သိကၡာထပ္တာဟာ ဒကာအတြက္ အက်ဳိးမယုတ္တဲ့အျပင္ ကုသိုလ္အက်ဳိးမ်ားစြာ ရရွိေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးမွာေတာ့ ဘာအက်ဳိးမွ ထူးလာမွာမဟုတ္ဘူး၊ သိကၡာထပ္တဲ့ ဒါယကာကို ေမတၱာပို႔ရင္ေတာ့ ကုသုိလ္မ်ားရမွာပါ။

ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ ဒါနရဲ႕ အက်ဳိးတရားကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး အလွဴမလုပ္ေစခ်င္ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ? အက်ဳိးကိုေမွ်ာ္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳရင္ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အက်ဳိးတရားမ်ားစြာ ဆံုးရံႈးရလို႔ ပါပဲ။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အင္း၀ေခတ္တုန္းက အုတ္ေက်ာင္းႀကီးကို လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ နန္းမေတာ္မယ္ႏုဆိုတာရွိတယ္။ သူလွဴခဲ့တဲ့ေက်ာင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ယခုတိုင္ နန္းမေတာ္မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းရယ္လို႔ နာမည္တြင္လ်က္ရွိပါတယ္။ နန္းမေတာ္မယ္ႏုက အုတ္ေက်ာင္းႀကီးကို ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္အား လွဴဒါန္းၿပီး ကိုးကြယ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔ နန္းမေတာ္မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ထံ အဖူးအေမွ်ာ္ ေရာက္ရွိလာတယ္။ သူျပဳလုပ္ထားတဲ့ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္စတဲ့ ကုသို္လ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဖၚျပၿပီး ဒီအလွဴရဲ႕အက်ဳိးတရားကို သိခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဆရာေတာ္အား ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ဒီအခါ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က ဖလားတစ္လံုးထဲကို ေရအျပည့္ျဖည့္ခိုင္းၿပီး “ဖလားထဲက ေရေတြကို ဟိုနားက သစ္ပင္ရင္းမွာ အားလံုးေလာင္းခဲ့၊ ၿပီးရင္ငါ့ ဆီျပန္လာခဲ့” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ အမိန္႔ရွိတဲ့အတိုင္း မယ္ႏုက သစ္ပင္ရင္းမွာ ေရသြန္ၿပီး ဖလားျပန္ယူလာခဲ့ပါတယ္။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္က “ဖလားထဲမွာ ဘာမ်ားပါလာတုန္း ေက်ာင္းအစ္မ”လို႔ မိန္႔ေတာ္မူေတာ့ မယ္ႏုက “ ဖလားထဲမွာ အကန္႔အသန္႔ ေရေလာက္ပဲ က်န္ပါတယ္ဘုရား” လို႔ေလွ်ာက္တယ္၊ ဆရာေတာ္က “ ဒီလိုပါပဲ ေက်ာင္းအစ္မျပဳတဲ့ကုသိုလ္က အက်ဳိးလိုလားၿပီးျပဳတဲ့အတြက္ ဖလားထဲ က်န္တဲ့ ေရအကန္႔အသန္႔ေလာက္ပဲ အက်ဳိးရရွိမွာပါ”လို႔ မညွာမတာ မိန္႔လိုက္တယ္၊ မယ္ႏုဟာ စိတ္မဆိုးတဲ့အျပင္ သေဘာေပါက္ၿပီး ပိုလို႔ေတာင္ၾကည္ညိဳသြားပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အက်ဳိးကိုေမွ်ာ္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳရင္ အရနည္းတတ္တယ္၊ အက်ဳိးကို မေမွ်ာ္ဘဲ သဒၶါတရားသက္သက္နဲ႔ လွဴဒါန္းရင္ အက်ဳိးရတာမ်ားတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com/မွ

ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္မိလုိ႔ ဦးဇင္းအား အေမရိကန္မွ ဒကာမတစ္ေယာက္က သိကၡာထပ္ျခင္းအေၾကာင္းေရးေပးရန္ ေတာင္းဆုိထားတဲ့အတြက္ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္ေနတာနဲ႔ အက်ယ္တ၀င့္ ေရးေပးပါမယ္။

သိကၡာထပ္တဲ့အခါ သိမ္အတြင္းမွာ သိကၡာထပ္မဲ့ရဟန္းအျပင္ ရဟန္း(၄)ပါးရွိပါက သိကၡာထပ္ျခင္း ျပဳလုပ္လုိ႔ ရပါတယ္။ သိကၡာထပ္ခံရတဲ့ရဟန္းဟာ ရဟန္းျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ထုိရဟန္းကုိပါ ေရတြက္လွ်င္ သံဃာ(၅)ပါးျဖစ္ေနလုိ႔ သိမ္၀င္ျခင္းကိစၥ လံုေလာက္ပါတယ္။ ကုိရင္ကုိ ရဟန္းခံေပးမွသာ ရဟန္းသံဃာ(၅)ပါး လုိအပ္တာပါ။

တကယ္ေတာ့ သိကၡာထပ္တာဟာ ရဟန္းအတြက္မွာေတာ့ ရဟန္းသိကၡာဟာရွိေနၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔အတြက္မွာ ဒကာ၊ ဒကာမတုိးျခင္းပဲ ရပါတယ္။ ကုသုိလ္အေနနဲ႔ ကုိယ့္ဒကာ၊ ဒကာမေတြကုိ ေမတၱာပုိ႔ေပးတာ၊ သူတုိ႔အက်ိဳးမ်ားမဲ့ တရားေတြေဟာေပးတာ၊ ကုိယ့္ဒကာ၊ ဒကာမေတြ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ သာသနာျပဳေပးတာေတြ လုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သိကၡာထပ္ခံရတဲ့ရဟန္းမွာ အက်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ လွဴဒါန္းေပးတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြမွာလည္း မိမိရဟန္းရဲ႕ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြကုိၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာပီတိျဖစ္မႈ ကုသုိလ္၊ ရဟန္းရဲ႕လုိအပ္တဲ့အရာကုိ ေထာက္ပံ့ေပးတဲ့ကုသိုလ္၊ မိမိအရင္က သံေယာဇဥ္ထားစရာမရွိလုိ႔ မလွဴျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ မိမိရဟန္းရွိတဲ့အခါ သင့္ေတာ္တဲ့အလွဴေလးေတြ လုပ္ျဖစ္တဲ့အက်ိဳးေတြ ရရွိပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားဟာ မိမိနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့လူမရွိရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းပါတယ္။ မိမိနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ ရဟန္းသံဃာမ်ားရွိရင္ ေက်ာင္းကုိေရာက္ျဖစ္ၿပီး ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ေက်ာင္းေ၀ယ်ာ၀စၥ တံျမတ္လွည္းျခင္းစတဲ့ ကုသုိလ္မ်ားတုိးပြားေစပါတယ္။ ဒါဟာ မိမိနဲ႔ရင္းႏွီးမႈရေအာင္ မိမိေဆြမ်ိဳးမေတာ္တဲ့ သံဃာကုိ သိကၡာထပ္၊ ရဟန္းခံ၊ ကုိရင္၀တ္ေပးျခင္းမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးရလဒ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိ ျပည့္စံုလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ဆန္နီေနမင္း