“သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ၊
သူယုတ္မာတို႔သည္ လည္းေကာင္း
ဂုဏ္အားျဖင့္ ကြဲျပားျခားနားလ်က္ ရွိၾကေသာ္လည္း
မေ၀ခြဲတက္ ၊ အကဲမျဖတ္တက္သူတို႔ အထံ၌ကား
ကြဲျပားျခင္းသို႔ မေရာက္ႏိုင္ပါေပ ။
ထိုသို႔ မခြဲတက္ဘိ ၊ မသိမလိမၼာေသာေၾကာင့္
ထိုသူတို႔မွာ သပၸဳရိသသူပနိႆယ စေသ အက်ိဳးတရားမွ ကင္းကြာခဲ့ရ၏ ”
(ေက်းဇူးရွင္ သေျပကန္ ဆရာေတာ္ႀကီး )

                          ဓမၼစာေပမ်ားကို အျမတ္တႏိုးဖက္႐ႈေလ့လာျခင္း မျပဳၾကသူမ်ား၌ ေထရ၀ါဒ ကိုယ္ခံအားနည္းတက္ၾကေပသည္ ။ ယင္းသို႔ ေထရ၀ါဒ ကိုယ္ခံအားမေတာင့္တင္းေသာအခါ ဓမၼစစ္ႏွင့္ ဓမၼတု ၊ လဇီၨ ႏွင့္ အလဇီၨ ၊ ပ႑ိတ ႏွင့္ ဗာလ ကို မွန္ကန္ျပတ္သားစြာ ခြဲျခားႏိုင္စြမ္း မွာလည္း အင္မတန္အားနည္းေပလိမ့္မည္ ။ ထိုသူတို႔၏ အဘိညာဥ္တြင္ ေထရ၀ါဒမွတ္ေက်ာက္ မရွိေသာအခါ အစစ္ ႏွင့္အတုကို ခြဲျခားႏိုင္စြမ္းရည္ ကင္းမဲ့ရ၏ ။ သူမ်ားေျပာတိုင္းယံု ၊ ႀကံဳတိုင္းလုိက္ ၊ ခိုင္းတိုင္းလုပ္တက္ၾက၏ ။ ထိုသို႔ ခြဲျခားႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္ ကင္းမဲ့ၾကေသာ အခါ အတုႏွင့္ အစစ္ ၊ လဇီၨ ႏွင့္ အလဇီၨ မခြဲျခားႏိုင္ေသာ အခါ အဘယ္သို႔ေသာ ပုဂိၢဳလ္သည္ ရဟန္းတု ၊ အဘယ္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ရဟန္းစစ္ ဟူ၍ ခြဲျခားႏိုင္စြမ္းလည္း အားနည္းၾကေပသည္ ။ ထိုအခါ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တို႔အား ၀ါးလံုးရွည္ျဖင့္ သိမ္း၍ ရမ္းၾကကုန္ေတာ့သည္ ။
                           သို႔ျဖစ္ပါ၍ အဘယ္အမႈသည္အလဇီၨဓမၼ ၊ အဘယ္ပုဂိၢဳလ္သည္ အလဇီၨ ၊ အလဇီၨ အေပၚ မည္သို႔ သေဘာထားသင့္သည္ စသည္အခ်က္ေလးမ်ားကို က်ေနာ္ေလ့လာ မွတ္သားဖူးသေလာက္ တင္ျပခ်င္ပါတယ္ ။
                             ပထမဆံုးအေနနဲ႔ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး လက္ထက္ သာသနာေတာ္ႏွင့္ စပ္၍ ထုတ္ျပန္ေတာ္မူအပ္ေသာ ဓမၼ၀ိနယ အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းမွ အလဇီၨဓမၼအခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ႏုတ္တင္ျပ ခ်င္ပါတယ္ ။

                                                           ေဗဒင္ေဟာျခင္း ၊ ေဆးကုျခင္း
                      ၀ါးေပးျခင္းစေသာ ၊ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ပါးေသာ အေနသနတို႔၌ အက်ဳံး၀င္ေသာ လူတို႔ကို ထမင္းေကၽြးျခင္း ၊ မုန္႔ေကၽြးျခင္း ၊ ကြမ္း ၊ ေဆးတည္ျခင္း ေနရာခင္း၍ အ႐ိုအေသျပဳျခင္း ၊ ေဗဒင္ေဟာျခင္း ၊ ေဆးကုျခင္း စေသာ အလဇီၨဓမၼ ။

                                                                       တိရစာၦန၀ိဇၨာ
                      ဆင္စီး ျမင္းစီး ရထားစီး အတက္စေသာ မဂ္ဖိုလ္တို႔မွ ဖီလာျဖစ္ေသာ ၊ တိရစာၦန၀ိဇၨာအတက္အမ်ိဳး၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ ၊ ျပဒါးကို ေသာေအာင္ ျပဳျခင္း ၊ ျပဒါးကို ျပာခ်ျခင္း ၊ ျပဒါးကို ခဲေစျခင္း စသည္တို႔ကို ဆိုေသာ တိရစာၦန၀ိဇၨာ ၊ ေလာကာယတက်မ္းကို ရဟန္းတို႔ သင္လည္း မသင္အပ္ ၊ သူတစ္ပါးတို႔ကိုလည္း မေျပာအပ္ ၊ ျပဳလည္းမျပဳအပ္ ။ ေၾကးေငြမပါ သစ္ျမစ္ ၊ သစ္ရြက္စေသာ အရာတို႔ျဖင့္ ျပဒါးေသျခင္း ၊ ျပဒါးျပခ်ျခင္း ၊ ျပဒါးခဲျခင္း စေသာ အတက္တို႔ကို ေလ့လည္းမေလ့က်င့္အပ္ ၊ သူတစ္ပါးတို႔ကိုလည္း မျပအပ္ ၊ လုပ္လည္းမလုပ္အပ္ ။ ေလ့က်က္ျပသ ျပဳလုပ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ခြန္းတိုင္း ခြန္းတိုင္း ပေယာဂတိုင္း ပေယာဂတိုင္း ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ျခင္းဟူေသာ အလဇီၨဓမၼ ။

                                                                     အဂိၢရတ္
                          ေငြႏွင့္ေၾကး ၊ ခဲကိုစပ္၍ စပ္တုတဂိၢရတ္ ျပဳလုပ္သူတို႔သည္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေငြကို ခံကတည္းပင္ နိႆဂိၢယပါစိတ္အာပတ္ သင့္သည္ ။ ခဲ ၊ ေၾကးနီတို႔ကို ေငြႏွင့္စပ္၍ သံုးေသာအခါ ခိုးျခင္း ႏွစ္ဆယ့္ငါးပါးတြင္ ေ၀ယ်ာ၀ဟာရ၌ အက််ံုး၀င္ေသာေၾကာင့္ ကဋကဟက ပဏာ၀ဟာရျဖင့္ ဆံုးျဖတ္အပ္သည္ ။ ေၾကးနီငါးက်ပ္သားကို ေငြေမြးထင္ေစ၍ သံုးေဆာင္လွ်င္ ပါရာဇိကျဖင့္ ဆံုးျဖတ္အပ္သည္ဟု က်မ္းဂန္လာသည္ကို ျပဳက်င့္က်ဴးလြန္ျခင္း ဟူေသာ အလဇီၨဓမၼ ။

                                                            အင္းအိုင္ ၊ ခါးလွည့္ ၊ လက္ဖြဲ႕
                             ထိုးကြင္း ၊ လက္ဖြဲ႕ ၊ ခါးလွည့္ ၊ အင္းအိုင္ ၊ ဓားၿပီး ၊ လွံၿပီးစေသာ အတက္မ်ိဳးတို႕သည္ မဂ္ဖိုလ္မွ ဖီလာေသာ  တိရစာၦန၀ိဇၨာ ေလာကာယတ က်မ္းတို႔၌ အက်ံဳး၀င္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္းတို႔ မျပဳမက်င့္အပ္သည္ကို ျပဳက်င့္ က်ဴးလြန္ျခင္းဟူေသာ အလဇီၨဓမၼ ။
                            ထိုအလဇီၨအတက္ကို မွီ၍ရေသာ ပစၥည္းတို႔ကိုလည္း ရဟန္းတို႕ မသံုးေဆာင္ထိုက္ဘဲ သံုးေဆာင္ျခင္း ဟူေသာ  အလဇီၨဓမၼ ။
                                                           ပရိကၡရာကို ေရာင္းခ်ျခင္း
                           ရဟန္းတို႔ ၊ ပရိကၡရာကို ေရာင္းခ်၍ရေသာ ေရႊ ၊ ေငြ စေသာ နိႆဂိၢယ၀တၳဳတို႔ကို ကိုင္ျခင္း ၊ ခံျခင္းဟူေသာ  အလဇီၨဓမၼ ။
                                                            ပန္းေပးျခင္း ၊ သစ္သီးေပးျခင္း
                         ပန္းေပးျခင္း ၊ သစ္သီးေပးျခင္း ၊ ကသယ္မႈန္႕ေပးျခင္း ၊ ေျမညက္ေပးျခင္း ၊ ညန္ပူေပးျခင္း ၊ ၀ါးေပးျခင္း ၊ ေဆးေပးျခင္း ၊ သလံုးျမင္းေခါင္းျဖင့္ ဒါယကာတို႔၏ အေစအပါးကို ခံျခင္း ၊ ဤရွစ္ပါးေသာ ကုလဒုသက အမႈတို႔ကို ျပဳျခင္းဟူေသာ အလဇီၨဓမၼ ။

                                                                အံ့ဖြယ္သူရဲကိုျဖစ္ေစျခင္း
                           အသက္ေမြးျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ေသာ ေျခာက္ပါးေသာ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို က်ဴးလြန္ျခင္း ၊ အံ့ဖြယ္သူရဲကို ျဖစ္ေစ၍ လာဘ္ကိုရွာမွီးျခင္း ၊ ရအပ္ၿပီးေသာ အနည္းငယ္ေသာ လာဘ္ကို ေပးသျဖင့္ မရေသးေသာ မ်ားစြာေသာ လာဘ္တို႔ကို ေတာင့္တရွာမွီးျခင္း စေသာ ယုတ္မာေသာ သေဘာ၏ အစြမ္းျဖင့္ျဖစ္ေသာ မိစာၦဇီ၀ဟူေသာ အလဇီၨဓမၼ ။

                        ဒီေလာက္ဆိုရင္ျဖင့္ အလဇီၨဓမၼ ကို အေတာ္အတန္သိႏိုင္ေလာက္ပါတယ္ ။ ယခု အလဇီၨပုဂၢိဳလ္အေပၚ ဒကာ ၊ ဒကာမ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔သေဘာထားသင့္ေၾကာင္း ၊ ျပဳမူသင့္ေၾကာင္းကို  ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ႏွင့္ အျခားေသာပုဂိၢဳလ္မ်ားရဲ႕ သေဘာထားနဲ႔ သက္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ေကာက္ႏုတ္တင္ျပပါမယ္ ။

                                               ခ်ီးေျမွာက္ရာ မေရာက္ ဖ်က္စီးရာသာေရာက္သည္                      
                  “ အခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာ ၊ ဒကာမမ်ားလည္း ဘာသာ သာသနာေရးဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ အသိဥာဏ္ မရွိ၍ သာသနာဖ်က္လိုေသာ ေစတနာမပါဘဲ တစ္နည္းတစ္ဖံုအားျဖင့္ သာသနာအဖ်က္ထဲပါ၀င္ေနၾကပံုကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အစားစား ထုတ္ျပစရာ ဥပမာမ်ားပင္ အထင္အရွားရွိသည္ ။
                      ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေပါင္းတို႔သည္ ဘာသာ သာသနာေရးဆိုင္ရာ ဗဟုသုတ အသိဥာဏ္ရွိမွ ရတနာသံုးပါးကို အက်ိဳးရေအာင္ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကည္ညိဳ လွဴဒါန္းတက္သည္ ။ သာသနာကိုလည္း ႀကီးေျမာက္ေအာင္ ခ်ီးေျမွာက္တက္သည္ ။ ယခုအခါ အခ်ိဳ႕မွာ သာသနာေရးဆိုင္ရာ အသိဥာဏ္ မရွိ၍ ရတနာသံုးပါး စသည္တို႔ကို မကိုးကြယ္တက္ ၊ မဆည္းကပ္တက္ ၊ မလွဴဒါန္းတက္ ၊ မၾကည္ညိဳတက္သည့္အတြက္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ လွဴဒါန္းၾကည္ညိဳအမႈကို ျပဳပါေသာ္လည္း အက်ိဳးမရမူ၍ အျပစ္သာရၿပီး ေနၾကသည္ ။ သာသနာေတာ္ကို ခ်ီးေျမွာက္ပါေသာ္လည္း ခ်ီးေျမွာက္ရာမေရာက္ဘဲ ဖ်က္ဆီးရာသာ က်ေနသည္။”         (ေျမာင္ျမိဳ႕ ၊ ဆင္ရွင္ဆရာေတာ္ႀကီး ၏ ၾသ၀ါဒကထာမွ)

                                                         သာသနာေတာ္ကို ဒဏ္ထားေသာအမႈ
                          စာေပတက္ေျမာက္ျခင္းသည္ ပမာဏမဟုတ္ ။ ဒကာမ်ားသည္သာ ပမာဏဟု အမွတ္ျပဳလ်က္ ဒါယကာတို႔ႏွင့္ မိတ္ေဆြခင္ပြန္းအေလ်ာက္ မေလ်ာက္ပတ္ေသာ သံဃာကိုသာ အၾကည္တညိဳ ႐ိုေသျခင္း စသည္မ်ားသည္ သာသနာေတာ္ကို ဒဏ္ထားေသာ အမႈခ်ည္းျဖစ္၍ အျပစ္ႀကီးလွသည္ ။ (တတိယနံေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သီလ၀ိေသာဓနက်မ္းမွ)

                                                             အလဇီၨလွဴ သာသနာဖ်က္
                       ဤသို႕စေသာ အလဇီၨအစျဖစ္ကို ျပဳတက္ေသာ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ေလးစားမမႈ ၊ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရား၏ ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ကို မေထာက္မညွာ ၊ တစ္သက္လ်ာမွ်ေလာက္ေသာ လာဘ္ပူေဇာ္သကၠာရကို ငဲ့၍ ရဟန္းေကာင္းတို႔၏ အသြင္အျပင္ ၊ အ၀တ္အဆင္ကား အရဟတၱဓဇျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာ အ၀တ္ ၊ အက်င့္ကား ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္၏ ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ ယုတ္မာလွေသာ အက်င့္ျဖစ္၍ သာသနာေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးတက္ေသာ အလဇီၨပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အားေပးအားေျမွာက္ ပူေဇာ္လွဴဒါန္းသူတို႔လည္း အလဇီၨႏွင့္ေပါင္းဖက္၍ သာသနာေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးသည္ မည္ေလေသာေၾကာင္ . . . (ဓမၼ၀ိနယ အမိန္႔ေတာ္ ျပန္တမ္းမွ)

                                                          အေထာင္အေသာင္းပင္ရွိေသာ္လည္း
                             လဇီၨ ၁၀၀ ကို အလဇီၨတစ္ေယာက္တည္းက တစ္ခဏခ်င္း အလဇီၨျဖစ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရာသည္ ဟူေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ၊ လဇီၨပုဂၢိဳလ္ သာသနာကို ေစာင့္လတၱံ႕ဟူေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ၊ လဇီၨပုဂိၢဳလ္ ယုတ္စြအဆံုး ငါးေယာက္မွ်ပင္ ရွိေသာ္လည္း သာသနာေတာ္ တည္ထြန္သည္ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္အတိုင္းတည္ေအာင္ ပညတ္ေတာ္ကို မလုိမပိုရေအာင္ က်င့္ေဆာင္ရမည္ ။ (တတိယနံေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ၏ သီလ၀ိေသဓနက်မ္းမွ)

                                                                    စိစစ္၍ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္
                             အဆိုပါ ဆ႒သဂၤ ါယနာ ဓမၼ၀ိနယ အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းႏွင့္ ဆန္႕က်င္သည့္ အလဇီၨဒုႆသီလပါပ ပုဂၢိဳလ္တို႔မွာ သာသနာေတာ္၏ ဆူးေျငာင့္အညစ္အေၾကးသဖြယ္ ျဖစ္သည္ဟူ၍ လည္းေကာင္း ၊ ဤႏိုင္ငံေတာ္ ဗုဒၶသာသနာအဖြဲ႕ ယံုၾကည္ပါေသာေၾကာင့္ အနာဂတ္ သာသနာေတာ္ တည္ၿမဲေရး ၊ တိုးတက္ႀကီးပြားေရး ၊ သန္႔ရွင္စင္ၾကယ္ေရးတို႔ကို ေရွး႐ႈကာ ၀ိေစယ်ဒါနံဒါတဗၺံဟူေသာ ပါဠိေတာ္ႏွင့္အညီ အဆိုပါ ဆ႒သဂၤ ါယနာ ဓမၼ၀ိနယ အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းႏွင့္ ညီညြတ္စြာ လိုက္နာေတာ္သည့္ ရဟန္းေတာ္ အရွင္သူျမတ္တို႔အား စိစစ္၍ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ၾကရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဗုဒၶသာသနာ အဖြဲ႕ႀကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေပါင္းတို႔အား ေလးနက္စြာ တိုက္တြန္းပါေၾကာင္း ။ ( ၃၁-၅-၅၆ ေန႔ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဗုဒၶသာသနအဖြဲ အမႈေဆာင္အစည္းအေ၀းမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ )

                                                              ေျပာင္ေျမာက္ေသာအဆို
                         သူေတာ္မဟုတ္ ယုတ္ေသာအက်င့္ ရွိေသာ အလဇီၨပုဂၢိဳလ္တို႕ကား သဒါၶဒုဗၺလ ပညာနည္းလွေသာ သူတို႔ကိုသာ ရွာ၍ ေပါင္းၾကသည္ ။ သဒါၶဒုဗၺလ ပညာနည္းလွေသာ သူတို႔ကလည္း အလဇီၨပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုသာ ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံျခင္းကို ျပဳၾကကုန္သည္ ။
                        ေခြးတိရစာၦန္သည္ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို မဖ်က္ဆီးႏိုင္ ။ ထိုသို႔မဖ်က္ဆီးႏိုင္ ေခြးသည္ အ၀ီစိသို႔ မက်ရ ။ လူသည္ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္ ။ ထိုသို႔ ဖ်က္ဆီးႏိုင္လူသည္ အ၀ီစိသို႔ က်ရသည္ ။ ေမာင္မင္းတို႔သည္ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို ဖ်က္ဆီးကုန္ေသာ အလဇၨီပုဂိၢဳလ္တို႔အား ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို မျပဳၾကကုန္လင့္ ။ အ၀ီစိငရဲႀကီးသို႔ က်ဆင္းၾကရမည္ကို ေၾကာက္ၾကကုန္ ။ (မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး)  
ဤမွ်ေလာက္ဆိုလွ်င္
ေဆးကုေသာဘုန္းႀကီး
ေဗဒင္ေဟာေသာဘုန္းႀကီး
အင္းဘုန္းႀကီး
လက္ဖြဲ႕ေပးေသာဘုန္းႀကီး
ခ်ဲဂဏန္းေပးေသာဘုန္းႀကီး
ႏွစ္လံုးဂဏန္းေပးေသာဘုန္းႀကီး
ယၾတာဘုန္းႀကီး
မႏ ၱာန္ဘုန္းႀကီး
အဂိၢရတ္ထိုးေသာဘုန္းႀကီး  . . . စသည္ . . . စသည့္ ဘုန္းႀကီးမ်ားအေပၚ မည္သို႔သေဘာထားရမည္ ၊ မည္သုိ႔ျပဳမူဆက္ဆံရမည္ကို စာ႐ႈသူမ်ား သိျမင္ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ဟု ယူဆရပါသည္ ။
                                ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ကို တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ ျပဳစုခ်ီးေျမွာက္ျခင္းသည္
၁။ တိုက္႐ိုက္ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း
၂။ သြယ္၀ိုက္၍ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း
၃။ ေစတနာျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း
၄။ ေစတနာမပါဘဲ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း ဟူ၍ ေလးမ်ိဳး ရွိပါသည္ ။
                               ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ကို ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးေအာင္ ဖ်က္ဆီးခ်င္းသည္လည္း
၁။ တိုက္႐ိုက္ဖ်က္ဆီးျခင္း
၂။ သြယ္၀ိုက္၍ ဖ်က္ဆီးျခင္း
၃။ ေစတနာျဖင့္ ဖ်က္ဆီးျခင္း
၄။ ေစတနာမပါဘဲ ဖ်က္ဆီးျခင္း ဟူ၍ အက်ဥ္းသေဘာအားျဖင့္  ေလးမ်ိဳး ရွိပါသည္ ။
                        သို႔ပါေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔သာသနာေတာ္ျမတ္ကို ေစတနာမပါဘဲ ဖ်က္ဆီးေသာ ပုဂိၢဳလ္ ၊ သြယ္၀ိုက္၍ဖ်က္ဆီးေသာ ပုဂိၢဳလ္ စသည့္စာရင္းတြင္ မပါ၀င္မိေစရန္အတြက္ ေစတနာျဖင့္ ဤစာကို ေရးပါသည္ ။   ဒီေနရာမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလးက လဇီၨ နဲ႔ အလဇီၨ ကို ကြဲကြဲျပားျပား သိေစခ်င္တာရယ္  အလဇီၨ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ခ်ီးေျမွာက္တာ ၊ လွဴဒါန္းျခင္းေတြဟာ ဘယ္လို အက်ိဳး ၊ အျပစ္ေတြရွိတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္တာရယ္ပါ ။
                           အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လဇီၨ နဲ႔ အလဇီၨ ကို ကြဲကြဲျပားျပားသိေစခ်င္တာပါ ။ အဲလို ကြဲကြဲျပားျပားမသိေတာ့ / တစ္ခ်ိဳ႕လည္း သိသိနဲ႔  သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ားကို ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ သိမ္းၿပီးရမ္းၾကပါတယ္ ။ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ ကေတာ့ အဲလို သံဃာေတာ္အရွင္ သူျမတ္မ်ားကို ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ သိမ္းၿ႔ပီးရမ္းတာကို အသည္းထဲက နာမိပါတယ္။ သိပ္ၿပီး သီးမခံခ်င္ဘူး ျဖစ္မိပါတယ္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို၀ါးလံုးရွည္ေတြကို စြဲဖယ္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း ပါ,ပါတယ္ လို႔ ၀န္ခံပါတယ္ ။
                           ယခုအခါတြင္ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ကို တိုက္႐ိုက္တစ္မ်ိဳး ၊ သြယ္၀ိုက္၍တစ္ဖံု နည္းမ်ိဳးစံုတို႔ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဖ်က္ဆီးျခင္းမ်ား ရွိၾကပါသည္ ။ တိုက္႐ိုက္ဖ်က္ဆီးေသာ ရန္သူကို သာမန္အားျဖင့္ သိ ျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း နည္းပရိယာယ္ျဖင့္ သြယ္၀ိုက္၍ဖ်က္ဆီးေသာ ရန္သူကို အထူးသတိထား၍ မၾကည့္က မသိမျမင္ႏိုင္ပါ ။
                        သို႔အတြက္ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ႀကီး မပ်က္မဆီး အရွည္တည္တံ့ႀကီးပြားရန္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဖ်က္ဆီးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ၊ ၀ါးလံုးကိုင္ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ား၏ ရန္မွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမွာက္ရမည့္တာ၀န္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္ပါေၾကာင္း . . .။