HAZY LIFE

ေစတီပုထုိးပံုေတာ္မ်ား

ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ရန္ကုန္

က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ မြန္ျပည္နယ္

ဥမင္သံုးဆယ္ေစတီ စစ္ကိုင္း

စႏၵမုနိဘုရား မႏၱေလး

ကုသိုလ္ေတာ္ဘုရား မႏၱေလး

ကိုးေသာင္းပုထိုးေတာ္ၾကီးဂူတြင္း ရခိုင္ျပည္



ေကာသလမင္းၾကီးသည္ တစ္ေန႕တြင္ လင္ရွိမယားတစ္ေယာက္ကို မတရားေသာ နည္းျဖင့္ရရန္ ၾကံစည္ေနရာ ညသန္းေခါင္းယံထိ ေရာက္သြားေတာ့သည္။ ညသန္းေခါင္းေရာက္သည္ ႏွင့္ ဒု၊ သ၊ န၊ ေသာ ဟူေသာ အသံၾကီး ေလးမ်ိဳးကို ၾကားရသျဖင့္ တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ျဖစ္ ခဲ့ရပါသည္။ မိုးလင္းေသာအခါမွ မလႅိကာေဒ၀ီ၏ အၾကံေပးမႈျဖင့္ ဘုရားထံေမွာက္ အေရာက္သြားကာ ညက အသံနက္ၾကီးမ်ား အေၾကာင္းကို ေမးေလွ်ာက္ပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္ဗုဒၶက-
ဒီအသံနက္ၾကီးေလးခုသည္ အသင္မင္းၾကီး၏ အသက္အႏၱရာယ္အတြက္မဟုတ္၊ လူ႕ဘ၀က ကာေမသုမိစၦာစာရကံ က်ဴးလြန္ၾကေသာ သူေဌးသားေလးေယာက္ ေလာဟကုမၻီငရဲအိုးသို႕ က်ေရာက္ရာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ အိုးႏွဳတ္ခမ္းေပၚသို႕ ေခါင္းေလး တစ္ခါသာ ေပၚနိုင္သည္။ ထိုသို႕ ေပၚခ်ိန္ကေလးတြင္ မိမိတို႕၏ မိုက္ျပစ္မ်ား၊ လူ႕ဘ၀တန္ဖိုးမ်ားကို ေျပာဆိုၾကရာ ဆံုးေအာင္မေျပာနိုင္ဘဲ တစ္ေယာက္လွ်င္ စကားတစ္လံုးစီသာေျပာဆိုျပီး ငရဲအိုးတြင္ ျပန္၍နစ္ၾကရသည္ဟု ရွင္းျပေတာ္မူပါသည္။ ၄င္းအသံေလးမ်ိဳးတြင္ ေသာ ဟူေသာ စကားလံုး အဓိပၸါယ္သည္...
ငါသည္ ဤငရဲေဘးၾကီးမွ လြတ္ေျမာက္၍ အလြန္ရခဲေသာ လူ႕ဘ၀ကို ျပန္၍မ်ားရခဲ့လွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား၏ တရားကိုလည္း ေကာင္းစြာ နာယူပါ့မယ္။ ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္ပါးသီလကိုလည္း ျပည္စံုေအာင္ ေစာင့္ထိန္းပါေတာ့မယ္။ ကုသိုလ္တရားမွန္သမွ် အလံုးစံုကို ၾကိဳးစားအားထုတ္ပါေတာ့မည္ဟု..ဆိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ငရဲျပည္မွ ေနာင္တသံကို ဖတ္ရႈၾကားနာၾကရေသာ က်မတို႕သည္လည္း လူ႕ဘ၀တန္ဖိုးကို လူ႕ဘ၀မွာပင္ ေစာေစာစီးစီးသိရသျဖင့္ ေက်းဇူးမ်ားလွပါသည္။ သိျပီးေနာက္ လည္း ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရျခင္း၏ တန္ဖိုးကိုလည္း သိဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ထို႕ေၾကာင့္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ၾကီးက-

အကယ္၍သာ၊ ျမတ္ဗုဒၶါသည္
လူ႕ရြာထင္ရွား၊ မပြင့္ျငားက
ဤကားကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ႏွင့္၊
ထိုထိုဘံုဘ၀၊ မသိရ၊ မ်ားလွအျပစ္ေတြ
ယခုခါေသာ္၊ ျမတ္ဇိေနာ္သည္
ပြင့္ေပၚထင္ရွား၊ ေဟာညႊန္ၾကား၍
ဤကားကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ႏွင့္
ထိုထိုဘံုဘ၀၊ သိၾကရ၊မ်ားလွေက်းဇူးေပ..ဟု စပ္ဆိုေတာ္မူခဲ့ပါသည္။


ညခင္းရဲ႕လမင္း


၁။ အ၀ိဇၨာအ႑ေကာသမွိ ၊ သေတၱ တဏွာဇလမၺဳေဇ ။
တမွာ ဌာနာ နိကၡာေမသိ ၊ ေဒသနာဉာဏ ေတဇသာ ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန ၊ ေဟာတု ေမ ဇယမဂၤလဂၢံ ။
( ျမတ္စြာဘုရားသည္ ) အ၀ိဇၨာဥခြံအတြင္း၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားႏွင့္ တဏွာတံလ်ပ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို ေဒသနာဉာဏ္တန္ခိုးျဖင့္ ထိုေနရာမွ ထြက္ေျမာက္ေစေတာ္မူျပီ။ ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ အကၽြႏ္ုပ္အား ေအာင္ျခင္းမဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ။ မွတ္ခ်က္။ ။ တဏွာဇလာဗုေဇ-ဟုရွိခဲ့ေသာ္ တဏွာ-တည္းဟူေသာ သားအိမ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ-ဟု ျမန္မာျပန္ပါ။

၂။ မဟာေမာဟႏၶကာေရန ၊ အဘိဘူေတ မဟာဇေန ။
ပညာစကၡံဳ လဘာေပသိ ၊ ဉာဏာေလာေကန ေသာ ဇိေနာ ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန ၊ ေဟာတု ေမ ဇယမဂၤလဂၢံ ။
( ျမတ္စြာဘုရားသည္ ) ေမာဟေမွာင္ႀကီး ဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္း ခံေနရေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို ဉာဏ္ေတာ္တည္းဟူေသာ အလင္းေရာင္ျဖင့္ ပညာမ်က္လံုးကို ရေစေတာ္မူျပီ။ ဤမွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ အကၽြႏ္ုပ္အား ေအာင္ျခင္းမဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ။

၃။ ရာဂါဒိအဂၢိဇာေလဟိ ၊ ဍၯကာယံ မဟာဇနံ ။
နိဗၺာေပသိ နရနာေထာ ၊ အ႒မဂၢဂၤ၀ါရိနာ ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန ၊ ေဟာတု ေမ ဇယမဂၤလဂၢံ ။
လူသံုးပါးတို႔၏ ကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဂစေသာ မီးလွ်ံတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ ကိုယ္ရွိေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို မဂၢင္ရွစ္ပါးတည္းဟူေသာ ေရစင္ျဖင့္ ျငိမ္းေစေတာ္မူျပီ။ ဤမွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ အကၽြႏ္ုပ္အား ေအာင္ျခင္းမဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ။

၄။ စတုေရာေဂဟိ ၀ုယွေႏၲ ၊ ဂမၻီေရ သံသာရဏၰေ၀ ။
ဥတၱာေရသိ မဟာ၀ီေရာ ၊ ဓမၼနာ၀ါယ နာယေကာ ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန ၊ ေဟာတု ေမ ဇယမဂၤလဂၢံ ။
ႀကီးျမတ္ေသာ လံ႔ုလရွိေတာ္မူေသာ လူသံုးပါးတို႔ကို နိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလြန္ နက္ေစာက္ေသာ သံသရာတည္းဟူေသာ သမုဒၵရာ၌ ၾသဃေလးပါးတည္းဟူေသာ ေရအလ်ဥ္တို႔ျဖင့္

၁။ မာရ္နတ္သားကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း


ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ‘အသားအေသြးေတြ ခန္းေျခာက္ျပီး အေရ ေၾကာ အရိုးခ်ည္းသာ က်န္ခ်င္က်န္ပါ ေစ၊ ဘုရား မျဖစ္သမွ် ငါမထ’ ဟု စိတ္ကို အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္၍ အပရာဇိတ ပလႅင္ထက္၌ ထိုင္ေတာ္မူေလ သည္။ထိုစဥ္၀သ၀တၱီနတ္ဘံုမွ မာရ္နတ္ သည္ ‘သိဒၶတၳမင္းသားသည္ငါ၏နယ္ပယ္ ဘံုသံုးပါးမွလြတ္ေျမာက္ရန္ၾကိဳးပမ္းေနေလျပီး၊သူအားငါ၏နယ္ပယ္မွလြတ္ေျမာက္ခြင့္မေပး ႏိုင္’ဟုၾကံစည္ကာ နတ္စစ္သည္တို႔ကိုဦးေဆာင္လ်က္ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား တိုက္ခိုက္ရန္စစ္ ခ်ီလာသည္။ နတ္စစ္သည္တို႔ကား စၾက၀ဠာ တံတိုင္း အထိျပည့္က်ပ္ေနေလသည္။ရုပ္အဆင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး မ်က္ႏွာပံုအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ နတ္စစ္ သည္မ်ား သည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လက္နက္မ်ားကိုစြဲကိုင္ခ်ီတက္လာၾကသည္။ မာရ္နတ္ သည္ဂီရိေမခလာ ဆင္ကို တက္စီး ျပီးလက္ရံုး လက္နက္ အသီးသီး စြဲကိုင္ထားသည္။မာရ္စစ္သည္္တို႔၏ စစ္ခ်ီေၾကြးေၾကာ္သံကားသိမ့္သိမ့္ ရိုက္ ခတ္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အနီး၌ သိၾကားမင္းသည္ အေတာင္ႏွစ္ရာရွိ ၀ိဇယုတၱရ ခရုသင္းကို မႈတ္လ်က္ မဟာကာဠနဂါးမင္းသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ဖြဲ႕မ်ားကို ရြတ္ဆိုသီက်ဴးလ်က္ သဟမၸတိျဗဟၼာမင္းကမူ ထီးျဖဴၾကီးကို ေဆာင္းမိုးေပးလ်က္ အသီးသီး ပူေဇာ္ၾကခိုက္ျဖစ္၏ ။
မာရ္စစ္တပ္ၾကီး ခ်ီတက္ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ယင္းတို႕သံုးဦးသည္ သင့္ေလ်ာ္ရာ အရပ္သို႕ ေရွာင္ဖယ္သြား ၾကသည္။ အပရာဇိတပလႅင္ေပၚတြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တစ္ပါး တည္းသာ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
မာရ္နတ္က သူ၏စစ္သည္မ်ားအား ‘‘အေမာင္တို႕….သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ျပိဳင္ဘက္ကင္းသူျဖစ္၍ ငါတို႔သည္ သူ၏ေရွ႕တည့္တည့္မွ မတိုက္ခိုက္၀ံ့ၾကေသာ္လည္း သူ၏ ေနာက္ဘက္မွ တိုက္ခိုက္ၾကစို႕’’ ဟုဆိုေလသည္။
ဘုရားေလာင္းေတာ္ကား ‘ဤမာရ္စစ္သည္မ်ားသည္ ငါ႔ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအရပ္၌ ငါ၏ မိဘေဆြမ်ိဳးလည္းမရွိ၊ ကာလၾကာျမင့္စြာ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီဆယ္ပါးသာရွိသည္။ ပါရမီအင္အားျဖင့္သာ ဤစစ္ပြဲကို ငါရင္ဆိုင္ရေတာ့မည္’ ဟုၾကံစည္ကာ ပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါးကို ဆင္ျခင္လ်က္ ေနေလသည္။
မာရ္နတ္သည္ ဘုရားေလာင္းေတာ္ ေျပးေစရန္ သစ္ပင္ေတာေတာင္ ရြာငယ္ ရြာၾကီးမ်ားပင္ မႈန္႔မႈန္႕ညက္ညက္ ေၾကပ်က္ေစႏိုင္ေသာ ေလမုန္တိုင္းၾကီးကို ဘုရား အေလာင္းေတာ္ထံသို႔ လႊတ္လိုက္သည္။ ထိုမုန္တိုင္းသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ပါရမီတန္ခိုးေၾကာင့္ သကၤန္းစြန္းမွ်ကိုပင္ မလႈပ္ခါေစႏိုင္ေပ။
ထို႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ေရျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းႏွစ္သတ္မည္ဟု ၾကံစည္၍ မိုးၾကီး သည္းစြာ ရြာသြန္းေစျပန္သည္။ မိုးေရလႈိင္းၾကီးသည္ အလြန္ၾကီးမား ျပင္းထန္ေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ သကၤန္းစြန္းကို ေသာ္မွ် မစိုစြတ္ေစႏိုင္။ ထို႔ျပင္ ေက်ာက္တံုးမိုး၊ ဓားလက္နက္မိုး၊ မီးက်ီးမိုး၊ ျပာပူမိုး၊ သဲမိုး ရႊံ႕ညြန္ မိုးၾကီးတို႔ကို တစ္ခုုျပီးတစ္ခု ဆက္တိုက္ရြာခ်၏ ။ သို႔ေသာ္လည္း မာရ္နတ္သည္ ဘုရားေလာင္းေတာ္ အား ထိခိုက္ေၾကာက္ရြံေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေၾကာက္ရြံ ထြက္ေျပးေစရန္ အလြန္ၾကီးမားေသာ အမိုက္ေမွာင္ထုၾကီးခ်လိုက္ျပန္၏။ ထိုအမိုက္ေမွာင္ထုၾကီးသည္လည္း ဘုရားအေလာင္း ေတာ္ကို မလႊမ္းမိုးႏိုင္ျပန္ေခ်။
ထိုသို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးတိုက္ခိုက္၍ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ေသာအခါ မာရ္နတ္သည္ သူ၏စစ္သည္မ်ားအား ‘သိဒၶတၳကို ဖမ္းၾက၊သတ္ၾက ၊ေျပးေအာင္လုပ္ၾက’ ဟုေအာ္ဟစ္အမိန္႔ေပးျပန္သည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဂီရိေမခလာဆင္ကို တက္စီးကာ စက္ယႏၱရားလက္နက္ကို စြဲကိုင္ျပီး-
‘‘ဟယ္ သိဒၶတၳ……ဤပလႅင္မွထေလာ့၊ ဤပလႅင္သည္ သင့္ပလႅင္မဟုတ္၊ ငါ့ပလႅင္သာျဖစ္သည္’’ ဟုဆိုသည္။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္က‘‘ဟယ္မာရ္နတ္….သင္သည္ ပါရမီဆယ္ပါးအျပားသံုးဆယ္ တို႔ကို မျဖည့္က်င့္၊ စြန္႔ျခင္း ၾကီးငါးပါးကိုလည္းမျဖည့္၊ စရိယာသံုးပါးကိုလည္းမက်င့္။ ငါသည္သာ ထိုအရာအားလံုးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ခဲ့သူ ျဖစ္၍ ဤပလႅင္သည္ သင့္ပလႅင္မဟုတ္၊ ငါ့ပလႅင္သာျဖစ္သည္’’ ဟုမိန္႔ဆိုသည္။
ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ မာရ္နတ္သည္ ေဒါသကို မခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ဘဲ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို စက္လက္နက္ျဖင့္ ပစ္ခတ္သည္။ မာရ္စစ္သည္ တို႔ကလည္း မိမိတို႔ဆိုင္ရာ လက္နက္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ၾကသည္။ ဘုရားအေလာင္း ေတာ္ကား ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ပါရမီေတာ္တို႔ကိုသာ ဆင္ျခင္ေတာ္မူေန၏။ ထိုပါရမီစြမ္းရည္တန္ခိုး ေၾကာင့္ မာရ္စစ္သည္တို႔ ပစ္ခတ္သမွ် လက္နက္မ်ား အခ်ည္းနွီးသာျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ‘‘ဤပလႅင္သည္ သင္ျပဳခဲ့ေသာဒါနေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပလႅင္မဟုတ္၊ သင့္ဒါန ေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ ပလႅင္ျဖစ္ေၾကာင္း သင့္မွာျပသစရာ သက္ေသမရွိ’’ ဟုမာရ္နတ္အား မိန္႔ဆိုသည္။ မာရ္နတ္က သူ၏စစ္သည္မ်ားအား သက္ေသညႊန္ျပရာ စစ္သည္မ်ားက မာရ္နတ္၏ ပလႅင္ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ ေသခံၾကသည္။ ထိုအခါ ဘုရားအေလာင္းေတာ္က သကၤန္းအၾကားမွ လက္ယာ လက္ကိုထုတ္ကာမဟာ ပထ၀ီ ေျမၾကီး အား လက္ညႈိးညႊန္ျပီး-
‘‘ဤပလႅင္သည္ ငါျပဳခဲ့ေသာ ပါရမီေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ ပလႅင္ျဖစ္သည္။ အျခားေသာ ဘ၀မ်ားစြာက ျပဳခဲ့ေသာ ပါရမီမ်ားကို ထားဘိဦး၊ ေ၀ႆႏၱရာမင္းဘ၀က ခုနစ္ၾကိမ္တိုင္တိုင္ အလႉၾကီးေပးလႉစဥ္ မဟာပထ၀ီေျမၾကီးသည္ ခုနစ္ၾကိမ္တိုင္ေအာင္ လႉပ္ခဲ့ဖူးေလျပီ၊ ဤမဟာပထ၀ီေျမၾကီးသည္ ငါ၏ သက္ေသျဖစ္ေပ၏’’ ဟုမဟာပထ၀ီေျမၾကီးကို သက္ေသထူသည္။ မဟာပထ၀ီေျမၾကီးသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ပါရမီစြမ္း အားကို သက္ေသခံေသာအားျဖင့္ျပင္းထန္စြာ လႈပ္ခါျမည္ဟီးေလ၏။ မာရ္နတ္ႏွင့္ စစ္သည္မ်ားသည္လည္း ေၾကာက္ရြံထိတ္လန္႔ကာ ေျခဦးတည့္ရာသို႕ထြက္ေျပးၾကေလသည္။
ထို႕သို႕ ဘုရားအေလာင္းေတာ္က မာရ္စစ္တပ္ကို အျပီးသတ္ ေအာင္ျမင္လိုက္ေသာအခါ နဂၤါး၊ ဂဠဳန္


ဒါကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ blog ေလးအတြက္ ျပဳလုပ္ထားတဲ႕ android apk ေလးပါ... ထည္႕ျပီး သံုးမဲ႕သူရိွသည္ျဖစ္ေစ မရိွသည္ျဖစ္ေစ... အမွတ္တရေလး အေနနဲ႕ ျပဳလုပ္ျပီး upload တင္ထားလိုက္ပါတယ္... သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ထည္႕ထားျပီးၾကည္႕မယ္ဆိုရင္ အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္လည္း အစားသက္သာတဲ႕အတြက္ ဒီဟာေလးနဲ႕ အသံုးျပဳဖို႕ အၾကံျပဳပါတယ္... အဲလိုမွမဟုတ္ပဲ... www.zmohazylife.com ဒါမွမဟုတ္ google reader ကတစ္ဆင္႕ဖတ္မယ္ဆိုလည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္႕ဆုိဒ္ေလးကို၀င္ေရာက္ လည္ပတ္ေနတာျဖစ္တဲ႕အတြက္ အားလံုး အတူတူပါပဲ...
ဒီ blog ေလးက ဘာသာေရးသီးသန္႕နယ္ေျမတစ္ခုလို ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားဖန္တီးထားတဲ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ႕အတြက္ တာ၀န္ၾကီးလွပါတယ္... အဲဒါေၾကာင္႕ ေက်းဇူးျပဳျပီး မရိုင္းပါနဲ႕... ရိုင္းခ်င္ဆဲခ်င္ရင္ အင္တာနက္မွာ ေနရာေတြ တစ္ပံုၾကီးရိွပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္႕ဘေလာခ္႕မွာမွ လာျပီး ရိုင္းတယ္ ဆဲတယ္ဆိုရင္ တိုက္ဆုိင္မႈမဟုတ္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္က သတ္မွတ္မွာျဖစ္တဲ႕အတြက္ cbox or comment မ်ားကို ခြင္႕မျပဳျခင္း... ဖ်က္ပစ္ျခင္း မ်ားျပဳလုပ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္... ေ၀ဖန္အၾကံေပးမႈ ေထာက္ျပသင္ျပမႈ အမွားအယြင္း ျပင္ဆင္ေပးမႈ အားလံုးကိုေတာ႕ ၀မ္းသာစြာၾကိဳဆိုလ်က္ပါခင္ဗ်...

ေဒါင္းလုပ္ဆဲြမယ္ဆိုရင္ ေအာက္က လင္ခ္႕မွာဆဲြလုိက္ပါခင္ဗ်... mirror ကေနတဆင္႕တင္ထားေပးတာျဖစ္လို႕ အခက္အခဲရိွရင္ comment ေပးခဲ႕ၾကပါဦး...


အားလံုးရဲ႕သူငယ္ခ်င္း

ဇင္မ်ဳိး

ဒီေန႕ post အရွည္ေရးဖို႕ အခ်ိန္မရႏိုင္ခဲ႕ဘူး... ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္႕ ဘေလာခ္႕မွာ အမွတ္တရေကာ အျငိဳးအေတးပါ ျဖစ္ေအာင္ တင္ထားလိုက္တယ္... ၂၈.၁၁.၂၀၁၂ မွာ လက္ပေတာင္းေၾကးနီစီမံကိန္း သံဃာထု နဲ႕ လူထု (အထူးသျဖင္႕ ဘုရားသားေတာ္ေတြ) ကိုျဖိဳခြင္းပံု ရင္ထဲ အသည္းထဲက နာက်ဥ္းတယ္... ဒီေန႕ကို ငါဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ဘူး... တခါတည္းဒီေနရာကေနေျပာလိုက္ပါတယ္... သံဃာနဲ႕ဒကာ ဆိုတာခဲြမရပါဘူး... ဒကာေတြ ခံစားေနရတဲ႕ ဒုကၡေတြကို သံဃာေတြက ၀င္ပါေပးေနတာပါ... အကယ္၍ ဟိုအာေခ်ာင္ ဒီအာေခ်ာင္ လုပ္ခ်င္တဲ႕သူေတြ တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္... ေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္ တခါတည္းစဥ္းစားဖို႕လာဖို႕က ဒကာဆိုတာ သံဃာမရိွလို႕ျဖစ္မလား... သံဃာ ဆိုတာ ဒကာမရိွရင္ေရာျဖစ္မလား ဆိုတာပါပဲ...

အစိုးရရံုးက ထုတ္ျပန္တဲ႕ ေၾကျငာခ်က္ကိုလည္း လံုး၀ အထင္မၾကီးသလို စိတ္လည္းမ၀င္စားပါဘူး... အကယ္၍ ယခု ထုတ္သံုးလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းေတြသာ ရခုိင္အေရးမွာ ခ်က္ျခင္းထုတ္သံုးမယ္ဆိုရင္ ရခုိင္အေရးအခင္း မျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဒီလူေတြသိၾကပါရဲ႕လား... မဆီမဆုိင္ ဆဲြေတြးတယ္ထင္ရင္လည္း ဂရုမစိုက္ပါဘူး...အခုသံုးလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းေတြရဲ႕ ျပင္းထန္မႈကို
ေျပာခ်င္တာပါ...

သမၼတဦးသိန္းစိန္ ကိုယံုၾကည္ခဲ႕မိတာေတြ ဒီကိစၥမွာ လံုး၀ကို သဲထဲေရသြန္ျဖစ္သြားပါျပီ... ေျခမ မေကာင္းေျခမ လက္မ မေကာင္းလက္မပါပဲ... ဒီကိစၥေၾကာင္႕ လံုး၀အယံုအၾကည္မဲ႕သြားပါျပီ...

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႕ မံုရြာကို ေရာက္သြားျပီး ညိွႏိႈင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ေပးမယ္... မိန္႕ခြန္းေျပာမယ္ ဆိုတာ သိရလို ၀မ္းသာမိေပမယ္႕... အခါေႏွာင္းသြားခဲ႕ပါျပီ...

ဒီေန႕ မေက်နပ္ျခင္းေတြ အျပည္႕နဲ႕ ဒီပိုစ္႕ကိုတင္ပါတယ္... အမွတ္တရ မွ အျငိဳးအေတးဆီသို႕...

(ဓါတ္ပံုမ်ားကို ဒီေနရာကေနပဲ ခြင္႕ေတာင္းပါတယ္... အားလံုး ခြင္႕ျပဳေပးၾကပါ...)
















အားလံုးကိုလဲ ဒီဓါတ္ပံုေလးေတြ သိမ္းထားေစခ်င္ပါတယ္... တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္လိုအပ္လာရင္ ထုတ္ျပျပီးရွင္းဖို႕ လိုတဲ႕အခါ သံုးၾကရေအာင္ပါ...။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးရဲ႕...

ဇင္မ်ဳိး...




တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႕(သာမညဖလအခါေတာ္ေန႕)
တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႕တြင္ ျမတ္စြာဘုရားက အဇာတသတ္ မင္းအား သာမည ဖလ သုတၲန္ကို ေဟာၾကား ေတာ္ မူေသာေၾကာင့္ ဤေန႕တိုင္းတြင္ သာမည ဖလ အခါေတာ္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္ကို က်င္းပ ျပဳလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
၁။ သာမည ဖလ ဆုိသည္မွာ ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ အက်ိဳးဟု အဓိပၸာယ္ ရပါသည္။

၂။ ရဟန္း ျပဳရျခင္း၏ အက်ိဳးကို ေဟာၾကားေသာ ေန႕ျဖစ္၍ ဤေန႕ကို သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေန႕ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။

၃။ သာမည ဖလသုတ္သည္ ဒီဃနိကာယ္ သီလခႏၶ၀ဂၢ ပါဠိေတာ္၌ လာရွိပါသည္။

၄။ သာမည ဖလသုတ္သည္ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား အဖို႕ ေၾကးမံုမွန္ခ်ပ္ၾကီး သဖြယ္ ျဖစ္၍ ကိုယ္က်င့္သီလ ရွိသည္ မရွိသည္ကို ဤသုတ္ျဖင့္ ထင္ဟပ္ေစႏိုင္ပါသည္။

၅။ သာမည ဖလသုတ္သည္ လူဒါယကာမ်ားအဖို႕ ျပဒါးခ်ိန္ၾကီးသဖြယ္ ျဖစ္၍ မိမိတို႕ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဆရာသမား မ်ား၏ က်င့္ၾကံမႈ ဟုတ္မဟုတ္၊ မွန္မမွန္ကို ဤ သုတၲန္ျဖင့္ ခ်ိန္ကိုက္ ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။(သည္အခ်က္ကို ေထာက္ထားၿပီး မိဘ ဆရာမ်ားကို ျပန္လည္ ေ၀ဖန္မိရံုျဖင့္ပင္ အျပစ္ၾကီးသည္ဟု မ်က္စိမွိတ္ ေဟာေျပာေနေသာ အခ်ိဳ႕ တရားေဟာ ဓမၼကထိကမ်ားကို သတိထားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ မည္သူ႕အေပၚမွ ဘက္မလိုက္ဘဲ အျပန္အလွန္ ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ခြင့္ ရွိသည္ကို မွ်တစြာ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ခြန္ျမလႈိင္၏ စကားခ်ပ္)

၆။ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ေဒ၀ဒတ္ကို ဆရာတင္မိ၍ အေပါင္းမွားၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူ ဗိမၼိသာရ မင္းၾကီးကို သတ္မိေသာေၾကာင့္ ကံၾကီး ထိုက္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ေ၀ဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါသည္။

၇။ ယင္းေ၀ဒနာကို ကုစားရင္း အမတ္မ်ား၏ အၾကံျပဳခ်က္အရ တိတၳိ ဆရာၾကီး ၆ေယာက္တို႕ထံ သြားေရာက္ၿပီး ရဟန္းျပဳျခင္း (သာမညဖလ) ၏ အက်ိဳးကို စံုစမ္းေမးျမန္းရာ ေက်နပ္ေလာက္ေသာ အေျဖကို မရရွိခဲ့ပါ။

၈။ ေနာက္ဆံုး သမားေတာ္ၾကီး ဇီ၀က၏ အၾကံေပးခ်က္အရ ရာဇၿဂိဳဟ္ ျမိဳ႕အနီး ဇီ၀က လွဴထားေသာ သရက္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ သီတင္းသံုးလ်က္ ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားေသာ အခါမွ သူသိလိုေသာ ရဟန္း ျပဳျခင္းအက်ိဳး (သာမညဖလ)ကို သိရွိရပါေတာ့သည္။

၉။ အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလသုတ္ေတာ္ကို ၾကားနာရသည့္အခ်ိန္မွ စၿပီး ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ကို သက္၀င္ ယံုၾကည္လာၿပီး ပုထုဇဥ္မ်ားထဲမွ ရတနာ သံုးပါးကို အၾကည္ညိဳဆံုး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္လာပါသည္။

၁၀။ အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလသုတ္ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍ သူ႕အျပစ္ကို ကုစားခဲ့ေသာေၾကာင့္ အျပစ္ ၾကီးေလးေသာ မဟာ အ၀ီစိ ငရဲတြင္ မက်ေရာက္ေတာ့ဘဲ အျပစ္ဒဏ္ ေပါ့ေသာ ေလာဟကုမၻီ ငရဲ၌သာ က်ေရာက္ၿပီး ေနာင္ေသာအခါ ၀ိဇိတာ၀ီ မည္ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္၍ ကၽြတ္တမ္း၀င္ရ ပါလိမ့္မည္။

၁၁။ ဤေန႕တြင္ေဟာၾကားေသာ သာမညဖလ သုတ္ေတာ္ေၾကာင့္ အဇာတသတ္ မင္းတရားသည္ ပထမ သဂၤါယနာတင္ မင္းတရား အျဖစ္ ခံယူခဲ့ျခင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို စုေဆာင္းသိမ္းဆည္း၍ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ၾကီး တည္ထားခဲ့ျခင္း၊ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကို အတိအက် သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္း၊ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းၾကီး သံုးရပ္ကိုလည္း လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့ျခင္းတို႕မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္ ေက်းဇူး ၾကီးလွပါသည္။

၁၂။ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား မပ်က္စီးရေအာင္ သဂၤါယနာ အဆက္ဆက္တင္၍ ယေန႕ထက္တိုင္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္းမွာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေက်းဇူးဟု ဆုိထိုက္ပါသည္။

၁၃။ အဇာတသတ္မင္း စုေဆာင္းထားေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရွာေဖြ၍ သီရိဓမၼာေသာကမင္းၾကီးက ေစတီေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တည္ထား၍ သာသနာ ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေႏွာင္းေခတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ ဖူးေျမာ္ခြင့္ ရရွိ ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

၁၄။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ သာသနာႏွစ္ကို အတိအက် သံုးစြဲခြင့္ ရရွိေနသည္မွာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေက်းဇူးႏွင့္ သာမညဖလသုတ္ေတာ္တို႕ ၏ အက်ိဳးဆက္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
( သာသနာေရး ၀န္ၾကီးဌာန၊ သာသနာေရးဦးစီးဌာန၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ပိဋကတ္တိုက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴး ဘဒႏၲ ပညာသာမိ (မာဂဓီ- သာစည္) ဆရာေတာ္ ေရးသားျပဳစုေတာ္မူေသာ အခါေတာ္ေန႕မ်ား စာအုပ္မွ


( 1 ) www.wiradhamma.com
( 2 ) www.ashintejaniya.com
( 3 ) www.ashinpanna.com
( 4 ) www.ashinnipuna.com 
( 5 ) www.thuthayet.com
( 6 ) www.ashinsumana.com
( 7 ) www.sarpayalin.com
( 8 ) www.zmohazylife.com
( 9 ) www.3rdthameetaw.com
(10) www.myittaryik.com

Domain Name စုစုေပါင္း (၁၀) ခုကို (၃)ႏွစ္စာလွဴခဲ႕တာပါ… အလွဴမတည္ၾကိဳးစားျပဳလုပ္သူကေတာ႕ ကိုစြယ္စံုက်မ္းhttp://www.zwmnna.com/2012/11/blog-post_18.html?utm_source=BP_recent ျဖစ္ပါတယ္… ကိုစြယ္စံုက်မ္းမွတဆင္႕ လွဴဒါန္းသူမ်ားကိုလည္း သာဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚဆိုလိုက္ပါတယ္…

ကၽြန္ေတာ္ ဒီဘေလာခ္႕ေလးကို စလုပ္ကတည္းက ဘာသာေရးဘေလာခ္႕အေနနဲ႕ စခဲ႕တာျဖစ္ျပီးေတာ႕ေတာက္ေလွ်ာက္ဘာသာေရး ဘေလာခ္႕အေနနဲ႕ ေရွ႕ဆက္သြားၾကိဳးစားတင္ဆက္သြားဖို႕ စိတ္ဆံုးျဖတ္ျပီးသားပါ… ဒါေပမယ္႕ Domain Name လွဴမယ္႕ အလွဴရွင္ေပၚေပါက္လာဖို႕ေတာ႕ မစဥ္းစားခဲ႕ဖူးပါဘူး… ကိုယ္တုိင္၀ယ္ယူျပီးလုပ္မယ္လို႕ စဥ္းစားထားေပမယ္႕ အေျခအေန (ေငြေၾကးမဟုတ္)က မေပးတဲ႕အတြက္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ႕ေသးတာပါ… ၂၀၁၃ ဇန္န၀ါရီမွာ Domain Name ၀ယ္မယ္လို႕ စိတ္ထဲဆံုးျဖတ္ထားခဲ႕ေပမယ္႕
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ရဲ႕အက်ဳိးအားျဖင္႕ မထင္မွတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္၀ယ္ခါနီးမွာပဲ အလွဴရွင္ေပၚလာခဲ႕ပါတယ္… လွဴဒါန္းဖို႕ ဆက္သြယ္လာေပးခဲ႕သူက အေပၚမွာေျပာခဲ႕တဲ႕ ကိုစြယ္စံုက်မ္းပါပဲ… တကယ္႕အင္တိုက္အားတိုက္ပါပဲ သူၾကိဳးစားဆက္သြယ္ခဲ႕တဲ႕ ဆုိဒ္ေတြမနည္းပါဘူး… ကၽြန္ေတာ္လည္း


ေဂါတမဘုရား ဗုဒၶဝင္ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္...

၁။ ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာဘဝ - သုေမဓာရေသ့ဘဝ

၂။ ဗ်ာဒိတ္ေပးေသာဘုရား - ဒီပကၤရာဘုရားမွ အစျပဳ၍ ကႆပ ဘုရားရွင္အထိ ၂၄-ဆူ

၃။ ပါရမီျဖည့္ဖကိ(ဗ်ာဒိတ္ခံစဥ္) - သုမိတၱာအမ်ိဳးသမီး (ယေသာဓရာအေလာင္း)

၄။ ပါရမီျဖည့္ရာကာလ - ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း သုေမဓာဘဝမွ ေဝသႏၱရာမင္းအထိ

၅။ ပါရမီျဖည့္ရျခင္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ - သတၱဝါမ်ား အက်ိဳးေဆာင္ရန္

၆။ ပဋိသေႏၶမယူမီဘဝ - ေသတေကတုအမည္ရွိ နတ္သားဘဝ

၇။ ဘုရားျဖစ္ရန္ ပဋိသေႏၶယူရန္ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားသူ - စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းမွနတ္ျဗဟၼာမ်ား

၈။ ၾကည့္ျခင္း၅ပါး - (၁)အခါကာလ (၂)ကၽြန္း (၃)အရပ္ (၄)အမ်ိဳး (၅)မယ္ေတာ္၏အသက္       (ဖြားျမင္ျပီး ၇-ရက္သာေနသူ)

၉။ ေနျပည္ေတာ္ - ကပိလဝတ္ (သကၠလတိုင္း မဇၥိဳမေဒသ)

၁၀။ မိဘအမည္ - သုေဒၶါဓနမင္း၊ မာယာေဒဝီမိဖုရား

၁၁။ မိေထြေတာ္ - ပဇာပတိေဂါတမီ

၁၂။ သေႏၶယူေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇-ခု၊ ဝါဆိုလျပည့္၊ ၾကာသပေတးေန႔

၁၃။ ဖြားျမင္ေသာေန႔ - မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခု ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔

၁၄။ ဖြားျမင္ရာဌာန - လုမၺိနီဥယ်ာဥ္ ကပိလဝတ္ျပည္ႏွင့္ ေဒဝဒဟျပည္အၾကား

၁၅။ ဖြားဖက္ေတာ္၇-ပါး - (၁)ညီေတာ္အာနႏၵာ (၂) ေဗာဓိပင္ (၃)ကာဠဳဒါယီအမတ္




၁။ ဤေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္မဲ့စကား (မေကာင္းေၾကာင္း)ကို၊ ေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္ (သူ႔စကားကို အေျခတည္၍ စဥ္းစားဖို႔ေမးလွ်င္)၊ သူတပါး၏ ဂုဏ္မဲ့ကို၊ ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏။
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

၂။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ သူေတာ္ေကာင္းေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ရွိစကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာတတ္၏။ ေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ သူတစ္ပါး၏ဂုဏ္ကို၊ မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။

၃။ ေနာက္တမ်ိဳးကား သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ ဂုဏ္မဲ့စကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာ၏၊ ေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္မဲ့ကို မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

၄။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ ပညာရွိ ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေမးေသာ္လည္း၊ ထင္ရွားစြာျပဳ၍ မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္၊ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

( စတုကၠ အဂၤုတၱိဳရ္၊ ဒု ပဏၰာသက ၊ ၃-အပဏၰက၀ဂ္၊ ၃-သပၸဳရိသသုတ္။ )

စိမ္႕စမ္းေရ ဆုိဒ္မွကူးယူတင္ျပသည္...။



ေယာဂီတို့ကထူးခ်င္တာလား၊ ရူးခ်င္တာလား။ ထူးခ်င္တာေနာ္။ ထူးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ထူးေအာင္လုပ္ရမယ္။ ထူးမွထူးတဲ့။ ရွင္းရွင္းေလးပဲေနာ္။ ထူးတဲ့စိတ္ဓါတ္ေမြးရမယ္။ ထူးတဲ့စိတ္ထား ထားရမယ္။ ထူးတဲ့အေတြး ေတြးရမယ္။ ထူးတဲ့အေျပာ ေျပာရမယ္။ ထူးတဲ့အလုပ္ လုပ္ရမယ္။ ထူးတဲ့အက်င့္ က်င့္ရမယ္။ ဒါဆိုရင္ ထူးၿပီေပါ့။ ထူးခ်င္ရင္ဘာမွမခက္ပါဘူး။ ထူးလိုက္ရုံပဲေပါ့။

ေကာင္းမွေကာင္း ဆိုတဲ့စကားကလည္း အရပ္ထဲမွာေျပာေနၾကတာပဲေနာ္။ အရသာေကာင္း ေကာင္း ေလးခံစားရတဲ့အခါမ်ုိးမွာေျပာၾကတာေပါ့။ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တဲ့အခါမ်ုိးမွာေျပာရင္ ပိုေကာင္း မယ္။ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေၾကာ္ျငာလည္းရွိတယ္။ ေကာင္းမွေကာင္းဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ေလ။

ေကာင္းမွေကာင္းဆိုတဲ့စကားကလည္း အရမ္းေကာင္း သိပ္ေကာင္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္းယူလို့ရ သလို အေၾကာင္းေကာင္းမွ အက်ုိးေကာင္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္း ယူလို့ရပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေကာင္းမွသူေကာင္းပါတယ္၊ သူေကာင္းမွကိုယ္ေကာင္းပါတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္း ယူလို့ရတယ္ေနာ္။ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ကမေကာင္းပဲနဲ့သူကေကာင္းဖို့ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ကိုယ္ ေကာင္းမွပဲသူကေကာင္းတာပါ။ ကုိယ္မေကာင္းရင္ သူမေကာင္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ကိုယ္ေကာင္းမွ ဆိုတာက ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းမွလို့လည္း အဓိပၸါယ္ရသလိုကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ေကာင္းမွ ကိုယ့္ လုပ္ရပ္ေကာင္းမွ လို့လည္းအဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

ေကာင္းမွေကာင္း = ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းမွကိုယ့္အေပၚ သူကျပန္ေကာင္းပါတယ္။
ေကာင္းမွေကာင္း = ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ေကာင္းေနမွ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေကာင္းေနမွ ကိုယ့္အေပၚ သူက (သူတစ္ပါး) ေကာင္းပါတယ္။ သေဘာေပါက္ပါတယ္ေနာ္။

ကိုယ္ကသူ့အေပၚေကာင္းမွ သူက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းသလို သူက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းမွလည္း ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းတာပါ။ လူအမ်ားစုရဲ့ သဘာ၀ေပါ့ေလ။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေပါ့။
ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းပါလွ်က္ သူက ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းတာမ်ုိး၊ သူက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းပါ လွ်က္ ကိုယ္က သူ့အေပၚမေကာင္းတာမ်ုိးလည္း ရွိေတာ့ရွိတာပါပဲ။ အဲဒါေတြေတာ့ ျခြင္းခ်က္ထား



ေက်ာင္းသားဘဝက .. စာေမးပြဲေအာင္ဖုိ႕ သူရႆတီဂါထာကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ရြတ္ဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ရြတ္ဆုိလုိ႔လား ကုိယ့္အားထုတ္မႈေၾကာင့္လား ရွင္းရွင္လင္းလင္းေတာ့ မေျပာတတ္ စာေမးပြဲေတြလည္း အလီလီေအာင္ျမင္ခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ထူးဆန္းတာက ယုံၾကည္မႈရွိလာရင္ ယုတၱိရွိသည္ျဖစ္ေစ ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ.. စြမ္းအားေတြ ၊ သတၱိေတြျဖစ္လာတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ အသက္အရြယ္အရ စဥ္စားတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ သူရႆတီ ဘယ္ကစလုိ႔ ကုိးကြယ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။

သူရႆတီဆုိတာ အႏၵိယသူပါ… အိႏၵိယသူဆုိေပမယ့္ တကယ့္ လူသားစင္စစ္ မဟုတ္ပါဘူး ျမစ္တတစ္ရဲ့ အမည္နာမပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ အမ်ဳိးသမီးပုံလွလွေလးနဲ႔ ဟသၤာေပၚမွာ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိင္ၿပီး ၊ စာေပေစာင့္နတ္ဟုဆုိကာ မည္သူက ပါဠီျဖင့္ တီထြင္လုိက္သည္မသိ သူရႆတီဂါထာ
 ( စာေမးပြဲ ေအာင္ဂါထာဆုိၿပီး ) ျမန္မာျပည္မွာ ထင္ရွားပါတယ္။



သူရႆတီ ဘယ္ကစ ?
ျဗဟၼဏဝါဒမွာ ေဝဒက်မ္းလာ .. ေဝဒေလးပုံရွိပါတယ္။
1.ရိဂ္ေဝဒ ( Rig Veda)
2.ယဇုေဝဒ ( Yajwar Veda)
 3. သာမေဝဒ ( Sama Veda)
4. အာထဗၺဏေဝဒ (Athave Deda)
သူရႆတိအေၾကာင္းကုိ ဣသွ်ေဝဒေခၚ (ဣရုေဝဒ) ထဲမွာ စတင္ပါဝင္တာကုိ   ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။

အဲဒီေဝဒက်မ္းမွာနကၡတ္ပညာ၊ ေဗဒင္ပညာသာမက ေရွးအရိယာန္မ်ဳိးႏြယ္စုေတြရဲ့ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊  အေတြးအေခၚေတြ အမ်ားဆုံးပါဝင္ေနပါတယ္။

သူရႆတိအေၾကာင္းပါဝင္တဲ့ ရိဂ္က်မ္းဟာ ေရွးအလြန္က်ၿပီး သက္မဲ့ ေတာ၊ေတာင္၊ ေရ၊ေျမ ေလ၊ မီး၊ မုိးေကာင္းကင္၊ လွ်ပ္စီး၊ ေန၊ နကၡတ္၊ တာရာစတဲ့ သက္မဲ့ အဝိညာဏကေတြေကာ ၊ လူေတြရဲ့သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ရြံျခင္း စတဲ့ စိတၱဇနာမ္ေတြကုိပါ သက္ရွိနတ္ ေဒဝတာေတြ၊ ေဒဝီေတြ၊ တန္ခုိးဣဒၶိပါဒ္ရွင္ေတြအျဖစ္ မွတ္ယူေၾကာက္လန္႔ ကုိးစားခဲ့တဲ့ ေခတ္ေလာက္က စတင္ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။

သမုိင္းပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ဘီစီႏွစ္ေထာင္ ဝန္က်င္းေလာက္မွာ “ရိဂ္ေဝဒ” က်မ္း စတင္ေပၚေပါက္လာေၾကာင္း ခန႔္မွန္းၾကပါတယ္။
သဘာဝတရားအားလုံးလုိလုိ နတ္ဘုရားေတြ အျဖစ္ယူဆၿပီး စိတ္ကူယဥ္ နာမည္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ေထာပနာျပဳတဲ့ လကၤာ ၊ ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၂၈) ပုဒ္အထိ ရိဂ္က်မ္းမွာ ပါဝင္တာေတြ႔ရပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္နတ္သား ၊ နတ္သမီးေတြမွာေတာင္ အဆင့္အတန္းသတ္မွတ္တဲ့အခါ နတ္သမီးမ်ားက တန္းခုိးအနိမ့္ဆုံး နတ္သားမ်ားႏွင့္ တန္းတူသတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ နတ္သမီးေတြ အဆင့္နိမ့္တဲ့ အထဲမွာ သရႆတီ



သားသမီး၀တၱရား ငါးပါး

ေကၽြးေမြးမပ်က္
ေဆာင္ရြက္စီမံ
ေမြခံထိုက္ေစ
လွဴမွ်ေ၀၍
ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္
၀တ္ငါးသြယ္ က်င့္ဖြယ္ သားတို႕တာ...။


မိဘ၀တၱရား ငါးပါး

မေကာင္းျမစ္ထာ
ေကာင္းရာညႊန္လတ္
အတတ္သင္ေစ
ေပးေ၀ႏွီးရင္း
ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္
၀တ္ငါးအင္ ဖခင္မယ္တို႕တာ...။

အကယ္၍ လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၂၈ ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ကာလကို ခန္႕မွန္းၾကည္႕မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ႕အေမဗိုက္ထဲကို အားမနာ လွ်ာမက်ဳိး ၀င္ေရာက္ဖို႕အတြက္ တာစူေနေလာက္ျပီျဖစ္တဲ႕ အခ်ိန္ေပါ႕...
ကၽြန္ေတာ္ကို မေမြးခင္ကေန ေမြးျပီးသည္အထိ ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးေရာျပြန္းေနမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအသက္အရြယ္မွာ ခံစားတတ္ပါျပီ...
(ဒါေပမယ္႕ ခံစားတတ္ရံုနဲ႕ျပီးမလား ဆိုတဲ႕ အေတြးေလးကေတာ႕...)

မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀ မွတ္မိေနပါေသးတယ္... မွတ္မိေနပါတယ္ဆိုတာထက္ပိုတဲ႕ စဲြလမ္းတဲ႕စိတ္တစ္ခုျဖစ္ေနေသးတယ္... ကၽြန္ေတာ္ တက္ခဲ႕တဲ႕ ၁၈လမ္းေက်ာင္းလို႕ေခၚတဲ႕ အ.မ.က (၁) လသာ မူလတန္းေက်ာင္းတုန္းက
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တစ္ခုေပါ႕... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးတာနဲ႕ တျခား ေက်ာင္းသားေတြလိုပဲ အခန္းထဲက တစ္ဟုန္ထိုး အတင္းေျပးအထြက္မွာ မထင္မွတ္ပဲ ဆရာမၾကီးတစ္ေယာက္ ၾကိမ္လံုးနဲ႕ ေစာင္႕ျပီးေတာ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဗ်င္းပါေလေရာ... ဗ်င္းတာမွ ေက်ာကုန္းကို ၃ ခ်က္ေလာက္ အားရပါးရ ဗ်င္းတာ ကၽြန္ေတာ္ဆို မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်တယ္ (ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္အငိုသန္တာကိုး :D) အဲဒါနဲ႕ အိမ္ေရာက္ေတာ႕ အကၤ် ီလည္း ခၽြတ္လည္းေရာ
ကၽြန္ေတာ္႕ အေမရဲ႕ ေဒါသက ငယ္ထိပ္ေရာက္ပါေလေရာ... ေက်ာကုန္းမွာ ရဲတြတ္ေနတဲ႕ ၾကိမ္လံုးရာ ၃ ခ်က္... ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးအိမ္ကုိလုိက္သြားျပီး ေနာက္ဆို ေျခနဲ႕လက္ ကိုၾကိဳက္သေလာက္ရိုက္ပါ ကေလးအတြက္
အႏၱရာယ္မ်ားလြန္းတဲ႕ ေက်ာကုန္းလို ေနရာေတြမရိုက္ပါနဲ႕ဆိုျပီးေတာ႕ သြားေျပာတာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးကလည္း တာ၀န္က်ဆရာမကုိ သူ ကိုယ္တိုင္ေျပာပါ႕မယ္ဆိုျပီး ျပန္ေျပာလႊတ္လိုက္လို႕ ေတာ္ကာက်တယ္ မဟုတ္ရင္ ပညာေရးမႈးရံုးအထိ
ေရာက္မဲ႕သေဘာရိွတယ္... အဲဒီ ေက်ာကုန္းက ၾကိမ္လံုးရာ ၃ ခ်က္ဟာ အခုခ်ိန္မွာ မိခင္ေမတၱာကို ျပန္ျပီးေတာ႕ ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပေနတဲ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ႕ တန္ပါတယ္...
(ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္႕အလွည္႕က်မွ မိဘအတြက္ဆိုရင္ မားမားမတ္မတ္ ျပန္ျပီး ရပ္တည္ေပးႏိုင္မလားဆိုတဲ႕ အေတြးေလးကေတာ႕...)

အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ က်ဴရွင္ခေတြက ေစ်းၾကီးလိုက္တာလြန္ေရာ... ဒါေပမယ္႕ အတန္းပိုင္က်ဴရွင္ ေက်ာင္းက်ဴရွင္ကိုေတာ႕ မထားခဲ႕ဘူး... အျပင္က်ဴရွင္မွာပဲ ေသခ်ာသင္ေပးခဲ႕တယ္... (ေက်ာင္းက ဆရာ/မ ေတြကိုေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူးေနာ္... ကၽြန္ေတာ္ ဆရာ/မ ေတြအားလံုးကို ရိုေသေလးစားလ်က္ပါ...) က်ဴရွင္စရိတ္ဆိုတာလည္း နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္ဘူး... သူ႕ေခတ္နဲ႕သူ တန္ရာတန္ေၾကးေတာ႕ ေပးျပီးတက္ခဲ႕ရတာပါပဲ... အဲဒီ အလယ္တန္းတုန္းက

  
ရဟန္းပ်ိဳနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေပါင္းသင္းဆက္ဆံနည္း

တခါတုန္းက ဥေဒနဘုရင္မင္းဟာ အရွင္ပေဏၭာလဆိုတဲ့ ရဟႏၱာမေထရ္ကို “အရွင္ဘုရား အသက္အရြယ္ ငယ္ျပီး ပ်ိဳျမစ္နဳနယ္ေသာ ရဟန္းငယ္ေတြဟာ ကာမဂုဏ္အားရုံကို မခံစားပဲ အသက္ထက္ဆုံး ဘုရားသာသနာကို ဘယ္လိုအက်င့္ျမတ္ မ်ားနဲ႔ ေနထိုင္ ကုန္ဆုံးၾကတာလဲ ဘုရား” လို႔ ေမးပါတယ္။

ရဟန္းေတာ္က ဘုရင္မင္းၾကီး ဘုရားေဟာသည့္အတိုင္း “အေမအရြယ္ရွိသူကို အေမ. ႏွမအရြယ္ရွိသူကို ႏွမ. သမီးအရြယ္ရွိသူကို ...သမီး” လို႔ စိတ္ထားၾကျပီး ေနထိုင္လို႔ သာသနာမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ၾကတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါတယ္။ ဘုရင္မင္းက ဒါေလာက္နဲ႔ မေက်နပ္တာမို႔ အရွင္ဘုရား စိတ္ဆိုတာ မလြယ္ဘူးဘုရား အေမအရြယ္ ႏွမအရြယ္ သမီးအရြယ္လဲ တဏွာ ရာဂဆိုတာျဖစ္တယ္မုိ႔လားဘုရား တျခားအေၾကာင္းမ်ား ဘုရားေဟာ မရွိေတာ့ဘူးလား ဘုရားလို႔ ေမးပါတယ္။

အရွင္ျမတ္က ဘုရင္းမင္းၾကီး ဘုရားေဟာသည့္အတိုင္း “ ခ်စ္သား ရဟန္းတို႔ သင္တို႔ လာၾကကုန္ေလာ့
အပုတ္ေကာင္ ရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ဒီခႏၶာကိုယ္မွာ ဆံပင္ အေမႊး ေျခသည္း လက္သည္း သြား အေရ အသား အေၾကာ အရိုး ရိုးတြင္းခ်င္ဆီ အညိွ ႏွလုံး အသည္း အေျမွး အဖ်ဥ္း အဆုတ္ အူမ အူသိမ္ အစာသစ္ အစာေဟာင္း သည္းေျခ သလိပ္ ျပည္ ေသြး ေခြ်း အဆီခဲ မ်က္ရည္ ဆီၾကည္ တံေတြး ႏွပ္ အေစး က်င္ငယ္ (၃၂)ေကာဌာသ တရားေတြကို ရွဳျပီးေနၾကလို႔ မိန္႔မွာေတာ္မူတယ္” ဒီအတိုင္း က်င့္ျပီး သာသနာမွာ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ဆိုတာကို ေဟာျပပါတယ္။ အရွင္ဘုရား ဒါကလည္း အေတာ္ခက္ပါတယ္ ဘုရား တခါတရံ အသုဘေတာင္ သုဘလို႔ ထင္တက္ၾကတယ္မဟုက္လား ဘုရား


ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအမ်ားစုသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအျဖစ္ ခံယူထားၾကေပးသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေထရဝါဒဆိုေသာ ေဝါဟာရသည္ ျမန္မာတို႔နားတြင္ မစိမ္းေတာ့ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ’’ ေထရဝါဒဆိုတာဘာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာလို႔ ဝိေသသျပဳျပီးေခၚဆိုရပါသလဲ’’ ဟု ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္လွ်င္ကား ဂဃနဏေရေရရာရာ အေျဖေပးႏိုင္သူဦးေရ နည္းပါးလွေသးေၾကာင္း ေတြ႔ေပလိမ့္မည္။


ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအမ်ားစုသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအျဖစ္ ခံယူထားၾကေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရဝါဒဆိုေသာ ေဝါဟာရသည္ ျမန္မာတို႔နားတြင္ မစိမ္းေတာ့ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ’’ေထရဝါဒဆိုတာဘာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာလို႔ ဝိေသသျပဳျပီးေခၚဆိုရပါသလဲ’’ ဟု ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္လွ်င္ကား ဂဃနဏ ေရေရရာရာ အေျဖေပးႏိုင္သူဦးေရ နည္းပါးလွေသးေၾကာင္း ေတြ႔ေပလိမ့္မည္။

အခ်ိဳ႕က’’ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ငါတို႔ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာ၊ထိုင္း၊ကမ္ပူးခ်ား၊လာအိုစတဲ့ ေတာင္ဘက္ျခမ္းႏိုင္ငံေတြက ကိုးကြယ္တဲ့ ေတာင္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာပဲကြ။ တရုတ္၊ဂ်ပန္၊နီေပါလ္၊ တိဗက္၊ကိုရီးယား၊ဗီယက္နမ္၊ ဘူတန္၊ရုရွားစတဲ့ ေျမာက္ ဘက္ျခမ္းႏိုင္ငံေတြက ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာကိုေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚတယ္ကြ’’ ဟု ပထဝီအေနအထား ပိုင္းျခား၍ အေျဖေပးၾကသည္။

အခ်ိဳ႕ကမူ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ’’ဟီနယာနဗုဒၶဘာသာကိုေျပာတာကြ၊ ဗုဒၶဘာသာမွာ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့လမ္း စဥ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာနဲ႔ နိမ့္က်တဲ့လမ္းစဥ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ဟီနယာနဗုဒၶဘာသာလို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္။ ငါတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ ဟီနယာနဗုဒၶဘာသာ (ေခၚ) ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာေပါ့ကြ’’ ဟု ဆိုသူကဆိုသည္။

ဤအေျဖစကားမ်ားသည္ လက္ခံေက်နပ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းမရွိေခ်။ မည္သည့္ဘာသာအယူ၀ါဒကို


၀ါတြင္းကာလလည္း နီးလာၿပီးမုိ႔ ဥပုသ္ေန႔အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္သမွ်ကုိ သိရွိနားလည္ဖုိ႔ရန္ လုိမယ္ထင္လုိ႔ မိမိသိရွိသမွ် စံုလင္ေအာင္ ေရးသားတင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဥပုသ္ဆုိသည္မွာ ဥေပါသထ-ဟူေသာပါဠိကို ဥပုသ္-ဟု ျမန္မာျပန္ထားၾကတာပါ။ ဥပ-ညစာမစားျခင္း၊ ေမထုန္ေရွာင္ျခင္းစတဲ့ ေကာင္းေသာ အက်င့္မ်ားနဲ႔ ျပည့္စံုစြာ ၀သထ-ေနထိုင္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

 ကုိယ္က်င့္သီလမပ်က္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းက်င့္သံုးတာကုိ ဥပုသ္ေစာင့္တယ္လုိ႔ ေခၚတာပါ။ ဥပုသ္ေစာင့္ဖို႔ အတြက္ ေန႔ရက္မ်ားကို ဘုရားပြင့္ေတာ္မမူမီကပင္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ရန္အတြက္ ေရွးအစဥ္အလာကပင္ ရက္သတ္မွတ္ထားတာကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ေတြ႕ရပါတယ္။

တစ္လကုိ (၁) အ႒မီ လဆန္း၊ လဆုတ္(ရွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔)ဥပုသ္။ (၂) စတုဒၵသီ (ရက္မစံုလအတြက္ (၁၄)ရက္ေျမာက္လကြယ္ေန႔) ဥပုသ္။ (၃) ပႏၷရသီ (၁၅)ရက္ေျမာက္ လျပည့္၊လကြယ္ေန႔)ဥပုသ္။ (၄) ပါဋိဟာရိက (အႀကိဳအပို) ဥပုသ္ဟု အက်ဥ္းအားျဖင့္ (၄)မ်ိဳးရွိေၾကာင္း က်မ္းဂန္မ်ား တြင္ ေဖာ္ျပထားၾကပါတယ္။

ပါဋိဟာရိက-အႀကိဳဥပုသ္နဲ႔ အပိုဥပုသ္ဆုိတာကေတာ့ ထို(၃)ရက္မေရာက္မီ ႀကိဳတင္ေစာင့္ရတဲ့ (၇)ရက္ေျမာက္၊ (၁၃)ရက္ေျမာက္၊ (၁၄)ရက္ေျမာက္ဥပုသ္တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အပုိဥပုသ္ဆုိတာကေတာ့ ထို(၃)ရက္ေနာက္တြင္ အပိုျဖည့္စြက္ၿပီး ေစာင့္ရေသာ (၉)ရက္၊ လျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္၊ လဆန္း(၁)ရက္ဥပုသ္၊ ၀ါတြင္းမွာဆုိရင္ေတာ့ (၁၅)ရက္ျဖစ္ေစ၊ တစ္၀ါတြင္းလံုးျဖစ္ေစ ေစာင့္ထိန္းၾကတဲ့ ဥပုသ္မ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ



လက္အုပ္ခ်ီရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဦးဇင္းတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ား သိရွိသူနည္းလုိ႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ သိရဲ႕သားနဲ႔ မလုိက္နာက်တာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ရွိခုိးတဲ့အခါမွာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကတာကုိ ဦးဇင္းျမန္မာျပည္ေနစဥ္က ခဏခဏ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဦးဇင္းကလည္း လူတစ္ေယာက္ရွိခုိးတဲ့အခါမွာ ဒီလူ ဘာသာေရးလုိက္စားလား မလုိက္စားဘူးလားဆုိတာ သိခ်င္လုိ႔ အဲဒီရွိခုိးတဲ့ပံုစံကုိ လူတစ္ေယာက္ရွိခုိးတဲ့အခါ ေသခ်ာၾကည့္တာက မ်ားပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိနဲ႔မရင္းႏွီးေသာသူမ်ားျဖစ္ပါက ေျပာဆုိေပးဖုိ႔က မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိမိႏွင့္မရင္းႏွီးရင္ ဦးဇင္းက စကားလည္းမေျပာတက္ မေျပာရဲတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးဇင္းက အားလံုးကုိ ရင္းႏွီးခ်င္တယ္။ ဒါမွလည္း အျမင္မေတာ္တာရွိရင္ ကုိယ္က ရဲရဲတင္းတင္း ေျပာရဲမွာေလ။
ဦးဇင္း ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ ဘုရားေစတီေပၚတြင္ ေတြ႕ဆံု၍ စကားေျပာျဖစ္ေသာအခါမွာလည္း သူတုိ႔က မင့္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုရားရွိခုိးတဲ့အခါ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကတာလဲ။ မင့္တုိ႔ဘုရားက ရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး မိန္႔ၾကားေပးခဲ့တာ မရွိဘူးလားဆုိၿပီး အေမးခံရဖူးလုိ႔ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ရတာလည္း မနည္းပါဘူး။ အခုတစ္ခါ သီရိလကၤာႏုိင္ငံေရာက္၍ မိမိတက္ႏုိင္သမွ် ပညာမ်ားကုိ အြန္လုိင္းကေနတဆင့္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးေနေတာ့လည္း gmail ကေန ရွိခုိးျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ခဏခဏ အေမးခံရလုိ႔ ေျဖေပးရတာလည္း မ်ားလွပါၿပီ။



ေခါင္ေလာင္းေတာ္ဘြဲ႔ - အဝိႏၵေဆာက္ ေခါင္းေလာင္းေတာ္
အေလးခ်ိန္- ၁၈၀၀၀၀ ပိႆာ (တန္ခ်ိန္ ၂၉၀)
အတုိင္းအတာ - အဝ(၈)ေတာင္၊ xxx (၁၂) ေတာင္
သြန္းလုပ္သည့္ေန႕ - သကၠရာဇ္ (၈၃၇) ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း(၈)ရက္၊ ၾကာသေတးေန႔
ေရႊတီဂုံေစတီေတာ္သုိ႔ တင္လႉသည့္ေန႔ - သကၠရာဇ္ (၈၃၈) ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔
ေဒါပုံျမစ္လည္တြင္ နစ္ျမဳပ္သြားသည့္ႏွစ္ - သကၠရာဇ္ (၉၇၄)ခုႏွစ္
ေက်ာ္ၾကားမႈ - ေပ်ာက္ဆံုးနစ္ျမွဳပ္ေနမႈ

ကမာၻ႕အၾကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းၾကီး

ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးသည္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာ ေခါင္းေလာင္းကို စိန္ေခၚသည့္ ေခါင္းေလာင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယင္းကား မြန္ဘာသာအားျဖင့္ 'အပိႏၷေသာ္' သို႔မဟုတ္ 'ဓမၼေစတီ' ေခါင္းေလာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေလာင္း ဘြဲ႕အမည္မွာ ျမန္မာဘာသာအားျဖင့္ 'အဝိႏၵေဆာက္'ဟု ေခၚပါသည္။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းသည္ ဇာကိုလိုေကာ ေခါင္းေလာင္းထက္ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုစာ ပို၍ ႀကီးမားေနသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းကို ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔အျပင္ ဇာကိုလိုေကာ ေခါင္းေလာင္းသည္ (၁၈) ရာစုတြင္ သြန္းလုပ္ေသာ ေခါင္းေလာင္းျဖစ္ၿပီး


အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အသွ်င္အာနႏၵာအား ျမတ္စြာဘုရားသည္-
     ''အာနႏၵာ ထို အဓိက႐ုဏ္းသည္ ၿငိမ္းၿပီေလာ''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား ထို အဓိက႐ုဏ္းသည္ အဘယ္မွာ ၿငိမ္းပါအံ့နည္း၊ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ၏ အတူေနတပည့္ ဗာဟိယမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကြဲျပားရန္နည္းမ်ဳိးစံု အားထုတ္လ်က္ ရပ္တည္ေနပါ၏၊
    ထိုသို႔ ျဖစ္ရာ၌ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ စကားတစ္ခြန္းမွ် ေျပာစေကာင္း၏ဟူ၍ မေအာက္ေမ့ပါဟု (ေလွ်ာက္၏)။

    အာနႏၵာ အႏု႐ုဒၶါသည္ သံဃာ့အလယ္ဝယ္ အဓိက႐ုဏ္းတို႔၌ အဘယ္အခါက ေမးစိစစ္ဖူးသနည္း၊ အာနႏၵာ ျဖစ္ေပၚသမွ် အဓိက႐ုဏ္းအားလံုးတို႔ကို သင္တို႔ေသာ္လည္း ၿငိမ္းေစရမည္ မဟုတ္ပါေလာ၊ သာရိပုၾတာ ေမာဂၢလာန္တို႔ေသာ္လည္း ၿငိမ္းေစၾကရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။

     အာနႏၵာ ဤအက်ဳိးထူးေလးမ်ဳိးတို႔ကို ျမင္ေသာ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္ လိုလား၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

    အာနႏၵာ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းယုတ္သည္ သီလမရွိ ယုတ္ညံ့ေသာ သေဘာရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္း မဟုတ္ဘဲလ်က္ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ မရွိဘဲလ်က္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိ၏ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ (ကိေလသာ) မိုးစြတ္၏၊ ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ ထိုရဟန္းအား- ''ဤရဟန္းသည္ 'သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ သေဘာရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲလ်က္ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ မရွိဘဲလ်က္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိ၏ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ (ကိေလသာ) မိုးစြတ္၏၊ ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏'ဟု ငါ့ကို့ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သိကုန္မူ ညီၫြတ္လွ်င္ ငါ့ကို


(ဒါန ၊ သီလ ၊ ဘာဝနာ ၊ သံုးခုမွာဘယ္ဟာအေရးႀကီးဆံုးပါလဲ ဘုရား။ တခ်ိဳ႕က သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ခ်င္လ်ွင္ ဒါန၊သီလ မလိုအပ္ဘူးလို႕ ဆိုေနၾကမ်ားမွာမွန္ မမွန္ေျဖ ၾကားေပးေစလိုုပါ၏။)

“ဘုရားဆူဆူ ဒါနကူမွ သံုးလူသင္းက်စ္ ဧကန္ျဖစ္၏”လို႔ ေတာင္ၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာက်မ္းမွာ ေရးသားခဲ့တယ္။

ဘုရားအေလာင္းေတြဟာ ပါရမီျဖည့္ရင္ ဒါနပါရမီကို အရင္ျဖည့္ေလ့ရွိၾကတယ္။

အရပ္ထဲမွာ လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ “အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္ႏိုင္မွာေပါ့”တဲ့။ မရွိလို႔ မလႈဳ မလႈဳလို႔ မရွိတဲ့။ မရွိရင္ အူမေတာင့္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အူမေတာင့္ဖို႔အတြက္ ရွိဖို႔လိုတယ္။ ရွိဖို႔အတြက္ လႈဳဖို႔လုိတယ္။ လႈဳတယ္ဆုိတာ ဒါနျပဳတာပဲ။

ဒါနမရွိေတာ့ အရာရာ ခ်ိဳ႕တဲ့တယ္။ အရာ ခ်ိဳ႕တဲ့ေတာ့ အူမမေတာင့္ေတာ့ဘူး။ အူမ မေတာင့္ေတာ့ သီလမေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒါန မရွိသူမ်ားဟာ သီလပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ႏိုင္ဖုိ႔ အင္မတန္ခက္ခဲပါတယ္။

သီလပါရမီကုိ မျဖည့္က်င့္ႏိုင္မွေတာ့ သစၥာပါရမီလဲ ျဖည့္က်င့္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေမတၱာပါရမီလဲ မျပည့္က်င့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ထက္ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြကို မနာလိုမရႈ႕စိမ့္ျဖစ္ေတာ့မယ္ေလ။ ဘယ္မွာ ေမတၱာပါရမီျဖည့္ႏုိင္ပါေတာ့မလဲ။

ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ထက္ခ်မ္းသာသူက ေစတနာနဲ႔ ေျပာတဲ့စကားကိုေတာင္မွ “ငါ့ကို မရွိလို႔ ဆင္းရဲလို႔

ေမး။ ။ ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္အခု တရားစာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး လက္ေတြ႕လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ဘုရား။ အဲဒီမွာ အခက္အခဲရွိတာတစ္ခုက အမွ်ေ၀ျခင္းပါပဲဘုရား။ လမ္းသြားရင္း အမွ်ေ၀ခ်င္တယ္။ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ကုသိုလ္ေတြကို အဲပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ လမ္းေစာင့္နတ္၊ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္အစရွိသျဖင့္ အမွ်ေ၀ခ်င္လို႔ပါဘုရား။
ခက္တာက အမွ်ကို အက်ယ္ႀကီးလူၾကားေအာင္ ေအာ္ရြတ္လို႔ကလည္းမရ။ လူၾကားသူၾကားထဲမွာ အထူးအဆန္းႀကီးလိုျဖစ္ေနၿပီး ရွက္လည္းရွက္လို႔ပါဘုရား။ ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ အမွ်အမွ်လို႔ရြတ္ရင္ေကာ သူတုိ႔ၾကားပါမလားဘုရား။ သူတို႔ကိုယ့္ကုသိုလ္ကို သာဓုေခၚႏိုင္ပါလားဘုရား။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စိတ္ထဲကေနပဲရည္စူးၿပီး စိတ္ထဲကေန
ရြတ္ရင္ ရပါသလားဘုရား။ ဒါမွမဟုတ္ အသံမထြက္ပဲ ႏႈတ္ခမ္းလႈပ္ရံု ေလသံေလာက္ေလးနဲ႔ ေပးလို႔ရပါသလားဘုရား။


စုစုေ၀၊ ရန္ကုန္

အမွ်ေ၀ျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဦးဇင္းတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေသခ်ာက်နစြာ မသိတာက မ်ားပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေသခ်ာေျပာျပတဲ့လူမရွိသလုိ ေျပာျပတဲ့လူရွိေတာ့လည္း ေသခ်ာမွတ္သားထားမႈ အားနည္းေနလုိ႔ပါ။ အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းသိသမွ်ကုိ အကုန္ေျပာျပေပးပါမယ္။ ေနာက္ သူမ်ားေမးရင္ ေျပာျပတတ္ေအာင္ ေသခ်ာမွတ္ထားၾကေပါ့ေလ။

ဒါနေကာင္းမႈျပဳတဲ့အခါ အလွဴ၀တၳဳဟာ အလွဴရွင္လက္ကေန အလွဴခံပုဂၢိဳလ္လက္သုိ႔ေရာက္ရင္ အလွဴအထေျမာက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နိဗၺာန္ကိုဆုေတာင္းၿပီး ဒါနျပဳမွသာ မိမိဒါနဟာ ပါရမီဒါနျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ အနည္းဆံုး-ဣဒံ ေမ ပုညံ နိဗၺာနႆ ပစၥေယာ ေဟာတုလုိ႔ ဆုေတာင္းၿပီး အမွ်ေ၀မွသာ ပတၱိဒါနျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အနည္းဆံုး ဣဒံ ေမ ပုညဘာဂံ သဗၺသတၱာနံ ေဒမလုိ႔ဆုိၿပီး အမွ်ေ၀ကာ ဒါနအလွဴကို အဆံုးသတ္ၾကစၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုေတာင္းျခင္း။ အမွ်ေ၀ျခင္းတို႔မွာ ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ရမွာမုိ႔ တျခားတေယာက္အား ကိုယ္စားျပဳလုပ္ခုိင္းလုိ႔ မရဘူးဆုိတာလည္း သိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကုိယ္စားလွဴခုိင္းၿပီး အမွ်ေ၀လုိ႔မရဘူးလားဆုိၿပီး ေမးတတ္လုိ႔ပါ။

ဆုေတာင္းတဲ့အခါမွာလည္း ဤသို႔လွဴဒါန္းရေသာအက်ိဳးအားေၾကာင့္ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ျပဳရပါလို၏လုိ႔ ဆုေတာင္းရမွာျဖစ္သလုိ အမွ်ေ၀တဲ့အခါမွာလည္း ဤေကာင္းမႈ၏ အဖို႔ဘာဂကို သတၱ၀ါအားလံုး ရရွိၾကပါေစဟု စိတ္ေစတနာ ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ ျပဳလုပ္မွသာ ဘုရားအေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔လုိ ျဖစ္မွာပါ။

ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၲရာမင္းႀကီးဘ၀မွာ ဒါနျပဳတိုင္း ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိေရစက္ခ် အမွ်ေ၀ေပးမႈေၾကာင့္ မာရ္နတ္စစ္လာတိုက္ရာတြင္ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ကိုရေရး (သဗၺညဳတဉာဏ္ကိုရေရး)အတြက္ ေ၀ႆႏၲရာဘ၀တြင္ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး ေရစက္ခ်ခဲ့သည္ကို ဤမဟာပထ၀ီေျမႀကီး အသိသက္ေသျဖစ္သည္ဟု သက္ေသျပဳတဲ့အတြက္ ပထ၀ီေျမႀကီးက သက္ေသခံခဲ့တာပါ။ အလွဴရွင္မွာ အျခားအကုသိုလ္အက်ိဳးေပးလုိ႔ ငရဲသို႔ ေရာက္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ ယမမင္းက အမွ်ေပးေ၀ဖူးသည္မဟုတ္ေလာဟု သတိေပးလုိ႔ ကုသိုလ္ကို သတိရကာ ငရဲမွ လြတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါျပင္ ပုညကိရိယ၀တၳဳ(၁၀)ပါးတြင္ အမွ်ေ၀ျခင္း (ပတၱိဒါန)ဟာလည္း ဒါနစတဲ့ ကုသုိလ္တို႔လုိ ကုသုိလ္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရစက္ခ်၊ အမွ်ေ၀ျခင္းဟာ ကုသုိလ္တစ္မ်ိဳး တိုးပါတယ္။ အလွဴတစ္ခုလုပ္ရာတြင္ ဆုေတာင္းျခင္းမျပဳဘဲ လွဴဒါန္းျခင္းမွာ ေပးကမ္းျခင္းသက္သက္သာျဖစ္လုိ႔ နိဗၺာန္ကို ဆုေတာင္းမွသာ ဒါနပါရမီ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဒါနျပဳလုပ္ၾကသူတိုင္း ဆုေတာင္းျခင္း၊ ေရစက္ခ်ျခင္းတုိ႔ကို မျပဳမေန ျပဳလုပ္ၾကတာပါ။။

အမွ်ေ၀ျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေသခ်ာက်နစြာသိျမင္ေအာင္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ အမွ်ေ၀ေရစက္ခ်တဲ့အခါမွာ ေရစက္ခြက္နဲ႔ေအာက္ခံေလးပါၾကတာကုိ အားလံုးသိမယ္ထင္ပါတယ္။ ေရွးေရွးဆရာေတာ္ႀကီးေတြကေတာ့ ေရစက္ခ်တဲ့အခါ ေရစက္ခြက္ကုိ အလံုးပိတ္နဲ႔မဟုတ္ဘဲ ရုိးရုိသာမန္ဖန္ခြက္ကုိသာ အသံုးျပဳခုိင္းၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေရစက္ခ်မဲ့ေရခြက္ထဲက ေရရဲ႕သန္႔စင္မႈကုိျမင္ၿပီး မိမိရဲ႕စိတ္ကုိ ျဖဴစင္ေနေအာင္ထားဖုိ႔ႏွင့္ ငါျပဳလုပ္တဲ့ေကာင္းမႈဟာ ေဟာဒီေရလုိ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္လွတဲ့ ေကာင္းမႈျဖစ္တဲ့အတြက္ ခုေကာင္းမႈရဲ႕အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိ ေရာက္ရပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းအာရံုျပဳႏုိင္ေအာင္လုိ႔ပါ။ ေရကဲ့သုိ႔ျဖဴစင္ေအာင္ထားၿပီး ဆုေတာင္းႏုိင္ေအာင္လုိ႔ ေရကုိျမင္ရေအာင္ ထားခုိင္းျခင္းပါ။

ဒါျပင္ ဒီေရဟာ ေျမႀကီးကုိသြန္းခ်လုိက္တဲ့အခါ ျပန္ယူလုိ႔မရသလုိ ငါလွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကုိလည္း ငါဟာ ႏွေျမွာတြန္႔တုိျပန္လည္လုိခ်င္တဲ့စိတ္မရွိဘဲ လြတ္လြတ္စြန္႔ႀကဲၿပီးသား မုတၱစာဂီျဖစ္ေနေအာင္ အာရံုျပဳထားရပါမယ္။ ငါျပဳခဲ့ေကာင္းမႈကုသုိလ္ကုိ တကယ္မ်ားငါေမ့ေလ်ာ့ေနသည္ရွိေသာ္ ကမၻာေျမႀကီးထဲ ေရမ်ားေလာင္းခ်ၿပီး ေရစက္သြန္းခ် သက္ေသအရာတည္ထားခဲ့အတြက္ ငါအားျပန္လည္ အမွတ္ရေအာင္ ကူညီေပးပါေစလုိ႔ စိတ္ထားတတ္ေအာင္ ေရစက္ခြက္ထဲကေရကုိ ေျမႀကီးေပၚသြန္းခုိင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လုိ႔ မိမိက ေရစက္ခြက္ထဲက ေရကုိ မျမင္ရရင္လည္း ေရစက္ခ်လုိ႔ ေရေလးက်ဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ခုေျပာခဲ့သလုိ အာရံုျပဳေပးပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ေရွးတုန္းကေတာ့ ေရကုိ ေအာက္ခံမပါဘဲ ေျမႀကီးေပၚကုိ တုိက္ရုိက္သြန္းခ်ၾကတယ္။ ခုေတာ့ ေအာက္ခံပါေတာ့ ေျမႀကီးေပၚတုိက္ရုိက္ မေရာက္ဘဲျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ မိမိစိတ္မွာ ႏွေျမွာတြန္႔တုိမႈေတြမျဖစ္ဘဲ လြတ္လြတ္စြန္႔ႀကဲမ်ားျဖစ္ေအာင္ေတာ့ အာရံုျပဳယူရၾကေပါ့။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ေရစက္ခြက္မလုိဘဲ အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ အာရံုျပဳႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိင္စရာမလုိဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေရစက္ခြက္ကုိင္ရတာဟာ ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္ေတာ္မတုိ႔သည္ ေကာင္းမႈျပဳသူတို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေပးေ၀တဲ့ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ယူၾကပါလုိ႔

ပ္လွန္႔သံ

ေဟ့ … ျမန္မာ … ေဟ့ … ျမန္မာ
သာကီႏြယ္ဖြား ေအာင္ဆန္းသားတို႔
အေနာက္ေတာင္႐ိုး နယ္တ႐ႈိးမွာ
သင့္ဘိုးသင့္ဘ သင့္ညီမတို႔
သိမ္ဖ်င္းစက္ဆုတ္ အမ်ိဳးယုတ္ေၾကာင့္
အေသဆိုးနဲ႔ ေသေလၿပီ …… ။

မ်ိဳးဖ်က္ေလာက္မ်ား ေဒၚလာစားက
ဖေအပေထြး ကုလားေရးမွာ
သူခိုးလူဟစ္ တို႔အျပစ္လို႔
တြင္တြင္ဖင္ပိတ္ ေအာ္ၾကသည္ …… ။

အသင္ … ျမန္မာ မႏိုးပါက
ယုတ္ညံ့လူစြာ ႐ိုဟင္ဂ်ာက
သင့္အိမ္သင့္အိုး သင့္အမ်ိဳးကို
အၿငိဳးတႀကီး လည္ကိုလွီး၍
သင့္အားမီးတိုက္ သတ္လိမ့္မည္ …… ။

အေနာက္ေတာင္႐ိုး နယ္တ႐ိႈးက
တို႔အဘိုးေျမ ရခိုင္ျပည္ကို
ငါတို႔အ႐ိုး စည္း႐ိုးထိုး၍
ကာသင့္ပါလွ်င္ ကာရမည္ …… ။ ။

by..Wai Yan
ေဖ႕ဘုတ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

၁။အ႐ွင္အညာသိေကာ႑ည
၂။အ႐ွင္၀ပၸ
၃။အ႐ွင္ဘဒၵိယ
၄။အ႐ွင္မဟာနာမ္
၅။အ႐ွင္အႆဇိ
။အ႐ွင္နာဠက
၇။အ႐ွင္ယသ
၈။အ႐ွင္၀ိမလ
၉။အ႐ွင္သုဗာဟု
၁၀။အ႐ွင္ပုဏၰဇိ
၁၁။အ႐ွင္ဂ၀မၸတိ
၁၂။အ႐ွင္ဥ႐ုေ၀လကႆပ
၁၃။အ႐ွင္နဒီကႆပ
၁၄။အ႐ွင္ဂယာကႆပ
၁၅။အ႐ွင္သာရိပုၾတာ
၁၆။အ႐ွင္မဟာေမာဂၢလာန္
၁၇။အ႐ွင္မဟာကႆပ
၁၈။အ႐ွင္မဟာကစၥည္း
၁၉။အ႐ွင္မဟာေကာ႒ိက
၂၀။အ႐ွင္မဟာကပၸိန
၂၁။အ႐ွင္မဟာစုႏၵ
၂၂။အ႐ွင္အႏု႐ုဒၶါ
၂၃။အ႐ွင္ကခၤ ါေရ၀တ
၂၄။အ႐ွင္အာနႏၵာ
၂၅။အ႐ွင္နႏၵက
၂၆။အ႐ွင္ဘဂု
၂၇။အ႐ွင္နႏၵိယ
၂၈။အ႐ွင္ကိမိလ
၂၉။အ႐ွင္ဘဒၵိယ
၃၀။အ႐ွင္ရာဟုလာ
၃၁။အ႐ွင္သီ၀လိ
၃၂။အ႐ွင္ဥပါလိ
၃၃။အ႐ွင္ဒဗၺ
၃၄။အ႐ွင္ဥပေသန
၃၅။အ႐ွင္ခဒိရ၀နိယေရ၀တ
၃၆။အ႐ွင္မႏ ၱာနိပုတၱပုဏၰ
၃၇။အ႐ွင္သုနာပရႏ ၱကပုဏၰ
၃၈။အ႐ွင္ေသာဏကုဋိကဏၰ
၃၉။အ႐ွင္ေသာဏေကာဠိ၀ိသ
၄၀။အ႐ွင္ရာဓ
၄၁။အ႐ွင္သုဘူတိ
၄၂။အ႐ွင္အဂၤုလိမာလ
၄၃။အ႐ွင္၀ကၠလိ
၄၄။အ႐ွင္ကာဠဳဒါယီ
၄၅။အ႐ွင္မဟာဥဒါယီ
၄၆။အ႐ွင္ပိလိႏၵ၀စ
၄၇။အ႐ွင္ေသာဘိတ
၄၈။အ႐ွင္ကုမာရကႆပ
၄၉။အ႐ွင္ရ႒ပါလ                 
၅၀။အ႐ွင္၀ဂၤ ီသ
၅၁။အ႐ွင္သဘိယ
၅၂။အ႐ွင္ေသလ
၅၃။အ႐ွင္ဥပ၀ါဏ
၅၄။အ႐ွင္ေမဃိယ
၅၅။အ႐ွင္သာဂတ
၆၁။အ႐ွင္ဗာကုလ
၆၂။အ႐ွင္ကု႑ဓာန
၆၃။အ႐ွင္ဗာဟိယဒါ႐ုစီရိယ
၆၄။အ႐ွင္ယေသာဇ
၆၅။အ႐ွင္အဇိတ
၆၆။အ႐ွင္တိႆေမေတၱယ်
၆၇။အ႐ွင္ပုဏၰက
၆၈။အ႐ွင္ေမတၱဂု
၆၉။အ႐ွင္ေဓာတက
၇၀။အ႐ွင္ဥပသီ၀
၇၁။အ႐ွင္နႏၵ
၇၂။အ႐ွင္ေဟမက
၇၃။အ႐ွင္ေတာေဒယ်
၇၄။အ႐ွင္ကပၸ
၇၅။အ႐ွင္ဇတုကဏၰီ
၇၆။အ႐ွင္ဘျဒာ၀ုဓ
၇၇။အ႐ွင္ဥဒယ
၇၈။အ႐ွင္ေပါသလ
၇၉။အ႐ွင္ေမာဃရာဇ
၈၀။အ႐ွင္ပိဂၤ ိယ
                  
က်မ္းကိုး။ ။  အံ၊ဋီ၊၂၊၁၃၁
ေထရဂါထာ၊႒၊၂၊၅၄၂ ၌   ေအာက္ပါအတိုင္း မူကြဲ႐ွိသည္။
။အ႐ွင္နာလက ၂၇။အ႐ွင္နႏၵ   ၃၆။အ႐ွင္မႏ ၱာဏိပုတၱပုဏၰ   ၃၉။အ႐ွင္ေသာဏေကာဠိ၀ီသ ၅၃။အ႐ွင္ဥပ၀ါန  ၆၈။အ႐ွင္ေမတၱဂူ  ၇၀။အ႐ွင္ဥပသိ၀ ၇၅။အ႐ွင္ဇတုကဏၰိ ၇၈။အ႐ွင္ေပါသာလ
အရွင္၀သုတ-ေရနီ (ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)