ေကၽြးေမြးမပ်က္ ေဆာင္ရြက္စီမံ
ေမြခံထိုက္ေစ လွဴမွ်ေ၀၍
ေစာင္႕ေလမ်ဳိးႏြယ္ ၀တ္ငါးသြယ္
က်င္႕ဖြယ္္ သား/သမီး
တို႕တာ…။
မေန႕က တင္ခဲ႕တဲ႕
ပို႕စ္ျဖစ္တဲ႕ သမီးအရင္းနဲ႕သားမက္ျဖစ္သူက မိခင္ျဖစ္သူကို စြန္႕ပစ္ျခင္း...
ဆိုတဲ႕ အဲဒီပို႕စ္ေလးကို ဖတ္ျပီးေတာ႕ ေတာ္ေတာ္လည္း စိတ္ထဲ ေနလို႕မေကာင္းဘူး…
အေမအိုၾကိးကို အရမ္းလည္းသနားမိသလို… ယုတ္မာလြန္းတဲ႕ ဟိုလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ေဒါသထြက္မိတယ္…
အဲဒီသတင္းက မနက္ကတည္းကေန ဖတ္မိခဲ႕တာဆိုေတာ႕ ရံုးမွာလည္းအလုပ္လုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္မေျပေတာ႕ဘူး…
စိတ္ရႈပ္သြားတာကိုး… အဲဒါနဲ႕ ရံုးမွာေနာက္ဆံုး ျပန္ခါနီးအထိ လိမ္ဖယ္ျပီးေနလိုက္တယ္…
ရံုးကေနအိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ေရခ်ဳိးျပီး ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒ (မဇၥ်ိမဂုဏ္ရည္) ေဟာထားေတာ္မူတဲ႕
အေမြခံထုိက္သူျဖစ္ပါေစ တရားကို harddisk ကေနျပန္ရွာျပီး နာျဖစ္တယ္… ဆရာေတာ္ေဟာတာေတြနားေထာင္ျပီး
တစ္ခ်ဳိ႕ ကိစၥရပ္ေတြကို ေသခ်ာျပန္ စဥ္းစားၾကည္႕မိတယ္…
အေဖနဲ႕အေမဆိုတာ
ေမြးျပီးကတည္းက ကိုယ္႕ကိုမလိုခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြး လြယ္လြယ္ေလးစြန္႕ပစ္လိုက္လို႕ ရတယ္…
ဘာမွအပင္ပန္းခံျပီး ေစာက္ေရွာက္ေနစရာမလုိဘူး… ေနာက္ဆံုးကုန္ကုန္ေျပာရရင္ မေမြးခင္ ကတည္းကေနျပီး
တခါတည္းအျပတ္ရွင္းလိုက္လို႕ရတယ္… ဒါေပမယ္႕ မလုပ္ခဲ႕ဘူး… ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕
စိတ္မွာ မိဘ ဆိုတဲ႕ စိတ္ အထူးသျဖင္႕ လူျဖစ္လာမဲ႕ ဒီကေလးအတြက္ (သားပဲျဖစ္ျဖစ္ သမီးပဲျဖစ္ျဖစ္)
မိဘေမတၱာဆိုတာရိွေနလို႕ အဲဒီအတြက္… မိဘေတြမွာ ေမတၱာအေျခခံနဲ႕ သားသမီးအတြက္ အရာရာေပးဆပ္
ဖို႕အင္အားေတြရိွတယ္… အရာရာ စြန္႕လႊတ္ဖို႕အင္အားေတြလည္းရိွတယ္… ခ်မ္းသာတဲ႕ မိဘမွာ ေမြးလာတဲ႕
သားသမီးလည္း မိဘေမတၱာရတယ္… ဆင္းရဲတဲ႕ မိဘမွာေမြးလာတဲ႕ သားသမီးလည္း မိဘေမတၱာရတယ္… သူတို႕ေတြဘာကြာလည္း…
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည္႕ ဒီစာ ၂ ေၾကာင္းမွာတင္အေျဖပါတယ္…. ခ်မ္းသာတာနဲ႕ ဆင္းရဲတာပဲကြာတယ္…
မိဘေမတၱာရတာျခင္းကေတာ႕ တူတူပါပဲ… ခ်မ္းသားတဲ႕ မိဘက ဆင္းရဲတဲ႕မိဘထက္ သူတို႕သားသမီးေတြကို
ပိုခ်စ္တယ္မထင္ပါနဲ႕… လံုး၀မွားသြားပါလိမ္႕မယ္…
လက္ရိွကိုယ္ဘ၀အေျခအေနကို
ကိုယ္သံုးသပ္ၾကည္႕ၾကရေအာင္… ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ ခ်မ္းသာတဲ႕ မိသားစုအသိုင္းအ၀ိုင္းကမဟုတ္ဘူး…
ကၽြန္ေတာ္႕ သူငယ္ခ်င္းေတြမွာေတာ႕ ခ်မ္းသာတဲ႕သူေတြတစ္ပံုၾကီးပဲ… အဲဒီေတာ႕ နည္းနည္းေလး
ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႕ရေအာင္ ဘာကြာသလဲဆိုတာ သိရေအာင္ေပါ႕… ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္႕ သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္ေဇာ္ပဲထားပါေတာ႕…
ေဇာ္ေဇာ္မိဘေတြက အရမ္းခ်မ္းသာတယ္ သိန္း ၁၀၀၀ ခ်မ္းသာတယ္… ကၽြန္ေတာ္႕မိဘကေတာ႕ သိန္း
၁၀၀ ပဲ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုပါစို႕… ေဇာ္ေဇာ္က သူ႕မိဘေတြဆီမွာပူစာတယ္ သိန္း ၁၀၀ တန္ကားစီးခ်င္တယ္
ေဖေဖေမေမေရဆိုရင္… သူတို႕မိဘေတြက တတ္ႏုိင္မတတ္ႏိုင္ခ်င္႕ခ်ိန္မယ္… အိုေက တတ္ႏုိင္တယ္
ငါ႕သားအတြက္ သိန္း ၁၀၀ တန္ကား ေဖေဖေမေမ ၀ယ္ေပးမယ္ကြာ… ဒါဆိုရင္ ေဇာ္ေဇာ္တအားေပ်ာ္ရျပီ…
ဟုတ္ျပီ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က အားက်ျပီး ေဇာ္ေဇာ္အေဖအေမေတာင္ ၀ယ္ေပးေသးတာ ငါလည္း ပူစာမယ္ဆိုျပီး
ပူစာမယ္… အိမ္မွာရိွတာ သိန္း ၁၀၀… ကား၀ယ္ဖို႕ သိန္း ၁၀၀ ပူစာတယ္ဆို ျဖစ္ႏုိင္ပါ႕မလား…
စဥ္းစား… လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ဘူး… လံုး၀ကို မျဖစ္ႏုိင္ဘူး… မျဖစ္ႏုိင္တာကို မိဘကေရာ လုပ္ေပးႏုိင္ပါ႕မလား…
အဲဒါကိုေတာ႕ သားသမီးေတြ ေသခ်ာစဥ္းစားဖို႕လိုတယ္… မိဘေတြမျဖစ္ႏုိင္တာကို မလုပ္ေပးခ်င္ဘူးေျပာတာမဟုတ္ဘူး
မလုပ္ေပးႏုိင္ဘူးေျပာတာ… သူတို႕အင္အားမရိွလို႕… ရိွရင္ေတာ႕ ၀ယ္ေပးျပီးသားပါ… အဲဒါကို
သားသမီးက နားလည္ျပီး လိုခ်င္တာထက္ သင္႕တင္႕ျပီး လိုအပ္တာကိုပဲ ပူစာတတ္ရတယ္… ကၽြန္ေတာ္
အဲဒါဆိုရင္ ဟိုနားဒီနားသြားဖို႕အတြက္ ဆုိင္ကယ္ပူစာမယ္… ဆိုင္ကယ္က ၁၀ သိန္းတန္ဆိုပါစို႕…
အေဖအေမ သား ဆုိင္ကယ္၀ယ္ခ်င္တယ္… ဟိုသြားဒီသြား ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ စီးလို႕ရေအာင္လို႕ပါဆိုရင္…
အေဖအေမက ၀ယ္ေပးမွာ သိပ္ေသခ်ာတာေပါ႕… သူတို႕ တတ္ႏုိင္တယ္ေလ… ၀ယ္ေပးသင္႕တဲ႕အရာဟုတ္မဟုတ္စဥ္းစားျပီး
တကယ္လိုအပ္ရင္ ၀ယ္ေပးျပီ… ဒါဆိုရင္ ေဇာ္ေဇာ္႕ မိဘနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕မိဘနဲ႕ ခ်ိန္ခြင္ေလးတင္ၾကည္႕ရေအာင္
ဘယ္သူသာမလဲဆိုတာေလး… ေဇာ္ေဇာ္႕မိဘ သိန္း ၁၀၀၀ မွာ သိန္း ၁၀၀ ၀ယ္ေပးတယ္… ၁၀ပံု၁ပံု…
ကၽြန္ေတာ္႕မိဘလည္း သိန္း ၁၀၀မွာ ၁၀သိန္း၀ယ္ေပးတယ္… ၁၀ပံု၁ပံုပဲ… အဲဒါဆို ဘာကြာလဲ… ဘာမွမကြာဘူး…
သိန္း ၁ ေသာင္း ခ်မ္းသာလို႕ သိန္း ၁၀၀၀ ကား၀ယ္ေပးတယ္ဆိုရင္ေကာ ကြာတယ္ေျပာလို႕ရမလားဆိုတာ
ေသခ်ာစဥ္းစားေစခ်င္တယ္… အဓိကကေတာ႕ မိဘေတြသည္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာမႈအရ ေငြေၾကးအတိုင္းအတာသည္သာ
ကြာခ်င္ကြာမယ္ သားမီးေတြအေပၚထားတဲ႕ ေစတနာေတြကေတာ႕ လံုး၀ ကြာျခားမႈမရိွဘူးဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ…
ေနာက္တစ္ခုက
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္… မိဘေတြ သားသမီးအေပၚမွာထားတဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္… အဲဒါသည္လည္း တူတူပဲ မိဘတိုင္းမွာရိွတယ္…
ေမြးျပီးလို႕
ရင္ခြင္ထဲပိုက္ျပီး ႏို႕ခ်ဳိတိုက္ေကၽြးခ်ိန္ကတည္းက ငါတို႕မွာ သားသမီးေတြရိွလာျပီ… ငါတို႕အထီးက်န္တဲ႕ လင္နဲ႕မယားဆိုတဲ႕ ၂ေယာက္တည္းဘ၀ကကၽြတ္လာခဲ႕ျပီး… မိသားစုဆိုတဲ႕ ဘ၀ကို ငါတုိ႕ပိုင္ဆိုင္ျပီ… အဲဒါေၾကာင္႕ ငါတို႕အခုအခ်ိန္တကတည္းက ဒီသားသမီးေတြကို ခ်စ္ခင္ ယုယျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရမယ္… သူတို႕ေလးေတြ လူလားေျမာက္ဖို႕ ပညာတတ္ၾကီးေတြျဖစ္ဖို႕ စတဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ အၾကီးၾကီးေတြကို ႏို႕ခ်ဳိတုိက္ေကၽြး ကေလးဘ၀တည္းက စဥ္းစားရင္ ပီတိျဖစ္လာခဲ႕ၾကတယ္… အကယ္၍မ်ား သခၤါရသေဘာအရ ငါတို႕ေတြ အသက္ေတြၾကီးျပီး သတိေတြလြတ္ ထဘီမႏုိင္ ပုဆုိးမႏိုင္ ခ်ီးမခုိင္ ေသးမခုိင္ ျဖစ္လာတဲ႕အခါက်ရင္လည္း ဘာမွအားငယ္ဖုိ႕မလိုဘူး ငါတို႕ရဲ႕ ဒီလက္ထဲက သားသမီးေတြဟာ ငါတို႕ အေပၚ ျပန္လည္ျပဳစုမွာပဲဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေလးေတာ႕ မိဘတိုင္းကိုယ္စီမွာရိွၾကတယ္ ေတြးၾကတယ္… အဲလိုအေတြးေတြဟာ မိဘတုိင္းမွာကိုယ္စီရိွၾကေပမယ္႕ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႕သားသမီးေတြကိုေတာ႕ ဖြင္႕မေျပာရက္ၾကပါဘူး (မိဘေတြရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဟာ အံ႕ၾသကုန္ႏုိင္ဖြယ္ပါ…) အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြရိွတဲ႕ အေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ႕တဲ႕သူကေတာ႕ တျခားေသာသူမဟုတ္ပါဘူး… ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ သံုးေလာက ထြဋ္ထား သေဗၺညဳ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ပဲျဖစ္ပါတယ္…
ရင္ခြင္ထဲပိုက္ျပီး ႏို႕ခ်ဳိတိုက္ေကၽြးခ်ိန္ကတည္းက ငါတို႕မွာ သားသမီးေတြရိွလာျပီ… ငါတို႕အထီးက်န္တဲ႕ လင္နဲ႕မယားဆိုတဲ႕ ၂ေယာက္တည္းဘ၀ကကၽြတ္လာခဲ႕ျပီး… မိသားစုဆိုတဲ႕ ဘ၀ကို ငါတုိ႕ပိုင္ဆိုင္ျပီ… အဲဒါေၾကာင္႕ ငါတို႕အခုအခ်ိန္တကတည္းက ဒီသားသမီးေတြကို ခ်စ္ခင္ ယုယျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရမယ္… သူတို႕ေလးေတြ လူလားေျမာက္ဖို႕ ပညာတတ္ၾကီးေတြျဖစ္ဖို႕ စတဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ အၾကီးၾကီးေတြကို ႏို႕ခ်ဳိတုိက္ေကၽြး ကေလးဘ၀တည္းက စဥ္းစားရင္ ပီတိျဖစ္လာခဲ႕ၾကတယ္… အကယ္၍မ်ား သခၤါရသေဘာအရ ငါတို႕ေတြ အသက္ေတြၾကီးျပီး သတိေတြလြတ္ ထဘီမႏုိင္ ပုဆုိးမႏိုင္ ခ်ီးမခုိင္ ေသးမခုိင္ ျဖစ္လာတဲ႕အခါက်ရင္လည္း ဘာမွအားငယ္ဖုိ႕မလိုဘူး ငါတို႕ရဲ႕ ဒီလက္ထဲက သားသမီးေတြဟာ ငါတို႕ အေပၚ ျပန္လည္ျပဳစုမွာပဲဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေလးေတာ႕ မိဘတိုင္းကိုယ္စီမွာရိွၾကတယ္ ေတြးၾကတယ္… အဲလိုအေတြးေတြဟာ မိဘတုိင္းမွာကိုယ္စီရိွၾကေပမယ္႕ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႕သားသမီးေတြကိုေတာ႕ ဖြင္႕မေျပာရက္ၾကပါဘူး (မိဘေတြရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဟာ အံ႕ၾသကုန္ႏုိင္ဖြယ္ပါ…) အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြရိွတဲ႕ အေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ႕တဲ႕သူကေတာ႕ တျခားေသာသူမဟုတ္ပါဘူး… ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ သံုးေလာက ထြဋ္ထား သေဗၺညဳ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ပဲျဖစ္ပါတယ္…
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္
ႏႈတ္ျမြက္ေတာ္ဟ မိန္႕ၾကားေတာ္မူခဲ႕တဲ႕ ဒီေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြကို
သားသမီးေတြျဖစ္တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျဖည္႕ဆည္းေပးျပီးျပီလဲ… အကယ္၍ မျဖည္႕ဆည္းေပးရေသးဘူးဆို
ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွ စျဖည္႕ဆည္းေပးမလဲ… ျဖည္႕ဆည္းဖို႕ အစီအစဥ္ ေရာရိွၾကရဲ႕လား ေသခ်ာ ကိုယ္႕ဖာသာ
နဖူးေပၚပဲလက္တင္ စဥ္းစားစဥ္းစား လက္ေပၚပဲ နဖူးတင္စဥ္းစားစဥ္းစား ေသေသခ်ာခ်ာေလး စဥ္းစားၾကည္႕ၾကပါ…
ကုိယ္႕မိဘက ကိုယ္႕အေပၚတာ၀န္ေက်ခဲ႕ျပီးျပီ... ကိုယ္အလွည္႕က်မွ ကိုယ္႕မိဘကို တာ၀န္ေက်ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္မွ
ေရွာင္လဲြခ်င္သလား… အဲလိုစဥ္းစားမိ လုပ္မိေနျပီဆို ကုိယ္႕ကိုကုိယ္ ျပန္ထိန္းပါ… ျပန္ျပဳျပင္ပါ…
အခ်ိန္မီွ မိဘေတြျပန္ျပဳစုေစာင္႕ေရွာင္႕ဖို႕ ျပန္ၾကိဳးစားၾကည္႕႔ပါ… အကယ္၍ ကိုယ္႕စိတ္က
လံုး၀ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခုိင္မာသြားျပီး တကယ္လည္း ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္ျပီဆိုရင္
အဲဒီသားသမီးေတြသည္ အမွန္တကယ္ အဖိုးတန္ျပီး အမွန္တကယ္ကို သားေကာင္း သမီးေကာင္းရတနာေတြျဖစ္ေနျပီဆိုတာေတြးျပီး
ကုိယ္႕ကိုကိုယ္ အားရပါးရ ဂုဏ္ယူလုိက္ပါ… ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာင္းမဲ႕ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး…
မိဘကိုရိုရိုေသေသလုပ္ေကၽြး ျပဳစုေစာင္႕ေရွာက္သူကို သိၾကားမင္းကေတာင္ ရိွခုိးပါတယ္…
အဲဒါဆိုရင္ ကိုယ္ဟာရတနာဟုတ္လားမဟုတ္ဘူး သိေလာက္ပါျပီ…
ဒါမွမဟုတ္ပဲ
လံုး၀လုပ္ေကၽြးခ်င္စိတ္မရိွဘူး… ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ေတာင္ အႏုိင္ႏုိင္ဆိုျပီး မိဘေတြကို ျပစ္ထားခ်င္
သလား ဒါမွမဟုတ္ ျပစ္ထားျပီးေနျပီလား… ဒါဆိုရင္ေတာ႕ ကိုယ္႕ကိုကုိယ္ သားဆိုးသမီးဆိုး
စာရင္းသြားထားပါေတာ႕ သားဆိုးသမီးဆိုးေတြရဲ႕ သြားရာလမ္းသည္ ဒီဘ၀တင္မက ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ
ဘယ္ေတာ႕မွမေျဖာင္႕ျဖဴးပါဘူး…
အဲဒါထက္ပိုဆိုးျပီး
လုပ္ေကၽြးတာလည္းမျပဳ လုပ္ေကၽြးခ်င္စိတ္လည္းမရိွတဲ႕အျပင္ လုပ္ေကၽြးဖို႕အတြက္ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးလို႕ထင္ျပီး…
မိဘကိုႏိွပ္စက္ မိဘကိုေစာ္ကား မိဘကိုျပစ္မွား… ေနာက္ဆံုး (မေန႕ကတင္ခဲ႕တဲ႕ပို႕စ္) လိုမ်ဳိးမ်ား
မိဘကို အလုပ္ရႈပ္တယ္ အရႈပ္ထုတ္ဆိုျပီး ရက္ရက္စက္စက္ စြန္႕ပစ္တာ… ဒါမွမဟုတ္ အဲ႕ဒီထက္
ဆိုးတဲ႕ သတ္ပစ္တာမ်ဳိးေတြအထိ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ သင္ဟာ သားယုတ္ သမီးယုတ္ (၀ါ) ရတာနာ ဆိုတဲ႕
ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႕ပဲထိုက္တန္ေတာ႕သလို ေသသည္႕မဲ႕ တျခားမရိွ ပဥၥာနႏၱိယကံ ထိုက္ကာ အပယ္ငရဲကုိ တန္းျပီး
သြားရမွာျဖစ္တဲ႕အျပင္… မေသခင္လည္း သင္႕ရဲ႕ဆိုး၀ါးလွတဲ႕ အသက္ၾကီးခ်ိန္ဘ၀မွာ ကံၾကမၼာရဲ႕
ထူးျခား အံ႕ၾသဖြယ္ ၀ဋ္ဒုကၡမ်ားကို လံုး၀ဥသုဥ္ ခံစားရဦးမွာျဖစ္တဲ႕အေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း…
ေလာကမွာ မိမိအသက္ရိွခ်ိန္ေလးအတြင္း
မိဘေတြကို ျပန္လည္ျပဳစု ေစာင္႕ေရွာက္လုပ္ေကၽြးၾကပါ… သားရတနာ သမီးရတနာ ဘ၀ကေန မိဘကို ျပန္လည္ေစာ္ကားဒုကၡေပးၾကတဲ႕ သားမိုက္သမီးမိုက္/ သားယုတ္သမီးယုတ္
(၀ါ) ရတာနာ ေတြမျဖစ္ၾကဖို႕ ၾကိဳးစားၾကပါလို႕ကၽြန္ေတာ္တုိက္တြန္းေရးသားရင္းနဲ႕ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ…
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးရဲ႕…
ဇင္မ်ဳိး…
Categories:
ကုိယ္တုိင္ေရး,
ဘာသာေရး,
မိဘ,
ေမတၱာ
