ဒီေန႕ post အရွည္ေရးဖို႕ အခ်ိန္မရႏိုင္ခဲ႕ဘူး... ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္႕ ဘေလာခ္႕မွာ အမွတ္တရေကာ အျငိဳးအေတးပါ ျဖစ္ေအာင္ တင္ထားလိုက္တယ္... ၂၈.၁၁.၂၀၁၂ မွာ လက္ပေတာင္းေၾကးနီစီမံကိန္း သံဃာထု နဲ႕ လူထု (အထူးသျဖင္႕ ဘုရားသားေတာ္ေတြ) ကိုျဖိဳခြင္းပံု ရင္ထဲ အသည္းထဲက နာက်ဥ္းတယ္... ဒီေန႕ကို ငါဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ဘူး... တခါတည္းဒီေနရာကေနေျပာလိုက္ပါတယ္... သံဃာနဲ႕ဒကာ ဆိုတာခဲြမရပါဘူး... ဒကာေတြ ခံစားေနရတဲ႕ ဒုကၡေတြကို သံဃာေတြက ၀င္ပါေပးေနတာပါ... အကယ္၍ ဟိုအာေခ်ာင္ ဒီအာေခ်ာင္ လုပ္ခ်င္တဲ႕သူေတြ တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္... ေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္ တခါတည္းစဥ္းစားဖို႕လာဖို႕က ဒကာဆိုတာ သံဃာမရိွလို႕ျဖစ္မလား... သံဃာ ဆိုတာ ဒကာမရိွရင္ေရာျဖစ္မလား ဆိုတာပါပဲ...

အစိုးရရံုးက ထုတ္ျပန္တဲ႕ ေၾကျငာခ်က္ကိုလည္း လံုး၀ အထင္မၾကီးသလို စိတ္လည္းမ၀င္စားပါဘူး... အကယ္၍ ယခု ထုတ္သံုးလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းေတြသာ ရခုိင္အေရးမွာ ခ်က္ျခင္းထုတ္သံုးမယ္ဆိုရင္ ရခုိင္အေရးအခင္း မျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဒီလူေတြသိၾကပါရဲ႕လား... မဆီမဆုိင္ ဆဲြေတြးတယ္ထင္ရင္လည္း ဂရုမစိုက္ပါဘူး...အခုသံုးလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းေတြရဲ႕ ျပင္းထန္မႈကို
ေျပာခ်င္တာပါ...

သမၼတဦးသိန္းစိန္ ကိုယံုၾကည္ခဲ႕မိတာေတြ ဒီကိစၥမွာ လံုး၀ကို သဲထဲေရသြန္ျဖစ္သြားပါျပီ... ေျခမ မေကာင္းေျခမ လက္မ မေကာင္းလက္မပါပဲ... ဒီကိစၥေၾကာင္႕ လံုး၀အယံုအၾကည္မဲ႕သြားပါျပီ...

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႕ မံုရြာကို ေရာက္သြားျပီး ညိွႏိႈင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ေပးမယ္... မိန္႕ခြန္းေျပာမယ္ ဆိုတာ သိရလို ၀မ္းသာမိေပမယ္႕... အခါေႏွာင္းသြားခဲ႕ပါျပီ...

ဒီေန႕ မေက်နပ္ျခင္းေတြ အျပည္႕နဲ႕ ဒီပိုစ္႕ကိုတင္ပါတယ္... အမွတ္တရ မွ အျငိဳးအေတးဆီသို႕...

(ဓါတ္ပံုမ်ားကို ဒီေနရာကေနပဲ ခြင္႕ေတာင္းပါတယ္... အားလံုး ခြင္႕ျပဳေပးၾကပါ...)
















အားလံုးကိုလဲ ဒီဓါတ္ပံုေလးေတြ သိမ္းထားေစခ်င္ပါတယ္... တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္လိုအပ္လာရင္ ထုတ္ျပျပီးရွင္းဖို႕ လိုတဲ႕အခါ သံုးၾကရေအာင္ပါ...။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးရဲ႕...

ဇင္မ်ဳိး...

တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႕(သာမညဖလအခါေတာ္ေန႕)
တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႕တြင္ ျမတ္စြာဘုရားက အဇာတသတ္ မင္းအား သာမည ဖလ သုတၲန္ကို ေဟာၾကား ေတာ္ မူေသာေၾကာင့္ ဤေန႕တိုင္းတြင္ သာမည ဖလ အခါေတာ္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္ကို က်င္းပ ျပဳလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
၁။ သာမည ဖလ ဆုိသည္မွာ ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ အက်ိဳးဟု အဓိပၸာယ္ ရပါသည္။

၂။ ရဟန္း ျပဳရျခင္း၏ အက်ိဳးကို ေဟာၾကားေသာ ေန႕ျဖစ္၍ ဤေန႕ကို သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေန႕ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။

၃။ သာမည ဖလသုတ္သည္ ဒီဃနိကာယ္ သီလခႏၶ၀ဂၢ ပါဠိေတာ္၌ လာရွိပါသည္။

၄။ သာမည ဖလသုတ္သည္ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား အဖို႕ ေၾကးမံုမွန္ခ်ပ္ၾကီး သဖြယ္ ျဖစ္၍ ကိုယ္က်င့္သီလ ရွိသည္ မရွိသည္ကို ဤသုတ္ျဖင့္ ထင္ဟပ္ေစႏိုင္ပါသည္။

၅။ သာမည ဖလသုတ္သည္ လူဒါယကာမ်ားအဖို႕ ျပဒါးခ်ိန္ၾကီးသဖြယ္ ျဖစ္၍ မိမိတို႕ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဆရာသမား မ်ား၏ က်င့္ၾကံမႈ ဟုတ္မဟုတ္၊ မွန္မမွန္ကို ဤ သုတၲန္ျဖင့္ ခ်ိန္ကိုက္ ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။(သည္အခ်က္ကို ေထာက္ထားၿပီး မိဘ ဆရာမ်ားကို ျပန္လည္ ေ၀ဖန္မိရံုျဖင့္ပင္ အျပစ္ၾကီးသည္ဟု မ်က္စိမွိတ္ ေဟာေျပာေနေသာ အခ်ိဳ႕ တရားေဟာ ဓမၼကထိကမ်ားကို သတိထားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ မည္သူ႕အေပၚမွ ဘက္မလိုက္ဘဲ အျပန္အလွန္ ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ခြင့္ ရွိသည္ကို မွ်တစြာ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ခြန္ျမလႈိင္၏ စကားခ်ပ္)

၆။ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ေဒ၀ဒတ္ကို ဆရာတင္မိ၍ အေပါင္းမွားၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူ ဗိမၼိသာရ မင္းၾကီးကို သတ္မိေသာေၾကာင့္ ကံၾကီး ထိုက္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ေ၀ဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါသည္။

၇။ ယင္းေ၀ဒနာကို ကုစားရင္း အမတ္မ်ား၏ အၾကံျပဳခ်က္အရ တိတၳိ ဆရာၾကီး ၆ေယာက္တို႕ထံ သြားေရာက္ၿပီး ရဟန္းျပဳျခင္း (သာမညဖလ) ၏ အက်ိဳးကို စံုစမ္းေမးျမန္းရာ ေက်နပ္ေလာက္ေသာ အေျဖကို မရရွိခဲ့ပါ။

၈။ ေနာက္ဆံုး သမားေတာ္ၾကီး ဇီ၀က၏ အၾကံေပးခ်က္အရ ရာဇၿဂိဳဟ္ ျမိဳ႕အနီး ဇီ၀က လွဴထားေသာ သရက္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ သီတင္းသံုးလ်က္ ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားေသာ အခါမွ သူသိလိုေသာ ရဟန္း ျပဳျခင္းအက်ိဳး (သာမညဖလ)ကို သိရွိရပါေတာ့သည္။

၉။ အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလသုတ္ေတာ္ကို ၾကားနာရသည့္အခ်ိန္မွ စၿပီး ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ကို သက္၀င္ ယံုၾကည္လာၿပီး ပုထုဇဥ္မ်ားထဲမွ ရတနာ သံုးပါးကို အၾကည္ညိဳဆံုး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္လာပါသည္။

၁၀။ အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလသုတ္ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍ သူ႕အျပစ္ကို ကုစားခဲ့ေသာေၾကာင့္ အျပစ္ ၾကီးေလးေသာ မဟာ အ၀ီစိ ငရဲတြင္ မက်ေရာက္ေတာ့ဘဲ အျပစ္ဒဏ္ ေပါ့ေသာ ေလာဟကုမၻီ ငရဲ၌သာ က်ေရာက္ၿပီး ေနာင္ေသာအခါ ၀ိဇိတာ၀ီ မည္ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္၍ ကၽြတ္တမ္း၀င္ရ ပါလိမ့္မည္။

၁၁။ ဤေန႕တြင္ေဟာၾကားေသာ သာမညဖလ သုတ္ေတာ္ေၾကာင့္ အဇာတသတ္ မင္းတရားသည္ ပထမ သဂၤါယနာတင္ မင္းတရား အျဖစ္ ခံယူခဲ့ျခင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို စုေဆာင္းသိမ္းဆည္း၍ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ၾကီး တည္ထားခဲ့ျခင္း၊ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကို အတိအက် သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္း၊ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းၾကီး သံုးရပ္ကိုလည္း လုပ္ေဆာင္သြားခဲ့ျခင္းတို႕မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္ ေက်းဇူး ၾကီးလွပါသည္။

၁၂။ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား မပ်က္စီးရေအာင္ သဂၤါယနာ အဆက္ဆက္တင္၍ ယေန႕ထက္တိုင္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္းမွာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေက်းဇူးဟု ဆုိထိုက္ပါသည္။

၁၃။ အဇာတသတ္မင္း စုေဆာင္းထားေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရွာေဖြ၍ သီရိဓမၼာေသာကမင္းၾကီးက ေစတီေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တည္ထား၍ သာသနာ ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေႏွာင္းေခတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ ဖူးေျမာ္ခြင့္ ရရွိ ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

၁၄။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ သာသနာႏွစ္ကို အတိအက် သံုးစြဲခြင့္ ရရွိေနသည္မွာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေက်းဇူးႏွင့္ သာမညဖလသုတ္ေတာ္တို႕ ၏ အက်ိဳးဆက္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
( သာသနာေရး ၀န္ၾကီးဌာန၊ သာသနာေရးဦးစီးဌာန၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ပိဋကတ္တိုက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴး ဘဒႏၲ ပညာသာမိ (မာဂဓီ- သာစည္) ဆရာေတာ္ ေရးသားျပဳစုေတာ္မူေသာ အခါေတာ္ေန႕မ်ား စာအုပ္မွ

ေဂါတမဘုရား ဗုဒၶဝင္ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္...

၁။ ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာဘဝ - သုေမဓာရေသ့ဘဝ

၂။ ဗ်ာဒိတ္ေပးေသာဘုရား - ဒီပကၤရာဘုရားမွ အစျပဳ၍ ကႆပ ဘုရားရွင္အထိ ၂၄-ဆူ

၁။ ဤေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္မဲ့စကား (မေကာင္းေၾကာင္း)ကို၊ ေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္ (သူ႔စကားကို အေျခတည္၍ စဥ္းစားဖို႔ေမးလွ်င္)၊ သူတပါး၏ ဂုဏ္မဲ့ကို၊ ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏။
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

၂။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ သူေတာ္ေကာင္းေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ရွိစကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာတတ္၏။ ေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ သူတစ္ပါး၏ဂုဏ္ကို၊ မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။

၃။ ေနာက္တမ်ိဳးကား သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ ဂုဏ္မဲ့စကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာ၏၊ ေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္မဲ့ကို မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

၄။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ ပညာရွိ ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေမးေသာ္လည္း၊ ထင္ရွားစြာျပဳ၍ မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္၊ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

( စတုကၠ အဂၤုတၱိဳရ္၊ ဒု ပဏၰာသက ၊ ၃-အပဏၰက၀ဂ္၊ ၃-သပၸဳရိသသုတ္။ )

စိမ္႕စမ္းေရ ဆုိဒ္မွကူးယူတင္ျပသည္...။

ေယာဂီတို့ကထူးခ်င္တာလား၊ ရူးခ်င္တာလား။ ထူးခ်င္တာေနာ္။ ထူးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ထူးေအာင္လုပ္ရမယ္။ ထူးမွထူးတဲ့။ ရွင္းရွင္းေလးပဲေနာ္။ ထူးတဲ့စိတ္ဓါတ္ေမြးရမယ္။ ထူးတဲ့စိတ္ထား ထားရမယ္။ ထူးတဲ့အေတြး ေတြးရမယ္။ ထူးတဲ့အေျပာ ေျပာရမယ္။ ထူးတဲ့အလုပ္ လုပ္ရမယ္။ ထူးတဲ့အက်င့္ က်င့္ရမယ္။ ဒါဆိုရင္ ထူးၿပီေပါ့။ ထူးခ်င္ရင္ဘာမွမခက္ပါဘူး။ ထူးလိုက္ရုံပဲေပါ့။

ေကာင္းမွေကာင္း ဆိုတဲ့စကားကလည္း အရပ္ထဲမွာေျပာေနၾကတာပဲေနာ္။ အရသာေကာင္း ေကာင္း ေလးခံစားရတဲ့အခါမ်ုိးမွာေျပာၾကတာေပါ့။ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တဲ့အခါမ်ုိးမွာေျပာရင္ ပိုေကာင္း မယ္။ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေၾကာ္ျငာလည္းရွိတယ္။ ေကာင္းမွေကာင္းဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့ေလ။

ေကာင္းမွေကာင္းဆိုတဲ့စကားကလည္း အရမ္းေကာင္း သိပ္ေကာင္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္းယူလို့ရ သလို အေၾကာင္းေကာင္းမွ အက်ုိးေကာင္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္း ယူလို့ရပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေကာင္းမွသူေကာင္းပါတယ္၊ သူေကာင္းမွကိုယ္ေကာင္းပါတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္း ယူလို့ရတယ္ေနာ္။ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ကမေကာင္းပဲနဲ့သူကေကာင္းဖို့ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ကိုယ္ ေကာင္းမွပဲသူကေကာင္းတာပါ။ ကုိယ္မေကာင္းရင္ သူမေကာင္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ကိုယ္ေကာင္းမွ ဆိုတာက ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းမွလို့လည္း အဓိပၸါယ္ရသလိုကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ေကာင္းမွ ကိုယ့္ လုပ္ရပ္ေကာင္းမွ လို့လည္းအဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

ေကာင္းမွေကာင္း = ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းမွကိုယ့္အေပၚ သူကျပန္ေကာင္းပါတယ္။
ေကာင္းမွေကာင္း = ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ေကာင္းေနမွ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေကာင္းေနမွ ကိုယ့္အေပၚ သူက (သူတစ္ပါး) ေကာင္းပါတယ္။ သေဘာေပါက္ပါတယ္ေနာ္။

ကိုယ္ကသူ့အေပၚေကာင္းမွ သူက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းသလို သူက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းမွလည္း ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းတာပါ။ လူအမ်ားစုရဲ့ သဘာ၀ေပါ့ေလ။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေပါ့။
ကိုယ္က သူ့အေပၚေကာင္းပါလွ်က္ သူက ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းတာမ်ုိး၊ သူက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းပါ လွ်က္ ကိုယ္က သူ့အေပၚမေကာင္းတာမ်ုိးလည္း ရွိေတာ့ရွိတာပါပဲ။ အဲဒါေတြေတာ့ ျခြင္းခ်က္ထား

သားသမီး၀တၱရား ငါးပါး

ေကၽြးေမြးမပ်က္
ေဆာင္ရြက္စီမံ
ေမြခံထိုက္ေစ
လွဴမွ်ေ၀၍
ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္
၀တ္ငါးသြယ္ က်င့္ဖြယ္ သားတို႕တာ...။


မိဘ၀တၱရား ငါးပါး

မေကာင္းျမစ္ထာ
ေကာင္းရာညႊန္လတ္
အတတ္သင္ေစ
ေပးေ၀ႏွီးရင္း
ထိမ္းျမားျခင္းလွ်င္
၀တ္ငါးအင္ ဖခင္မယ္တို႕တာ...။

အကယ္၍ လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၂၈ ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ကာလကို ခန္႕မွန္းၾကည္႕မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ႕အေမဗိုက္ထဲကို အားမနာ လွ်ာမက်ဳိး ၀င္ေရာက္ဖို႕အတြက္ တာစူေနေလာက္ျပီျဖစ္တဲ႕ အခ်ိန္ေပါ႕...
ကၽြန္ေတာ္ကို မေမြးခင္ကေန ေမြးျပီးသည္အထိ ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးေရာျပြန္းေနမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအသက္အရြယ္မွာ ခံစားတတ္ပါျပီ...
(ဒါေပမယ္႕ ခံစားတတ္ရံုနဲ႕ျပီးမလား ဆိုတဲ႕ အေတြးေလးကေတာ႕...)

မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀ မွတ္မိေနပါေသးတယ္... မွတ္မိေနပါတယ္ဆိုတာထက္ပိုတဲ႕ စဲြလမ္းတဲ႕စိတ္တစ္ခုျဖစ္ေနေသးတယ္... ကၽြန္ေတာ္ တက္ခဲ႕တဲ႕ ၁၈လမ္းေက်ာင္းလို႕ေခၚတဲ႕ အ.မ.က (၁) လသာ မူလတန္းေက်ာင္းတုန္းက
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တစ္ခုေပါ႕... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးတာနဲ႕ တျခား ေက်ာင္းသားေတြလိုပဲ အခန္းထဲက တစ္ဟုန္ထိုး အတင္းေျပးအထြက္မွာ မထင္မွတ္ပဲ ဆရာမၾကီးတစ္ေယာက္ ၾကိမ္လံုးနဲ႕ ေစာင္႕ျပီးေတာ႕
ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဗ်င္းပါေလေရာ... ဗ်င္းတာမွ ေက်ာကုန္းကို ၃ ခ်က္ေလာက္ အားရပါးရ ဗ်င္းတာ ကၽြန္ေတာ္ဆို မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်တယ္ (ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္အငိုသန္တာကိုး :D) အဲဒါနဲ႕ အိမ္ေရာက္ေတာ႕ အကၤ် ီလည္း ခၽြတ္လည္းေရာ
ကၽြန္ေတာ္႕ အေမရဲ႕ ေဒါသက ငယ္ထိပ္ေရာက္ပါေလေရာ... ေက်ာကုန္းမွာ ရဲတြတ္ေနတဲ႕ ၾကိမ္လံုးရာ ၃ ခ်က္... ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးအိမ္ကုိလုိက္သြားျပီး ေနာက္ဆို ေျခနဲ႕လက္ ကိုၾကိဳက္သေလာက္ရိုက္ပါ ကေလးအတြက္
အႏၱရာယ္မ်ားလြန္းတဲ႕ ေက်ာကုန္းလို ေနရာေတြမရိုက္ပါနဲ႕ဆိုျပီးေတာ႕ သြားေျပာတာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးကလည္း တာ၀န္က်ဆရာမကုိ သူ ကိုယ္တိုင္ေျပာပါ႕မယ္ဆိုျပီး ျပန္ေျပာလႊတ္လိုက္လို႕ ေတာ္ကာက်တယ္ မဟုတ္ရင္ ပညာေရးမႈးရံုးအထိ
ေရာက္မဲ႕သေဘာရိွတယ္... အဲဒီ ေက်ာကုန္းက ၾကိမ္လံုးရာ ၃ ခ်က္ဟာ အခုခ်ိန္မွာ မိခင္ေမတၱာကို ျပန္ျပီးေတာ႕ ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပေနတဲ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ႕ တန္ပါတယ္...

အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ က်ဴရွင္ခေတြက ေစ်းၾကီးလိုက္တာလြန္ေရာ... ဒါေပမယ္႕ အတန္းပိုင္က်ဴရွင္ ေက်ာင္းက်ဴရွင္ကိုေတာ႕ မထားခဲ႕ဘူး... အျပင္က်ဴရွင္မွာပဲ ေသခ်ာသင္ေပးခဲ႕တယ္... (ေက်ာင္းက ဆရာ/မ ေတြကိုေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူးေနာ္... ကၽြန္ေတာ္ ဆရာ/မ ေတြအားလံုးကို ရိုေသေလးစားလ်က္ပါ...) က်ဴရွင္စရိတ္ဆိုတာလည္း နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္ဘူး... သူ႕ေခတ္နဲ႕သူ တန္ရာတန္ေၾကးေတာ႕ ေပးျပီးတက္ခဲ႕ရတာပါပဲ... အဲဒီ အလယ္တန္းတုန္းက

ရဟန္းပ်ိဳနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေပါင္းသင္းဆက္ဆံနည္း

တခါတုန္းက ဥေဒနဘုရင္မင္းဟာ အရွင္ပေဏၭာလဆိုတဲ့ ရဟႏၱာမေထရ္ကို “အရွင္ဘုရား အသက္အရြယ္ ငယ္ျပီး ပ်ိဳျမစ္နဳနယ္ေသာ ရဟန္းငယ္ေတြဟာ ကာမဂုဏ္အားရုံကို မခံစားပဲ အသက္ထက္ဆုံး ဘုရားသာသနာကို ဘယ္လိုအက်င့္ျမတ္ မ်ားနဲ႔ ေနထိုင္ ကုန္ဆုံးၾကတာလဲ ဘုရား” လို႔ ေမးပါတယ္။

ရဟန္းေတာ္က ဘုရင္မင္းၾကီး ဘုရားေဟာသည့္အတိုင္း “အေမအရြယ္ရွိသူကို အေမ. ႏွမအရြယ္ရွိသူကို ႏွမ. သမီးအရြယ္ရွိသူကို ...သမီး” လို႔ စိတ္ထားၾကျပီး ေနထိုင္လို႔ သာသနာမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ၾကတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါတယ္။ ဘုရင္မင္းက ဒါေလာက္နဲ႔ မေက်နပ္တာမို႔ အရွင္ဘုရား စိတ္ဆိုတာ မလြယ္ဘူးဘုရား အေမအရြယ္ ႏွမအရြယ္ သမီးအရြယ္လဲ တဏွာ ရာဂဆိုတာျဖစ္တယ္မုိ႔လားဘုရား တျခားအေၾကာင္းမ်ား ဘုရားေဟာ မရွိေတာ့ဘူးလား ဘုရားလို႔ ေမးပါတယ္။

အရွင္ျမတ္က ဘုရင္းမင္းၾကီး ဘုရားေဟာသည့္အတိုင္း “ ခ်စ္သား ရဟန္းတို႔ သင္တို႔ လာၾကကုန္ေလာ့အပုတ္ေကာင္ ရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ ဒီခႏၶာကိုယ္မွာ ဆံပင္ အေမႊး ေျခသည္း လက္သည္း သြား အေရ အသား အေၾကာ အရိုး ရိုးတြင္းခ်င္ဆီ အညိွ ႏွလုံး အသည္း အေျမွး အဖ်ဥ္း အဆုတ္ အူမ အူသိမ္ အစာသစ္ အစာေဟာင္း သည္းေျခ သလိပ္ ျပည္ ေသြး ေခြ်း အဆီခဲ မ်က္ရည္ ဆီၾကည္ တံေတြး ႏွပ္ အေစး က်င္ငယ္ (၃၂)ေကာဌာသ တရားေတြကို ရွဳျပီးေနၾကလို႔ မိန္႔မွာေတာ္မူတယ္” ဒီအတိုင္း က်င့္ျပီး သာသနာမွာ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ဆိုတာကို ေဟာျပပါတယ္။ အရွင္ဘုရား ဒါကလည္း အေတာ္ခက္ပါတယ္ ဘုရား တခါတရံ အသုဘေတာင္ သုဘလို႔ ထင္တက္ၾကတယ္မဟုက္လား ဘုရား

ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအမ်ားစုသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအျဖစ္ ခံယူထားၾကေပးသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေထရဝါဒဆိုေသာ ေဝါဟာရသည္ ျမန္မာတို႔နားတြင္ မစိမ္းေတာ့ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ’’ ေထရဝါဒဆိုတာဘာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာလို႔ ဝိေသသျပဳျပီးေခၚဆိုရပါသလဲ’’ ဟု ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္လွ်င္ကား ဂဃနဏေရေရရာရာ အေျဖေပးႏိုင္သူဦးေရ နည္းပါးလွေသးေၾကာင္း ေတြ႔ေပလိမ့္မည္။


ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအမ်ားစုသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအျဖစ္ ခံယူထားၾကေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရဝါဒဆိုေသာ ေဝါဟာရသည္ ျမန္မာတို႔နားတြင္ မစိမ္းေတာ့ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ’’ေထရဝါဒဆိုတာဘာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာလို႔ ဝိေသသျပဳျပီးေခၚဆိုရပါသလဲ’’ ဟု ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္လွ်င္ကား ဂဃနဏ ေရေရရာရာ အေျဖေပးႏိုင္သူဦးေရ နည္းပါးလွေသးေၾကာင္း ေတြ႔ေပလိမ့္မည္။

အခ်ိဳ႕က’’ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ငါတို႔ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာ၊ထိုင္း၊ကမ္ပူးခ်ား၊လာအိုစတဲ့ ေတာင္ဘက္ျခမ္းႏိုင္ငံေတြက ကိုးကြယ္တဲ့ ေတာင္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာပဲကြ။ တရုတ္၊ဂ်ပန္၊နီေပါလ္၊ တိဗက္၊ကိုရီးယား၊ဗီယက္နမ္၊ ဘူတန္၊ရုရွားစတဲ့ ေျမာက္ ဘက္ျခမ္းႏိုင္ငံေတြက ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာကိုေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚတယ္ကြ’’ ဟု ပထဝီအေနအထား ပိုင္းျခား၍ အေျဖေပးၾကသည္။

အခ်ိဳ႕ကမူ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ’’ဟီနယာနဗုဒၶဘာသာကိုေျပာတာကြ၊ ဗုဒၶဘာသာမွာ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့လမ္း စဥ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာနဲ႔ နိမ့္က်တဲ့လမ္းစဥ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ဟီနယာနဗုဒၶဘာသာလို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္။ ငါတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ ဟီနယာနဗုဒၶဘာသာ (ေခၚ) ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာေပါ့ကြ’’ ဟု ဆိုသူကဆိုသည္။

ဤအေျဖစကားမ်ားသည္ လက္ခံေက်နပ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းမရွိေခ်။ မည္သည့္ဘာသာအယူ၀ါဒကို