ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ေကာသလတိုင္း သာ၀တၱိျပည္၌ လူဦးေရ ၇-ကုေဋရွိသည္။ ၅-ကုေဋမွာ အရိယာျဖစ္၍ က်န္ ၂-ကုေဋမွာ ပုထုဇဥ္မ်ားျဖစ္ၾက၏ ။ သာ၀တၱိျပည္ အနာထပိဏ္ႏွင့္ ၀ိသာခါတို႔သည္ သာသနာကို ေထာက္ပံ့ရာ၌ ထင္ရွားသူႏွစ္ဦးျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းဒကာၾကီး အနာထပိဏ္
အနာထပိဏ္၏ ငယ္မည္မွာ သုဒတၱျဖစ္၍ ရာဇျဂိဳလ္သူ သူေဌး၀ိသာလ၏ ႏွမ ပုညလကၡဏာႏွင့္ ထိမ္းျမားခဲ့သည္။ ကာဠမည္ေသာ သားႏွင့္ မဟာသုဘဒၵါ ၊ စူဠသုဘဒၵါ သုမနာသာသမီးသံုးေယာက္ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဒုတိယ၀ါအျဖစ္ ရာဇျဂိဳလ္၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာ ႏွစ္မွာပင္ အနာထပိဏ္သည္ ရာဇျဂိဳလ္သို႔ အေရာင္းအ၀ယ္သြားရာမွ ျမတ္စြာဘုရားအား ဖူးေတြ႔ရျပီး ေသာတာပန္အရိယာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
သာ၀တၱိျပည္သို႔ ၾကြေရာက္ သီတင္းသံုးပါရန္လည္း ဘုရားရွင္အား ပင့္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။
သူေဌးၾကီးသည္ သာ၀တၱိျပည္ ေဇတမင္းသား၏ ၁၆-ပယ္ က်ယ္ေသာ ဥယ်ာဥ္ေျမကို ေငြ အသျပာ ၁၈-ကုေဋျဖင့္၀ယ္ယူကာ ‘ေဇတ၀န္’အမည္ျဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္ ေဆာက္လႉသည္။ ဂႏၶကုဋီေက်ာင္းေတာ္ အပါအ၀င္ေက်ာင္းေပါင္း မ်ားစြာကို အလုပ္သမား တစ္ေထာင္ျဖင့္ ေျခာက္လ ေဆာက္လုပ္ရသည္၊ ၁၈-ကုေဋကုန္က်ေလသည္။ ေဇတ ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ျပီးစီးေသာအခါ ဘုရားရွင္ကို ပင့္ဖိတ္ျပီး ၁၈-ကုေဋအကုန္ခံ၍ ခမ္းနားစြာ ေရစက္ခ်ပြဲ က်င္းပလႉဒါန္းသည္၊ သံဃာေတာ္တစ္ေထာင္ ေန႔စဥ္ဆြမ္းကပ္သည္။
အိမ္ရွိအမႈထမ္းအားလံုး ဥပုသ္ေန႔တြင္ရွစ္ပါးသီလေစာင့္ထိန္းၾကရသည္။ ႏို႔စို႕ကေလး မ်ားပင္ မြန္းလြဲခ်ိန္၌ နို႔မတိုက္ဘဲ ပါးစပ္ကို ေရပတ္တိုက္ျပီး စတုမဓုကိုသာ ခြံ႔ေကၽြးရသည္။ ၅၄-ကုေဋေသာ အသျပာေငြကို သာသနာေတာ္ အတြက္ လႉဒါန္းခဲ့ေသာ သူေဌးၾကီး ျဖစ္ေလသည္။
အနာထပိဏ္ႏွင့္ ၀ိသာခါေက်ာင္းအမၾကီးတို႔အိမ္၌ သံဃာတစ္ေထာင္စီ သီတင္း
သံုးႏိုင္ေအာင္ ေနရာထိုင္ခင္းမ်ားႏွင့္ အခ်ိန္မေရြး ဆက္ကပ္ႏိုင္ေအာင္ ပစၥည္းေလးပါး စားေသာက္ဖြယ္မ်ားကို အသင့္စီမံ ထားရွိၾကေလသည္။
ေက်ာင္းအမၾကီး ၀ိသာခါ
၀ိသာခါေက်ာင္းအမၾကီးကား သာေကတျမိဳ႕ ဓနဥၥယသူေဌးၾကီး၏ သမီးျဖစ္၍ ရ-ႏွစ္သမီးအရြယ္ကပင္ ေသာတပန္တည္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ေမ႑ကသူေဌးၾကီး၏ ေျမးျဖစ္၏ ။ သာ၀တၱိျပည္မွ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ မိဂါရသူေဌးၾကီး၏သား ပုည၀ဎုနႏွင့္ ထိမ္ျမားခဲ့သည္။ ၀ိသာခါအတြက္ ေရႊစင္နိကၡတစ္ေထာင္အေလးခ်ိန္ရွိျပီးပတၱျမား၊ပုလဲ စေသာရတနာ ခုနစ္ပါးျဖင့္ စီျခယ္ထားေသာ အသျပာ ၉-ကုေဋတန္ မဟာလတာ တန္ဆာျပဳလုပ္ျပီး ဖခင္ၾကီးက လက္ဖြဲ႕သည္။ ဦးေခါင္း၌ စြပ္လိုက္လွ်င္ ေျခဖမိုးအထိေရာက္သည္။ အျခားရတနာ မ်ိဳးစံုကိုပါ လက္ဖြဲ႕ျပီး၊ ဆံုးမ ၾသ၀ါဒေပးကာ သာ၀တၱိျပည္သို႔ ထည့္လိုက္သည္။
ေယာကၡမသူေဌးၾကီးသည္ ယခင္က တိတၳိတို႔ကို ကိုးကြယ္ေသာ္လည္း ၀ါသာခါ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္လာရာမွ ၀ိသာခါလည္း ‘မိဂါရမာတာ မိဂါရ သူေဌးၾကီး၏မိခင္’ ဟုပင္ ေခၚတြင္လာေလသည္။ အသက္၁၂၀-ရွည္၍ ဆံျဖဴသြားက်ိဳး ျခင္းမရွိ၊ အစဥ္ႏုပ်ိဳေနသည္။
တေန႔ေသာ တရားပြဲတစ္ခုတြင္ တရားနာလာရာ မဟာလတာတန္ဆာကို ခၽြတ္၍ ကၽြန္မကို သိမ္းထားခိုင္းသည္။ တရားပြဲျပီ၍ ျပန္လွ်င္ ကၽြန္မေမ့က်န္ခဲ့သျဖင့္ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္က သိမ္းထားခဲ့သည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ျဖစ္သင့္သည္ဟု ၾကံစည္ကာ ထိုတန္ဆာကို ေရာင္းခ်အဖိုးထား၍ သာ၀တၱိျမိဳ႕တြင္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးနွင့္အလားတူ ပုဗၺာရံုေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ေဆာက္လုပ္သည္။ သာ၀တတၱိျမိဳ႕၏ အေရွ႕ဘက္၌ တည္ရွိ၍ ရွစ္ပယ္က်ယ္သည္ ၊၉-ကုေဋျဖင့္ ေျမ၀ယ္ယူသည္။ ၉-လတိုင္တိုင္ ေက်ာင္းမ်ားစြာကို ေဆာက္လုပ္ရ၏။ ၉-ကုေဋကုန္က်သည္။ ေရစက္ခ်ပြဲ ခမ္းနားစြာ ျပဳလုပ္ျပီး ၂၇ကုေဋေသာ အသျပာကို သာသနာေတာ္အတြက္ စြန္႕လႉခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႕ ပစၥည္းေလးပါး လႉဒါန္းမႈ၌ အလြန္ေမြ႔ေလ်ာ္ၾကေသာေၾကာင့္ အနာထပိဏ္သူေဌးအား လႉဒါန္းစြန္႔ၾကဲသည့္ အမ်ိဳးသား မ်ားတြင္ အသာလြန္ဆံုးျဖစ္သည့္ ဒါယကာဧတဒဂ္ဘြဲ႕ကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူ၍ ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအမၾကီးအား လႉဒါန္းစြန္႔ၾကဲသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္ အသာလြန္ဆံုး ျဖစ္သည့္ ဒါယိကာမဧတဒဂ္ ဘြဲ႕ကို ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ဘုရားရွင္သည္ ၄၅-၀ါအနက္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ အခ်ိန္အၾကာျမင့္ဆံုး ၁၉-၀ါတိုင္တိုင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူသျဖင့္ သာ၀တၱိျပည္၌ ေဟာေသာ တရားမ်ားသည္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေတာ့သည္။ပုဗၺာရံုေက်ာင္းေတာ္တြင္ ၆-၀ါသီတင္းသံုးေတာ္မူသည္။
