ေမး။ ။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔စိတ္မွာ မရွင္းလင္းတဲ့ကိစၥတစ္ခု ေမးေလွ်ာက္ခြင့္ ျပဳေတာ္မူပါဘုရား။

လူေတြက အတိတ္ကံ၊ ၀ဋ္ေၾကြးကို မလြန္ဆန္နုိင္ၾကဖူးလို႕ တပည့္ေတာ္သိထားပါတယ္။ ဥပမာ-ေမာင္ျဖဴဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ သူမ်ားအသတ္ကိုသတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ သူ႔ကိုလည္း သူမ်ားကသတ္ခဲ့ရင္ သူဟာသူ႕ကံေၾကာင့္ေသရတာျဖစ္ေပမဲ့ ေမာင္နီဆိုတဲ့ သတ္တဲ့သူကလည္း ေမာင္ျဖဴရဲ႕ကံအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ သတ္ဖို႕ျဖစ္လာခဲ့တာ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိသတ္ဖုိ႔ျဖစ္လာတဲ့ ေမာင္ျဖဴမွာသတ္ျခင္းေၾကာင့္ အကုသိုလ္ျဖစ္ရတာကုိ စိတ္ထဲမွာ ဘ၀င္မက်ျဖစ္ေနမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမာင္ျဖဴက သူအကုသိုလ္နဲ႔သူ ေသရတာပဲမဟုတ္လား ဘုရား။ ေမာင္နီကလည္း ေမာင္ျဖဴရဲ႕အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ သတ္ျဖစ္သြားတာမဟုတ္ဘူးလားဘုရား။ ဘယ္သူ႔မွာ ဘယ္လိုအကုသိုလ္ပါတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူက ႀကိဳသိနုိင္မွာလဲဘုရား။ တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔ သူမ်ားအသတ္ကိုသတ္တာ ငရဲႀကီးတယ္ဆိုတာသိေပမဲ့ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးမွာ ဘယ္သူကမွားတယ္ဆိုတာ မေျပာတတ္ေအာင္ပါဘဲ။

တပည့္ေတာ္ ဒီေမးခြန္းကို ေမးျဖစ္သြားတာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းက သူအလိုမတူပဲ ကုိယ္၀န္ရခဲ့တဲ့အတြက္ ကေလးကို သိပ္မုန္းပါတယ္။ ကေလးကို သူ႔ကေလးလို႔လက္မခံႏုိင္သလို လူယုတ္မာကိုလည္း သူမယူႏုိင္ပါဘူး။

ဒီကိုယ္၀န္ေၾကာင့္ လူယုတ္မာကိုယူရရင္ သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးပ်က္စီးမွာျဖစ္ၿပီး မိဘေတြလည္း အရွက္ကြဲၾကရပါမယ္။ ကေလးကိုလဲ ေမြးခဲ့သည့္တုိင္ေအာင္ လူ႔ေလာကထဲမွာ သူ႔သားသမီးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေမြးၿပီးမွ ျပစ္ထားတာထက္စာရင္ မေမြးတာဟာ ကေလးအတြက္ေရာ သူ႔အတြက္ေရာ ေကာင္းမယ္လို႔ယူဆၿပီး ကေလးကို တစ္လသားကိုယ္၀န္မွာ ဖ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ တစ္လသားဆိုတာ အသက္လဲမ၀င္ေသးေတာ့ ငရဲမႀကီးပါဘူးလို႔ ေျပာတဲ့လူကလဲ ေျပာခဲ့လို႔ပါတဲ့။ ႏုိင္ငံျခားမွာလဲ မလိုခ်င္တဲ့ကေလးကို တရား၀င္ဖ်က္ခ်ခြင့္ေတြရိွေနေတာ့ ဒါကို သူလဲ အဲဒီတုန္းကေတာ့အျပစ္လို႔ မယူဆခဲ့ဖူးထင္ပါတယ္။

အခု သူအသက္ရလာလို႔ဘာသာေရးေတြကို ေလ့လာတဲ့အခါမွာ သူအကုသိုလ္တရားကို ထိတ္လန္႔လာပါတယ္။ သူကေလးဖ်က္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူဘယ္လိုအကုသိုလ္ကံေတြ ခံရမလဲေပါ့။ သူဘယ္လိုလုပ္ရင္ အကုသိုလ္ေတြကေန သက္သာရာရမလဲေပ့ါ။ တပည့္ေတာ္ကို ေမးလာခဲ့ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လဲ ေရမ်ားေရႏုိင္ မီးမ်ားမီးႏုိင္ဆိုသလို လူ႔ဘ၀မွာ အကုသိုလ္နဲ႔ေတာ့ လူတိုင္းမကင္းဘူး။ အကုသိုလ္ကို အၿမဲတမ္းေတြးေနရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္တယ္။ နင္လဲ မလႊဲမေရွာင္သာလို႔လုပ္ခဲ့ရတာပဲ။ ကေလးမွာလဲ သူ႔အကုသိုလ္ပါလို႔ အသက္ရွင္ခြင့္မရတာေပါ့။ ဘယ္လိုကုသိုလ္ေကာင္းမႈျဖစ္ျဖစ္ လုပ္သာလုပ္ပါ။ ကုသိုလ္လုပ္တာမ်ားရင္ အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးမသက္ေရာက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူးလို႔ တပည့္ေတာ္ ေျဖမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္အေျဖက မွန္မမွန္ တပည့္ေတာ္ သံသယ၀င္လို႔ အရွင္ဘုရားကို ေမးေလွ်ာက္တာပါဘုရား။ သူ႔အေနနဲ႔ ျဖစ္ၿပီးသားကို မျပင္ႏုိင္ေတာ့ေပမဲ့ သူျပဳခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္အက်ိဳးေပးကို သက္သာေစမဲ့ မွန္ကန္တဲ့ ကုသိုလ္ျပဳနည္းရိွရင္ တပည့္ေတာ္ကို ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။

တပည့္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းက သူ႔အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀မွာ မိဘေတြက စြန္႔ပစ္တာခံခဲ့ရရင္ သူဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ဒုကၡမေရာက္ရေအာင္ဆိုၿပီး မိဘမဲ့ကေလးေတြကို အၿမဲအလွဴဒါနျပဳပါတယ္။ သူမသိနားမလည္ဘဲလုပ္ခဲ့မိတဲ့အျပစ္အတြက္ ေၾကရာေၾကေၾကာင္းအေနနဲ႔ ေဆးဖိုး၀ါးခမတတ္ႏုိင္တဲ့ ေရာဂါသည္ကေလးေတြကိုလည္း အကူညီေပးပါတယ္။ ေဆးမကုႏုိင္လို႔ အေသခံရေတာ့မဲ့ ကေလးလူနာေတြကိုလဲ သူအသက္ကယ္ပါတယ္။ သူကုသိုလ္ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီးတုိင္း ဒီေကာင္းမႈေၾကာင့္ သူ႔အျပစ္ေတြေက်ပါေစလို႔ သူဆုေတာင္းပါတယ္တဲ့။ သူလုပ္နည္း မွန္ပါသလားဘုရား။ တပည့္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ သနားသျဖင့္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။

ရိုေသစြာျဖင့္

ဟန္ထြန္း

ေျဖ။ ။ အင္း ဒကာေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေတြက မ်ားတယ္လုိ႔ထင္ရေပမဲ့ အပုိင္း(၃)ပုိင္းပဲ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ နံပါတ္(၁)အေနနဲ႔ ပထမဦးဆံုး သတၱ၀ါေတြဟာ ေသျခင္း(၄)မ်ိဳးရွိတာထဲက တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေသၾကရတာဆုိတာကုိ ရွင္းျပပါမယ္။ (၁)-သက္တမ္းကုန္လုိ႔ ေသတယ္။ (၂)-ကံကုန္လုိ႔ ေသတယ္။ (၃)-သက္တမ္းေရာ၊ ေသရမဲ့ကံေရာကုန္လုိ႔ ေသတယ္။ (၄)-သက္တမ္းေရာ၊ ကံတရားေရာ ရွိေနေသးမဲ့ ရုတ္တရက္၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ ေသရတယ္ဆုိတဲ့ ေသျခင္း(၄)မ်ိဳးရွိပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ပါလာတဲ့ကံေၾကာင့္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ေသရမွာ မုခ်ဧကန္ျဖစ္ေနတာကုိ မိမိကၾကားခံ၀င္လုိက္ၿပီး သတ္လုိက္တဲ့အတြက္ အျပစ္ျဖစ္သြားရတာပါ။ ဥပမာ-ေမာင္ျဖဴက ေမာင္ညိဳကုိ ဓါးနဲ႔ထုိးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကားကေန ေမာင္နီက ၀င္ခံလုိက္တဲ့အတြက္ ေမာင္နီေသသြားတယ္။ အဲဒီအခါ ေမာင္ျဖဴက ေျပာမွာေပါ့။ ငါသတ္တာ ေမာင္ညိဳ၊ ေသသြားတာက ေမာင္နီ၊ ဒါေၾကာင့္ ငါ့မွာအျပစ္မရွိဘူးလုိ႔။ အဲဒီလုိေျပာလုိ႔ ေလာကီတရားဥပေဒက ေမာင္ျဖဴကုိ အျပစ္မွလြတ္ခြင့္ေပးပါသလား။ အဲဒီလုိပါပဲ သူ႔ဘာသာ ဘယ္နည္းနဲ႔ေသေသ၊ ကုိယ့္အလုပ္မဟုတ္တာကုိ မိမိက အၿငိမ္မေနဘဲ သြားသတ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ မိမိေၾကာင့္ သူေသသြားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိအျပစ္ျဖစ္ရတာပါ။

ဥပမာ-ငါးရာငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ထဲတြင္ ဆိတ္တစ္ေကာင္ဟာ သူမ်ားအသတ္ကုိသတ္ၿပီး ယဇ္ပူေဇာ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဘ၀ငါးရာတုိင္တုိင္ သူမ်ားသတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီလုိခံခဲ့ရတာဟာ ယခုဆိတ္ဘ၀ကေနေသရင္ ငါးရာျပည့္ပါၿပီတဲ့။ အဲဒီငါးရာျပည့္မဲ့အခ်ိန္မွာ ဆိတ္ကုိသတ္ၿပီး တစ္ျခားလူမ်ားက ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ လုပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဆိတ္က ေျပာျပပါတယ္။ မင့္တုိ႔ငါ့ကုိသတ္ရင္ မင့္တုိ႔လည္း ငါလုိ႔ပဲ ၀ဋ္ေၾကြးေတြ ဆပ္ရလိမ့္မယ္။ ငါ့ဟာ မင့္တုိ႔မသတ္လဲ ေသရမွာပါတဲ့။ အဲဒီလုိဆိတ္ကေျပာလုိ႔ လူေတြကမသတ္ျဖစ္ေပမဲ့ ဆိတ္ဟာေသရမဲ့ကံေၾကာင့္ မုိးႀကိဳးပစ္ခံရၿပီး ေသသြားပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ မိမိတုိ႔က သူ႔အလုိလုိေသရမဲ့ကံပါတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ သတ္ရင္လည္း
မိမိမွာ၀ဋ္ေၾကြးျဖစ္ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ မိမိက ေျခမၿငိမ္ႏုိင္၊ လက္မၿငိမ္ႏုိင္နဲ႔ သြားကျမင္းလုိ႔ေလ။ ကားလမ္းေပၚမွာ သူ႔ဘာသာ ကားေတြေျပးေနတာကုိ ကုိယ္က မ်က္စိေနာက္တယ္ကြာဆုိၿပီး ကားေတြေရွ႕မွာ သြားရပ္လုိက္ရင္ ကုိယ္ပဲတုိက္ခံရမွာေပါ့။ အဲဒီလုိပါပဲ သဘာ၀တရားဆုိတာ အၿမဲတမ္းလည္ပတ္ေနတဲ့အတြက္ ကုိယ္နဲ႔မဆုိင္ဘူးလုိ႔ထင္ရတဲ့အလုပ္ျဖစ္ေပမဲ့ ကုိယ့္ကုိအမႈပတ္တဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ခုလည္း ေမာင္ျဖဴဟာ ဒီခ်ိန္ဒီေန႔မွာ ေသရမဲ့ကံပါတဲ့လူဆုိရင္ ကုိယ္မသတ္လည္း သူ႔အလုိလုိ သဘာ၀ကျဖစ္ေစ၊ ေလာကကျဖစ္ေစ၊ ကံၾကမၼာကျဖစ္ေစ ေပးလာမဲ့ ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ေသမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ မိမိက သြားသတ္မိရင္ေတာ့ မိမိက သြားရႈပ္မိတဲ့အတြက္ အျပစ္ျဖစ္ရျခင္းပါ။ ဒါဟာ ဒီေန႔ဒီခ်ိန္ကုိေသမဲ့လူကုိ သတ္ျခင္းပဲ ေျပာတာပါ။ သတၱ၀ါတစ္ဦး ဘယ္ေန႔ဘယ္ခ်ိန္ေသမယ္ဆုိတာ ေသခ်ာမသိႏုိင္တဲ့အတြက္ သူတစ္ပါးအသက္ကုိသတ္ျခင္း မက်ဳးလြန္မိေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။ သူတစ္ပါးကုိသတ္တဲ့အခါမွာေတာ့ မိမိေသေစခ်င္တဲ့စိတ္ဆႏၵ အနည္းအမ်ား၊ လံု႔အားထုတ္မႈအနည္းအမ်ားေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အက်ိဳးေပးကေတာ့ ကြာျခားပါတယ္။

တစ္ခါ နံပါတ္(၂)အေနနဲ႔ ကုိယ္၀န္တည္ေနတဲ့ သေႏၶသားဟာ အသက္မရွိေသးဘူးဆုိၿပီး သတ္ျခင္းဟာလည္း အျပစ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာရပါမယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔ရဟန္းသံဃာမ်ား လူ႔အသက္ကုိ မသတ္ဖုိ႔ ပညတ္ထားတဲ့သိကၡာပုဒ္ထဲမွာ ကုိယ္၀န္ဖ်က္ေဆးေပးရင္လည္း အျပစ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ပါပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေသြးႏွစ္ခုေပါင္းစပ္မိလုိ႔ ကုိယ္၀န္တည္ေနတဲ့သေႏၶသားဟာ လူျဖစ္ဖုိ႔မ်ားလာပါၿပီ။ အဲဒါေၾကာင့္ အျပစ္ျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ယူရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ သေႏၶသားဟာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတရားမ်ားမရွိေသးတဲ့အတြက္ လူျဖစ္တဲ့လူကုိသတ္တာနဲ႔စာရင္ေတာ့ အျပစ္ေသးႏုိင္ပါတယ္။ တျခားႏုိင္ငံေတြကုိ ေနရာတကာႏႈိင္းယွဥ္ မၾကည့္မိဖုိ႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ကံအက်ိဳးေပးကုိ မယံုၾကည္တဲ့လူေတြက မ်ားေနတဲ့အတြက္ ေနရာတကာ သူတုိ႔လုပ္သလုိ လုိက္လုပ္ျခင္းမ်ိဳး မလုပ္သင့္ပါ။

တစ္ဖန္နံပါတ္(၃)အေနနဲ႔ မေကာင္းမႈရွိခဲ့တဲ့လူဟာ ေကာင္းမႈနဲ႔အစားထုိးရင္ ေျပေပ်ာက္တယ္ဆုိတာ မွန္ပါတယ္။ ေကာင္းမႈေတြဆက္တုိက္လုပ္ေနလုိ႔ မေကာင္းက်ိဳးမ်ား အက်ိဳးေပးခြင့္မရဘဲ ပ်က္စီးသြားတာရွိသလုိ မေကာင္းမႈမ်ားဆက္တုိက္လုပ္ေနရင္လည္း ေကာင္းက်ိဳးမ်ား ပ်က္စီးသြားတာ ရွိပါတယ္။ လံုး၀အစားထုိးလုိ႔ မရတဲ့မေကာင္းမႈကေတာ့ မိခင္သတ္၊ ဖခင္သတ္၊ ဘုရားေသြးစိမ္းတည့္ေအာင္လုပ္၊ ရဟႏၱာသတ္၊ သံဃာသင္းခြဲ၊ မိစၦာဒိ႒ိအယူမွားျခင္းဆုိတဲ့ အခ်က္(၆)ခ်က္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့မေကာင္းမႈမ်ားကုိ ေျဖေဖ်ာက္လုိ႔ ရပါတယ္။ က်န္တဲ့မေကာင္းမႈအားလံုးကို ကုန္စင္ေအာင္ ေျဖေဖ်ာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဂၤုလိမာလလုိ႔ ကိေလသာကင္းေအာင္လုပ္ရပါမယ္။

အဲဒီေတာ့ မိမိက မေကာင္းမႈလုပ္ခဲ့လုိ႔ ေနာင္တရတယ္ဆုိရင္ သိတတ္ခ်ိန္ကစၿပီး အသက္ထြက္သည့္တုိင္ေအာင္ ေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေသခါနီးလည္း ေကာင္းက်ိဳးနိမိတ္မ်ား ထင္လာႏုိင္တဲ့အတြက္ ေကာင္းေသာဘံုဌာနသုိ႔ေရာက္ရွိကာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား ခံစားရပါလိမ့္မယ္။ မိမိကသာ ေန႔စဥ္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ၊ အမ်ားအက်ိဳး ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းသြားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း အေျဖလံုေလာက္မည္ထင္လုိ႔ အဆံုးသတ္လုိက္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဦးေကာ၀ိဒ (ျမိတ္)