ေက်ာင္းသားဘဝက .. စာေမးပြဲေအာင္ဖုိ႕ သူရႆတီဂါထာကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ရြတ္ဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ရြတ္ဆုိလုိ႔လား ကုိယ့္အားထုတ္မႈေၾကာင့္လား ရွင္းရွင္လင္းလင္းေတာ့ မေျပာတတ္ စာေမးပြဲေတြလည္း အလီလီေအာင္ျမင္ခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ထူးဆန္းတာက ယုံၾကည္မႈရွိလာရင္ ယုတၱိရွိသည္ျဖစ္ေစ ၊ မရွိသည္ျဖစ္ေစ.. စြမ္းအားေတြ ၊ သတၱိေတြျဖစ္လာတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ အသက္အရြယ္အရ စဥ္စားတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ သူရႆတီ ဘယ္ကစလုိ႔ ကုိးကြယ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
သူရႆတီဆုိတာ အႏၵိယသူပါ… အိႏၵိယသူဆုိေပမယ့္ တကယ့္ လူသားစင္စစ္ မဟုတ္ပါဘူး ျမစ္တတစ္ရဲ့ အမည္နာမပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ အမ်ဳိးသမီးပုံလွလွေလးနဲ႔ ဟသၤာေပၚမွာ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိင္ၿပီး ၊ စာေပေစာင့္နတ္ဟုဆုိကာ မည္သူက ပါဠီျဖင့္ တီထြင္လုိက္သည္မသိ သူရႆတီဂါထာ
( စာေမးပြဲ ေအာင္ဂါထာဆုိၿပီး ) ျမန္မာျပည္မွာ ထင္ရွားပါတယ္။
သူရႆတီ ဘယ္ကစ ?
ျဗဟၼဏဝါဒမွာ ေဝဒက်မ္းလာ .. ေဝဒေလးပုံရွိပါတယ္။
1.ရိဂ္ေဝဒ ( Rig Veda)
2.ယဇုေဝဒ ( Yajwar Veda)
3. သာမေဝဒ ( Sama Veda)
4. အာထဗၺဏေဝဒ (Athave Deda)
သူရႆတိအေၾကာင္းကုိ ဣသွ်ေဝဒေခၚ (ဣရုေဝဒ) ထဲမွာ စတင္ပါဝင္တာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
အဲဒီေဝဒက်မ္းမွာနကၡတ္ပညာ၊ ေဗဒင္ပညာသာမက ေရွးအရိယာန္မ်ဳိးႏြယ္စုေတြရဲ့ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အေတြးအေခၚေတြ အမ်ားဆုံးပါဝင္ေနပါတယ္။
သူရႆတိအေၾကာင္းပါဝင္တဲ့ ရိဂ္က်မ္းဟာ ေရွးအလြန္က်ၿပီး သက္မဲ့ ေတာ၊ေတာင္၊ ေရ၊ေျမ ေလ၊ မီး၊ မုိးေကာင္းကင္၊ လွ်ပ္စီး၊ ေန၊ နကၡတ္၊ တာရာစတဲ့ သက္မဲ့ အဝိညာဏကေတြေကာ ၊ လူေတြရဲ့သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ရြံျခင္း စတဲ့ စိတၱဇနာမ္ေတြကုိပါ သက္ရွိနတ္ ေဒဝတာေတြ၊ ေဒဝီေတြ၊ တန္ခုိးဣဒၶိပါဒ္ရွင္ေတြအျဖစ္ မွတ္ယူေၾကာက္လန္႔ ကုိးစားခဲ့တဲ့ ေခတ္ေလာက္က စတင္ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။
သမုိင္းပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ဘီစီႏွစ္ေထာင္ ဝန္က်င္းေလာက္မွာ “ရိဂ္ေဝဒ” က်မ္း စတင္ေပၚေပါက္လာေၾကာင္း ခန႔္မွန္းၾကပါတယ္။
သဘာဝတရားအားလုံးလုိလုိ နတ္ဘုရားေတြ အျဖစ္ယူဆၿပီး စိတ္ကူယဥ္ နာမည္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ေထာပနာျပဳတဲ့ လကၤာ ၊ ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၂၈) ပုဒ္အထိ ရိဂ္က်မ္းမွာ ပါဝင္တာေတြ႔ရပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္နတ္သား ၊ နတ္သမီးေတြမွာေတာင္ အဆင့္အတန္းသတ္မွတ္တဲ့အခါ နတ္သမီးမ်ားက တန္းခုိးအနိမ့္ဆုံး နတ္သားမ်ားႏွင့္ တန္းတူသတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ နတ္သမီးေတြ အဆင့္နိမ့္တဲ့ အထဲမွာ သရႆတီ
( Saraswati) ဆုိတဲ့ ျမစ္နတ္သမီးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။
သကၠတက်မ္းအရ.. ျမစ္၊ေခ်ာင္းတုိ႔ကုိ ဣတၳိလိင္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားလုိ႕ ျမစ္တစင္းရဲ့ အမည္ျဖစ္တဲ့ သူရႆတီကုိလည္း အမ်ဳိးသမီးအျဖစ္ ထုလုပ္ကိုးကြယ္လာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္သဒၵါမွာ သေဘၤာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး သူ ( He / His) လုိ႔မသုံးပဲ၊ (She/ Her) လုိ႔သုံးသလုိပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယျပည္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ပန္ဂ်ပ္နပ္ ( Panjub) ျပည္မွာရွိတဲ့ သရသြတီျမစ္ရဲ့ ျမစ္ေစာင့္နတ္ဟာလည္း သရသြတီ (ေခၚ) သူရႆတီနတ္သမီး ျဖစ္လာရပါတယ္။
ရိဂ္ေဝဒက်မ္းမွာ ဣႏၵဳျမစ္ကုိ ခ်ီမြမ္းေထာပနာတဲ့ ဂါထာတစ္ပုဒ္။ဝိပါနဲပသုတုဒၵိေခ်ာင္းတုိ႔ကုိ ခ်ီးမြမ္းတဲ့ ဂါထာတပုဒ္၊ သုတုဒၵီေခ်ာင္းကုိ ခ်ီးမြမ္းေထားပနာတဲ့ဂါထာ တပုဒ္နဲ႕ သရသြတီျမစ္ကုိ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာတဲ့ ဂါထာသုံးပုဒ္ပါဝင္ေနတာ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ေရွးေခတ္ အီဂ်စ္ေတြက သူတုိ႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိး အသက္ေမြးျမဴႏုိင္ေအာင္ ၊ လမ္းပမ္း ဆက္သြယ္သြားလာႏုိင္ေအာင္ ၊ ေကာင္းက်ဳိးျပဳေနတဲ့ ႏုိင္းလ္ျမစ္ႀကီးကုိ (Father Nile ) အျဖစ္ တင္စာ သတ္မွတ္သလုိျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းကဆုိ ဖခင္ႏုိင္းလ္ကုိ ယဇ္ပူေဇာ္ပသတဲ့ အေနနဲ႔ မိန္းမပ်ဳိေလးေတြကုိ ႏုိင္းလ္ျမစ္ထဲ အရွင္လတ္လတ္ ေရႏွစ္သတ္ခဲ့ၾကတာ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းေတြကုိ ကုိးကြယ္ထားတာ တစ္ကမၻာလုံးလုိလုိျဖစ္ခဲ့တာလုိ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။
အႏၵိယမွာဆုိရင္ အခုေခတ္တုိင္ေအာင္ သူတုိ႕ရဲ့ ေက်းွဇူးရွင္ ဂဂၤါျမစ္ႀကီးကုိ မိခင္ဂဂၤါ ( Mother Ganges) အေလးအျမတ္ျပဳေနတုန္းပါပဲ။ ေရွးေဟာင္း အာရိယန္ေတြကလည္း သူတုိ႔ေျခခ်ရာ ပန္ဂ်ပ္နယ္ တစ္ဝုိက္က ဂ်မၼနားျမစ္နဲ႔ ဆတၱလက္ျမစ္တုိအၾကားမွာရွိၿပီး ေျမဆီးၾသဇာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ျမစ္ဝွမ္းနဲ႔ ေရးကုိေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ သြရသတီျမစ္ကုိ အေလးအျမတ္ျပဳခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ရိဂ္ေဝဒက်မ္းထဲက ဓမၼလကၤာတပုဒ္မွာ.. သရသြတီကုိ.. “မိခင္မ်ား ၊ ျမစ္မ်ား ၊ နတ္သမီးမ်ားအနက္ အျမင့္ျမတ္ဆုံးျဖစ္သည္။ မျပတ္ယုိစီးေနေသာ သူမ၏သားျမတ္သည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ တုိကုိ ေပးကမ္း၏ ။ စည္းစိမ္ဥစၥာ အစာအာဟာရ ၊ သား၊သမီးတုိ႔ကိုလည္း ေပးကမ္း၏။ ဟု ခ်ီးမြမ္းေထာပနာတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရိွရပါတယ္။ စီးဆင္းေနတဲ့ သရသြတီျမစ္ေရအလ်ဥ္ကုိ သရသြတီနတ္သမီးရဲ့ သားျမတ္ကယုိစီးလာတဲ့ ႏုိးရည္ပမာ တင္စားၿပီး ခ်ီးမြမ္းထာပနာျပဳၾကပါတယ္။
သရ… ဆုိတာ “ အားကုိးျမတ္ႏုိး သတိရထုိက္သူ” သြတီဆုိတာ “သစၥာရွိသူ” လုိ႕ေတာင္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိၾကၿပီး။ သရသြတီကုိ အားကုိးထုိက္တဲ့ သစၥာရွင္နတ္သမီးအျဖစ္ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ လားတာနဲ႔အမွ် အဲဒီေခတ္က ျမစ္ကမ္းပါးမွာ သရသြတီနတ္သမီး ပူးေဇာ္ပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီအေလ့အထ အဆက္အႏြယ္ေၾကာင့္ နီေပါႏုိင္ငံမွာ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ရက္ သရသြတီပူေဇာ္ပြဲ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပၾကတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ေဝါဟာရတၳဒီပနီမွာ “ ျမန္မာဘာသာ သူရႆတီ နတ္သမီးေခၚၾကသည္မွာ အမရေကာသအဘိဓာန္က်မ္းတြင္ ျဗဟၼီ- ျဗဟၼာ၌ျဖစ္ေသာ သူရႆတီနတ္၊ ဘာရတီ - စကားကုိ ေဝဖန္တတ္ေသာ သူရႆတီနတ္၊ သရသြတီ - ေရအုိင္ေနရာ၌ သူရႆတီနတ္ဟူ၍ ပရိယာယ္ သုံးပုဒ္ျပ ထားတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သရသြတီႏွင့္ ျမန္မာေတြေခၚေဝၚေနတဲ့ သူရႆတီ အတူတူဟုမွတ္ရပါမယ္။
ျဗဟၼဏက်မ္းဂန္ေတြ ထြန္းကာတဲ့ ေခတ္မွာေတာ့ သူရႆတီဟာ သာမန္ျမစ္ေစာင့္ နတ္သမီးတပါး အျဖစ္သာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေလာကရဲ့ဖန္ဆင္းရွင္ မဟာျဗဟၼာႀကီးရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ေဝဒေလးပုံအပါအဝင္ ေလာကရဲ့ ဘာသာစကားအားလုံးကုိ ဖန္ဆင္းေပးခဲ့သူအျဖစ္ အမႊမ္းတင္ေရးသာလာၾကပါတယ္။
ဗုဒၶသာသနာ မထြန္းကားခင္ကတည္းက ျဗဟၼဏဝါဒဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအဝင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အင္ဒုိခ်ဳိင္းနာ ကြ်န္ဆြယ္ေဒသတဝုိက္ သီရိလကၤာ ၊ ျမန္မာ ၊ ထုိင္း ကေမၺာဒိီးယား ၊ လာအုိ၊ မာလာယု၊ ဆူမၾတာ၊ ဂ်ဗား၊ စင္ကာပူ ၊ စသည္တုိ႔မွာ တစ္ေဒႏသႏွင့္ တစ္ေဒသ ကူးလူးဆက္ဆံရာက အႏၵိယႏြယ္ဖြား ျဗဟၼဏဘာသာဝင္ေတြဆီက ေဝဒက်မ္းလာ နတ္ကိုးကြယ္မႈ အေလ့အထေတြ ပါသည္ဟုဆုိၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပုဂံေခတ္က ကုိးကြယ္ၾကတဲ အတြင္း ( ၃၇) မင္းထဲမွာ ယခုလက္ရွိျမန္မာေတြ ကုိးကြယ္ေနတဲ့ သူရႆတီ မယ္ေတာ္လည္း အပါအဝင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူရႆတီကုိ နတ္ဝတ္တန္ဆာဆင္ၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္မွာ ၾကာပန္းကုိင္လုိ႔ ဟသၤာငွက္ေပၚမွာ ထုိင္ဟန္ကုိ ထုလုပ္ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ျဗဟၼဏ အိမ္ေတြမွာ သူရႆတီကုိ ဟသၤာမစီးပဲ ေဒါင္းငွက္စီးၿပီး လက္တဖက္က စာအုပ္ကုိကုိင္ ၊ ေနာက္လက္တဖက္က ေစာင္းကုိ ကုိင္တဲ့ပုံကိ ပူေဇာ္ၾကကုိလည္း ေလ့လာေတြရွိရပါတယ္။ သူတို႕အဆုိအရ .. ေစာင္းက အႏုပညာ၊ စာအုပ္ကေတာ့ -- ဝိဇၹာသိပၸံပညာကုိ ရည္ညြန္းပါတယ္။
ျဗဟၼဏဝါဒီေတြက သူတုိ႔ရဲ့ က်မ္းစာအတုိင္း သူရႆတီကုိ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ ေရးဆြဲထုလုပ္ ကုိးကြယ္လာၾကေသာ္လည္း ဘုမသိဘမသိတဲ့ ျမန္ေတြကေတာ့ စာေပကုိ အစုိးရေသာ နတ္သမီး၊ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိေစာင့္ေသာနတ္သမီးဆုိၿပီး ေျပာင္းလဲ ထုလုပ္ကုိးကြယ္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဟိႏၵဴာယဥ္ေက်းမႈမွလဲ သူရႆတီကို ျမစ္တစစ္ရဲ့ အမည္သက္သက္သာမဟုတ္ေတာ့ပဲ ဝိဇၹာ၊ ဥာဏ္ပညာအရာမွာလည္း အေလးထားကုိကြယ္လာၾကလုိ႔ ဟိႏၵဴစာသင္ခန္းေတြမွာ သူရႆတီပုံကုိ ခ်ိပ္ဆြဲထား တာကုိေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အဲဒီယဥ္ေက်းမႈရဲ့ စီးဝင္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာေတြကလည္း သူရႆတီ မယ္ေတာ္ကုိ ပိဋကတ္သုံးပုံေစာင့္ နတ္သမီးအျဖစ္ကုိးကြယ္လာၾကတာပါ။
အမွန္အားျဖင့္ .. ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္လာသူမ်ားမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တပည့္သား သံဃာေတာ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံဗုဒၶဘာသာ သမုိင္းႏွင့္ ဝင္သိန္းဦး၏ သူရႆတီဆုိသည္မွာ ကုိ အက်ဥ္းတင္ျပပါသည္။
1.ရိဂ္ေဝဒ ( Rig Veda)
2.ယဇုေဝဒ ( Yajwar Veda)
3. သာမေဝဒ ( Sama Veda)
4. အာထဗၺဏေဝဒ (Athave Deda)
သူရႆတိအေၾကာင္းကုိ ဣသွ်ေဝဒေခၚ (ဣရုေဝဒ) ထဲမွာ စတင္ပါဝင္တာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
အဲဒီေဝဒက်မ္းမွာနကၡတ္ပညာ၊ ေဗဒင္ပညာသာမက ေရွးအရိယာန္မ်ဳိးႏြယ္စုေတြရဲ့ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အေတြးအေခၚေတြ အမ်ားဆုံးပါဝင္ေနပါတယ္။
သူရႆတိအေၾကာင္းပါဝင္တဲ့ ရိဂ္က်မ္းဟာ ေရွးအလြန္က်ၿပီး သက္မဲ့ ေတာ၊ေတာင္၊ ေရ၊ေျမ ေလ၊ မီး၊ မုိးေကာင္းကင္၊ လွ်ပ္စီး၊ ေန၊ နကၡတ္၊ တာရာစတဲ့ သက္မဲ့ အဝိညာဏကေတြေကာ ၊ လူေတြရဲ့သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ရြံျခင္း စတဲ့ စိတၱဇနာမ္ေတြကုိပါ သက္ရွိနတ္ ေဒဝတာေတြ၊ ေဒဝီေတြ၊ တန္ခုိးဣဒၶိပါဒ္ရွင္ေတြအျဖစ္ မွတ္ယူေၾကာက္လန္႔ ကုိးစားခဲ့တဲ့ ေခတ္ေလာက္က စတင္ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။
သမုိင္းပညာရွင္မ်ားကေတာ့ ဘီစီႏွစ္ေထာင္ ဝန္က်င္းေလာက္မွာ “ရိဂ္ေဝဒ” က်မ္း စတင္ေပၚေပါက္လာေၾကာင္း ခန႔္မွန္းၾကပါတယ္။
သဘာဝတရားအားလုံးလုိလုိ နတ္ဘုရားေတြ အျဖစ္ယူဆၿပီး စိတ္ကူယဥ္ နာမည္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ေထာပနာျပဳတဲ့ လကၤာ ၊ ဂါထာေပါင္း ( ၁၀၂၈) ပုဒ္အထိ ရိဂ္က်မ္းမွာ ပါဝင္တာေတြ႔ရပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္နတ္သား ၊ နတ္သမီးေတြမွာေတာင္ အဆင့္အတန္းသတ္မွတ္တဲ့အခါ နတ္သမီးမ်ားက တန္းခုိးအနိမ့္ဆုံး နတ္သားမ်ားႏွင့္ တန္းတူသတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ နတ္သမီးေတြ အဆင့္နိမ့္တဲ့ အထဲမွာ သရႆတီ
( Saraswati) ဆုိတဲ့ ျမစ္နတ္သမီးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။
သူရႆတီ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ရျခင္း…
သကၠတက်မ္းအရ.. ျမစ္၊ေခ်ာင္းတုိ႔ကုိ ဣတၳိလိင္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားလုိ႕ ျမစ္တစင္းရဲ့ အမည္ျဖစ္တဲ့ သူရႆတီကုိလည္း အမ်ဳိးသမီးအျဖစ္ ထုလုပ္ကိုးကြယ္လာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္သဒၵါမွာ သေဘၤာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး သူ ( He / His) လုိ႔မသုံးပဲ၊ (She/ Her) လုိ႔သုံးသလုိပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယျပည္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ပန္ဂ်ပ္နပ္ ( Panjub) ျပည္မွာရွိတဲ့ သရသြတီျမစ္ရဲ့ ျမစ္ေစာင့္နတ္ဟာလည္း သရသြတီ (ေခၚ) သူရႆတီနတ္သမီး ျဖစ္လာရပါတယ္။
ရိဂ္ေဝဒက်မ္းမွာ ဣႏၵဳျမစ္ကုိ ခ်ီမြမ္းေထာပနာတဲ့ ဂါထာတစ္ပုဒ္။ဝိပါနဲပသုတုဒၵိေခ်ာင္းတုိ႔ကုိ ခ်ီးမြမ္းတဲ့ ဂါထာတပုဒ္၊ သုတုဒၵီေခ်ာင္းကုိ ခ်ီးမြမ္းေထားပနာတဲ့ဂါထာ တပုဒ္နဲ႕ သရသြတီျမစ္ကုိ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာတဲ့ ဂါထာသုံးပုဒ္ပါဝင္ေနတာ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ေရွးေခတ္ အီဂ်စ္ေတြက သူတုိ႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိး အသက္ေမြးျမဴႏုိင္ေအာင္ ၊ လမ္းပမ္း ဆက္သြယ္သြားလာႏုိင္ေအာင္ ၊ ေကာင္းက်ဳိးျပဳေနတဲ့ ႏုိင္းလ္ျမစ္ႀကီးကုိ (Father Nile ) အျဖစ္ တင္စာ သတ္မွတ္သလုိျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းကဆုိ ဖခင္ႏုိင္းလ္ကုိ ယဇ္ပူေဇာ္ပသတဲ့ အေနနဲ႔ မိန္းမပ်ဳိေလးေတြကုိ ႏုိင္းလ္ျမစ္ထဲ အရွင္လတ္လတ္ ေရႏွစ္သတ္ခဲ့ၾကတာ ေလ့လာၾကည့္ရင္ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းေတြကုိ ကုိးကြယ္ထားတာ တစ္ကမၻာလုံးလုိလုိျဖစ္ခဲ့တာလုိ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။
အႏၵိယမွာဆုိရင္ အခုေခတ္တုိင္ေအာင္ သူတုိ႕ရဲ့ ေက်းွဇူးရွင္ ဂဂၤါျမစ္ႀကီးကုိ မိခင္ဂဂၤါ ( Mother Ganges) အေလးအျမတ္ျပဳေနတုန္းပါပဲ။ ေရွးေဟာင္း အာရိယန္ေတြကလည္း သူတုိ႔ေျခခ်ရာ ပန္ဂ်ပ္နယ္ တစ္ဝုိက္က ဂ်မၼနားျမစ္နဲ႔ ဆတၱလက္ျမစ္တုိအၾကားမွာရွိၿပီး ေျမဆီးၾသဇာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ျမစ္ဝွမ္းနဲ႔ ေရးကုိေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ သြရသတီျမစ္ကုိ အေလးအျမတ္ျပဳခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ရိဂ္ေဝဒက်မ္းထဲက ဓမၼလကၤာတပုဒ္မွာ.. သရသြတီကုိ.. “မိခင္မ်ား ၊ ျမစ္မ်ား ၊ နတ္သမီးမ်ားအနက္ အျမင့္ျမတ္ဆုံးျဖစ္သည္။ မျပတ္ယုိစီးေနေသာ သူမ၏သားျမတ္သည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ တုိကုိ ေပးကမ္း၏ ။ စည္းစိမ္ဥစၥာ အစာအာဟာရ ၊ သား၊သမီးတုိ႔ကိုလည္း ေပးကမ္း၏။ ဟု ခ်ီးမြမ္းေထာပနာတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရိွရပါတယ္။ စီးဆင္းေနတဲ့ သရသြတီျမစ္ေရအလ်ဥ္ကုိ သရသြတီနတ္သမီးရဲ့ သားျမတ္ကယုိစီးလာတဲ့ ႏုိးရည္ပမာ တင္စားၿပီး ခ်ီးမြမ္းထာပနာျပဳၾကပါတယ္။
သရ… ဆုိတာ “ အားကုိးျမတ္ႏုိး သတိရထုိက္သူ” သြတီဆုိတာ “သစၥာရွိသူ” လုိ႕ေတာင္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိၾကၿပီး။ သရသြတီကုိ အားကုိးထုိက္တဲ့ သစၥာရွင္နတ္သမီးအျဖစ္ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ လားတာနဲ႔အမွ် အဲဒီေခတ္က ျမစ္ကမ္းပါးမွာ သရသြတီနတ္သမီး ပူးေဇာ္ပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီအေလ့အထ အဆက္အႏြယ္ေၾကာင့္ နီေပါႏုိင္ငံမွာ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ရက္ သရသြတီပူေဇာ္ပြဲ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပၾကတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။
သရသြတီ ႏွင့္ သူရႆတီ
ေဝါဟာရတၳဒီပနီမွာ “ ျမန္မာဘာသာ သူရႆတီ နတ္သမီးေခၚၾကသည္မွာ အမရေကာသအဘိဓာန္က်မ္းတြင္ ျဗဟၼီ- ျဗဟၼာ၌ျဖစ္ေသာ သူရႆတီနတ္၊ ဘာရတီ - စကားကုိ ေဝဖန္တတ္ေသာ သူရႆတီနတ္၊ သရသြတီ - ေရအုိင္ေနရာ၌ သူရႆတီနတ္ဟူ၍ ပရိယာယ္ သုံးပုဒ္ျပ ထားတာကုိ ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သရသြတီႏွင့္ ျမန္မာေတြေခၚေဝၚေနတဲ့ သူရႆတီ အတူတူဟုမွတ္ရပါမယ္။
ျဗဟၼဏက်မ္းဂန္ေတြ ထြန္းကာတဲ့ ေခတ္မွာေတာ့ သူရႆတီဟာ သာမန္ျမစ္ေစာင့္ နတ္သမီးတပါး အျဖစ္သာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေလာကရဲ့ဖန္ဆင္းရွင္ မဟာျဗဟၼာႀကီးရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ေဝဒေလးပုံအပါအဝင္ ေလာကရဲ့ ဘာသာစကားအားလုံးကုိ ဖန္ဆင္းေပးခဲ့သူအျဖစ္ အမႊမ္းတင္ေရးသာလာၾကပါတယ္။
- စကားဆုိင္ရာမွာ ႂကြမ္းက်င္တဲ့ နတ္သမီး။
- ဝိဇၹာ၊သိပၸံပညာ၊ အႏုသုခုမပညာအရပ္ရပ္ကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ နတ္သမီး။
- ပူေဇာ္ကုိးစားသူအေပါင္းကုိ ေကာင္းျမတ္ခ်ဳိသားေသာ စကားကုိသာ ေျပာျဖစ္ေအာင္၊ ပီယသိဒၶိ သွ်ဳိၿပီးေအာင္၊ ေစာင့္မႏုိင္တဲ့ နတ္သမီးအျဖစ္ အလြန္အၾကဴး ခ်ိမြမ္းဖြဲ႕ဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။
သူရႆတီ ကုိးကြယ္မႈ ေထရဝါဒသုိ႔ ထုိးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာပုံ
ဗုဒၶသာသနာ မထြန္းကားခင္ကတည္းက ျဗဟၼဏဝါဒဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအဝင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အင္ဒုိခ်ဳိင္းနာ ကြ်န္ဆြယ္ေဒသတဝုိက္ သီရိလကၤာ ၊ ျမန္မာ ၊ ထုိင္း ကေမၺာဒိီးယား ၊ လာအုိ၊ မာလာယု၊ ဆူမၾတာ၊ ဂ်ဗား၊ စင္ကာပူ ၊ စသည္တုိ႔မွာ တစ္ေဒႏသႏွင့္ တစ္ေဒသ ကူးလူးဆက္ဆံရာက အႏၵိယႏြယ္ဖြား ျဗဟၼဏဘာသာဝင္ေတြဆီက ေဝဒက်မ္းလာ နတ္ကိုးကြယ္မႈ အေလ့အထေတြ ပါသည္ဟုဆုိၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပုဂံေခတ္က ကုိးကြယ္ၾကတဲ အတြင္း ( ၃၇) မင္းထဲမွာ ယခုလက္ရွိျမန္မာေတြ ကုိးကြယ္ေနတဲ့ သူရႆတီ မယ္ေတာ္လည္း အပါအဝင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူရႆတီကုိ နတ္ဝတ္တန္ဆာဆင္ၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္မွာ ၾကာပန္းကုိင္လုိ႔ ဟသၤာငွက္ေပၚမွာ ထုိင္ဟန္ကုိ ထုလုပ္ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ျဗဟၼဏ အိမ္ေတြမွာ သူရႆတီကုိ ဟသၤာမစီးပဲ ေဒါင္းငွက္စီးၿပီး လက္တဖက္က စာအုပ္ကုိကုိင္ ၊ ေနာက္လက္တဖက္က ေစာင္းကုိ ကုိင္တဲ့ပုံကိ ပူေဇာ္ၾကကုိလည္း ေလ့လာေတြရွိရပါတယ္။ သူတို႕အဆုိအရ .. ေစာင္းက အႏုပညာ၊ စာအုပ္ကေတာ့ -- ဝိဇၹာသိပၸံပညာကုိ ရည္ညြန္းပါတယ္။
ျဗဟၼဏဝါဒီေတြက သူတုိ႔ရဲ့ က်မ္းစာအတုိင္း သူရႆတီကုိ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ ေရးဆြဲထုလုပ္ ကုိးကြယ္လာၾကေသာ္လည္း ဘုမသိဘမသိတဲ့ ျမန္ေတြကေတာ့ စာေပကုိ အစုိးရေသာ နတ္သမီး၊ ပိဋကတ္သုံးပုံကုိေစာင့္ေသာနတ္သမီးဆုိၿပီး ေျပာင္းလဲ ထုလုပ္ကုိးကြယ္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဟိႏၵဴာယဥ္ေက်းမႈမွလဲ သူရႆတီကို ျမစ္တစစ္ရဲ့ အမည္သက္သက္သာမဟုတ္ေတာ့ပဲ ဝိဇၹာ၊ ဥာဏ္ပညာအရာမွာလည္း အေလးထားကုိကြယ္လာၾကလုိ႔ ဟိႏၵဴစာသင္ခန္းေတြမွာ သူရႆတီပုံကုိ ခ်ိပ္ဆြဲထား တာကုိေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အဲဒီယဥ္ေက်းမႈရဲ့ စီးဝင္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာေတြကလည္း သူရႆတီ မယ္ေတာ္ကုိ ပိဋကတ္သုံးပုံေစာင့္ နတ္သမီးအျဖစ္ကုိးကြယ္လာၾကတာပါ။
အမွန္အားျဖင့္ .. ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္လာသူမ်ားမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တပည့္သား သံဃာေတာ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံဗုဒၶဘာသာ သမုိင္းႏွင့္ ဝင္သိန္းဦး၏ သူရႆတီဆုိသည္မွာ ကုိ အက်ဥ္းတင္ျပပါသည္။
Burmese Buddhist Society, BC
Categories:
ဘာသာျခား,
သူရႆတီမယ္ေတာ္,
အယူမွားမ်ား
သူရႆတီဆုိမယ္ေတာ္ရဲ႕
ဂါထာဆိုျပီးငယ္ငယ္ကစာေမးပြဲေျဖခါနီးဆို
တကယ္ရြတ္ဆိုဘူးတယ္ဒါေပမယ္႕ရာဇ၀င္ကိုေတာ႕
တကယ္မသိဘူးဗဟုသုတေလးေတြဖတ္လိုက္ရပါတယ္
ဟုတ္ပါ႕... ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲလိုပဲ ရြတ္ခဲ႕ဖူးတယ္... ဒါေပမယ္႕အခုမွ အဓိပၸါယ္သိတာ...