စကားမေျပာနုိင္ေသာသူတုိ႔သည္ သတိတရားျဖစ္ပြားလာကာ စကားေျပာဆုိတတ္ကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ လူအမ်ား စကားေျပာတတ္လာျခင္းသည္ သတိပ႒ာန္ေလးပါးတရားကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္၊ေရွ့ေျပး အေၾကာင္းပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၃။ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေဘးၾကမ္းထူေျပာေသာ အရပ္တစ္ပါးသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ေလွ၊သေဘာၤ
တုိ႔သည္ ေဘးရန္ကင္းကြာ မိမိတုိ႔ဆိပ္ကမ္းသုိ႔ ခ်မ္းသာစြာ ေရာက္ကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ေရာက္ၾကၿခင္းမွာ ပဋိသမၻိဒါဥာဏ္ေလးပါးကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၄။ေကာင္းကင္၌တည္ေသာ ရတနာအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ေျမ၌တည္ေသာ ရတနာအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏..
အလြန္ထြန္လင္းေသာ အေရာင္အဝါတုိ႔ျဖင့္ ေတာက္ပကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ရတနာအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ မိမိတုိ႔အေရာင္ျဖင့္ ေတာက္ပျခင္းသည္ တရားတည္းဟူေသာ အေရာင္..
တရားတည္းဟူေသာ အလင္းကုိ ရဖုိ႔ရန္၊ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။တရားအလင္းေရာင္ကုိ
ေဝေနယ်တုိ႔အား ေပး၍ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္၏ ဘုန္းတန္ခုိးေရာင္ျဖင့္ ေတာက္ေျပာင္းျခင္း၏ ေရွ့ေျပး
အေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၅။ရန္သူျဖစ္ေသာ သတၱဝါတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္သည့္ ေမတၱာစိတ္ကုိရၾကကုန္၏။
(ထုိသုိ႔ ေမတၱာစိတ္ကုိ ရၾကျခင္းသည္ ျဗဟၼာ့ဝိဟာရတရားေလးပါး(ျဗဟၼစုိရ္)တရားေလးပါးကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္
ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း နိမိတ္ျဖစ္ေပ၏)။
၁၆။ငရဲမီး ျငိမ္းေအး၏။
(ထုိသုိ႔ ငရဲမီးျငိမ္းေအးျခင္းသည္ ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊စေသာ မီး(၁၁)မ်ဳိးတုိ႔ ျငိမ္းေအးဖုိ႔ရန္၊ေရွ့ေျပး
အေၾကာင္းနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၇။ေမွာင္အတိက်ေနေသာ ေလာကႏၱရက္ ငရဲတုိ႔၌ အေရာင္အလင္းသည္ ထင္လင္းစြာျဖစ္ေပၚ၏။
(ထုိသုိ႔ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အမုိက္အေမွာင္ကုိ ပယ္ျဖဳိခြင္း၍ အလင္းဥာဏ္ပညာ
ဝိဇၨာကုိ ျပဳနုိင္ေပးနုိင္ေရး၏ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၈။စီးျမဲေသာ ျမစ္ေရအယဥ္သည္ မစီးေတာ့ဘဲ တန္႔ရပ္၏။
(ထုိသုိ႔တန္႔ရပ္ျခင္းသည္ စတုေဝသာရဇၨဥာဏ္ကုိ ရရွိဖုိ႔ရန္ ေရွ့ေျပးအေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ျဖစ္ေပ၏။)
၁၉။မဟာသမုဒၵရာ၌ ရွိသမ်ွေသာေရသည္ ခ်ဳိျမိန္ေကာင္းမြန္ေသာ အရသာရွိ၏။
(ထုိသုိ႔
မဟာသမုဒၵရာ၌ရွိသမ်ွေသာ ေရ ခ်ဳိျမိန္ျခင္းသည္ ကိေလသာတုိ႔
ျငိမ္းေအးမွဳတည္းဟူေသာ