ေဇာ ၇-ခ်က္ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေဇာဆိုသည္မွာ... ဇ၀နကိုေခၚပါတယ္...
ေဇာ= ဇ၀န(ပါဠိ)= လွ်င္ျမန္ျခင္း= အရွိန္အဟုန္။
သည္ေနရာမွ အရွိန္အဟုန္္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ယူပါတယ္... ေဇာမွာက ကုသိုလ္ေဇာ
အကုသိုလ္ေဇာ ၾကိယာေဇာ ဆိုၿပီး ရွိတဲ့ေနရာမွာ ၾကိယာေဇာကေတာ့
ဘုရားရဟႏၲာေတြမွာ ျဖစ္ၿပီး... ဒကာဒကာမတို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔မွာေတာ့ ကုသိုလ္ေဇာ
အကုသိုလ္ေဇာေတြ အျမဲမျပတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္...
ေဇာ ဘယ္ႏွစ္ခါျဖစ္သလဲ အရင္ေလ့လာရေအာင္...
ကာမေဇာတို႔သည္ ပကတိအခါ ၇-ႀကိမ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ၆-ႀကိမ္ေသာ္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ကုန္၏...
ေသခါနီးအခါ... ေမ့ေမ်ာသြားေသာအခါ မွီရာ ဟဒယဝတၴဳ႐ုပ္ အားနည္းလွေသာေၾကာင့္
၅-ႀကိမ္သာ ျဖစ္ကုန္၏လို႔ အဆိုရွိတဲ့အတြက္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားက __အ႐ိုးသတ္+ဆ၊
အားနည္းလွ၊ ပဥၥအႀကိမ္သာ__ ဆိုၿပီး သံခိပ္ေလးေရးၿပီး
မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္... ေနာက္ ျမတ္ဗုဒၶ ေရမီးအစံုစံု တန္ခိုးျပာဋိဟာ
ျပေတာ္မူေသာအခါတို႔၌ ဝသီေဘာ္ အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္ေသာ
စ်ာန္႐ွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ပစၥေဝကၡဏာ ကာမေဇာ... အဓိ႒ာန္ ကာမေဇာတို႔သည္
၄-ႀကိမ္၊ ၅-ႀကိမ္ ျဖစ္ကုန္၏... ((ဤ၌ ျမတ္စြာဘုရားမွာ ၄-ႀကိမ္၊
အ႐ွင္ေမာဂၢလာန္စသည္တို႔မွာ ၅-ႀကိမ္ ျဖစ္ကုန္၏ဟု အထူးမွတ္ရာ၏)) လို႔
ဆက္လက္ၿပီး ဆရာေတာ္မွ __ဝသီေခါင္ဖ်ား၊ စ်ာန္ႏွင့္ျငား၊ ေလး+ငါး ႏွစ္ေထြလာ__
ဆိုၿပီး လကၤာစီထားျပန္ပါတယ္... ေဇာဆို အားလံုး ၇-ႀကိမ္ခ်ည့္
ထင္ေနမစိုးလို႔ ထည့္ရွင္းေပးလိုက္ပါတယ္...
ေဇာ ၇-ၾကိမ္ျဖစ္ပံုနဲ႔ ၀ီထိအစဥ္ကို ၾကည့္ၾကမယ္... (အတိမဟႏၲာရံု၀ီထိ) ရူပါရံုအဆင္းနဲ႔ စကၡဳပသာဒတို႔
ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ ျမင္သိစိတ္တစ္ခုတြင္ စိတ္ျဖစ္ပံု အစဥ္အတန္းမွာ...
တီ+န+ဒ+ပ+စ+သံ+ဏ+၀ု+ဇ ဇ ဇ ဇ ဇ ဇ ဇ+႐ံု+႐ံု+ဘြင္+ဘြင္
တီ= အတီတဘ၀င္= (အတီတ=လြန္ၿပီး + ဘ၀င္= ဘ၀င္စိတ္) အာရံုသစ္မထင္မွီ ခ်ဳပ္ပ်က္သြားေသာ ဘ၀င္စိတ္...
န= ဘ၀ဂၤစလန= (စလန= လႈပ္ေသာ + ဘ၀ဂၤ= ဘ၀င္) အာရံုေဟာင္းကို မလြတ္ေသး အသစ္ကိုလည္း စြဲျမဲစြာ မယူႏိုင္ေသးလႈပ္ေနေသာသေဘာ...
ဒ= ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ= (ဘ၀ဂၤ= ဘ၀င္ + ဥပေစၧဒ= ျပတ္စဲေသာ) အာရံုသစ္ကိုယူရန္ အာရံုေဟာင္းကိုျဖတ္ေသာ ေနာက္ဆံုး ဘ၀င္စိတ္...
ပ= ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨာန္း= ထင္လာေသာအာရံုကို ဘာပါလိမ့္လို႔ တစ္ႀကိမ္ ဆင္ျခင္ၿပီးခ်ဳပ္၏။
စ= စကၡဳပသာဒကိုမွီ၍ စကၡဳ၀ိညာဏ္ အဆင္းကို ျမင္သိစိတ္ျဖစ္...
သံ= သမၸဋိစၧိဳင္းစိတ္= ရူပါရံုအဆင္းကို ခံယူေသာစိတ္... လကၡံေသာစိတ္...
ဏ= သႏၲီရဏ= အာရံုကို စူးစမ္း ေထာက္လွမ္းေသာစိတ္...
၀ု= ၀ုေ႒ာ= အာရံုကို ေကာင္းမေကာင္း ဆံုးျဖတ္ေသာစိတ္... (၀ုေ႒ာထိ အာရံုမ်ား မထင္ရွားေသး ခံစားမႈ ထိထိမိမိ မသိေသးေသး)
ေဇာ= ဇ၀န= အရသာေပၚေအာင္ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ကာမေဇာ ၂၉-ပါးမွ တစ္ပါးပါးေသာ
ေဇာစိတ္သည္ ၇-ၾကိမ္တိုင္တိုင္ေစာသည္။ ႏွလံုးသြင္းေကာင္းလွ်င္ ကုသိုလ္ေဇာ...
ႏွလံုးသြင္းမေကာင္းလွ်င္ အကုသိုလ္ေဇာ... ရဟႏၲာျဖစ္လွ်င္ ႀကိယာေဇာ...
ျဖစ္သည္။
႐ံု= တဒါ႐ံု= ေဇာေနာက္လိုက္၍ အာ႐ံု၏အရသာကို ထပ္မံ ခံစားျခင္း...
ဘြင္= ဘ၀င္= ဥပပတၱိဘ၀၏အေၾကာင္း... (အတိ္တ္ကံေၾကာင့္ လူေသမသြားေအာင္ စိတ္ကေလး ဆက္ျဖစ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္)
မရွင္းေသးလွ်င္ သည္ဥပမာနဲ႔ ေလ့လာၾကည့္ၾကမယ္...
သရက္ပင္ေအာက္က လူတစ္ေယာက္ ေခါင္းၿမီးျခံဳ အိပ္ေနသည္= ဘ၀င္က်...
သရက္သီးေႂကြက်= အာရံုႏွင့္ ဒြါရ တိုက္ဆိုင္သည္ႏွင့္ တူပါသည္...
လူႏိုးလာသည္= ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨာန္း ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ေခါင္းၿမီးျခံဳဖြင့္ၾကည့္= စကၡဳ၀ိညာဏ္စိတ္ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
သရက္သီးလွမ္းယူ= သမၸဋိစၧိဳင္း ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
မွည့္ မမွည့္ ႏွိပ္ၾကည့္= သႏၲီရစဏ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
မွည့္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္= ၀ုေ႒ာ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ကိုက္စား အရသာခံစား= ေဇာ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ခံတြင္းရွင္း၍ မ်ဳိခ်= တဒါ႐ံု ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ေခါင္းၿမီးျခံဳ ျပန္အိပ္= ဘ၀င္ျပန္ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ကုသိုလ္စိတ္ အကုသိုလ္စိတ္မ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္၍ ေဇာ... ေဇာ ၇-ႀကိမ္၏ အက်ဳိးတရားတို႔မွာ...
(၁) ပထမေဇာသည္... ပဋိသေႏၶက်ဳိးကိုမေပး ယခုလက္ရွိ ပ၀တၱိက်ဳိးကိုေပးႏိုင္၏
ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ထီေပါက္ႏိုင္သည္ ကိုယ္လိုခ်င္တာရႏိုင္မည္
ေရႊအိုးႀကီးမ်ားရႏိုင္သလို... ေျခက်ဳိး လက္က်ဳိး ေသခ်င္းဆိုးႏွင့္
ေသေစႏိုင္ေသာ စြမ္းအားမ်ားပါရွိသည္... သူက အက်ဳိးမေပးက ဘယ္ေသာအခါမွ
အက်ဳိးမေပးေတာ့ အေဟာသိကံ... ပထမေဇာကံအက်ဳိး ပ်က္၏...
(၇) သတၱမေဇာ(သို႔)ေနာက္ဆံုးေဇာ... သူသည္ကား ဒုတိယ-လာမည့္ဘ၀ ပဋိသေႏၶက်ဳိးကို
အက်ဳိးေပးႏိုင္သည့္...ျပင္... ပ၀တၱိက်ဳိးကိုလည္း ေပးႏိုင္သည္...
ကုသိုလ္ေဇာသည္ လူ-နတ္ ျဖစ္ေစႏိုင္သလို... အကုသိုလ္ေဇာသည္ကား အပါယ
အပါယ္ေလးဘံုသို႔ ေရာက္ေစႏိုင္ေပသည္...
(၂-မွ-၆) ဒုတိယေဇာမွဆ႒မေဇာထိ... အက်ဳိးေပးပံုကား... တတိယဘ၀မွ စတင္၍
ပဋိသေႏၶအက်ဳိးႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ဳိးတို႔ကို ဘ၀သံသရာ မျပတ္မျခင္း
အက်ဳိးေပးေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္...
သို႔အတြက္ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ ကုသိုလ္အက်ဳိးေပးႏွင့္ အကုသိုလ္ အက်ဳိးေပးတို႔သည္ကား ျပဒါးတစ္လမ္း
သံတစ္လမ္းျဖစ္ေပသည္... ကုသိုလ္၏ အက်ဳိးေပးကား ခ်ဳိၿမိန္လွေသာ မခ်စ္စု
သရက္သီး စားရသလို... အကုသိုလ္၏ အက်ဳိးေပးသည္ကား... ခါးသီးလွေပသည္တကား...
ကြ်ႏု္ပ္အတြက္ေတာ့ အေမေပးေသာအသည္း အစိမ္းသက္သက္ အလွီးခံလိုက္ရေပၿပီ...
အကုသိုလ္ ပ၀တၱိအက်ဳိးသည္ကား ခါးသီးလွေပ၏... အသိ သတိရွိၾကပါကုန္...
သင္တို႔မွာလည္း ေနာက္တြဲေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေပဦးမည္... ေရ့ွဆက္၍ ေကာင္းမႈ
ကုသိုလ္ေတြ ႀကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစ... သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ
လြမ္းျခံဳႏိုင္ၾကပါေစ... သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္း
သားသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ...
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားလို႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ က်င့္ႏိုင္ၾကေစ ျမတ္ဗုဒၶအေမြ...
ဦးေလာကနာထ
ေဇာ= ဇ၀န(ပါဠိ)= လွ်င္ျမန္ျခင္း= အရွိန္အဟုန္။
သည္ေနရာမွ အရွိန္အဟုန္္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ယူပါတယ္... ေဇာမွာက ကုသိုလ္ေဇာ
အကုသိုလ္ေဇာ ၾကိယာေဇာ ဆိုၿပီး ရွိတဲ့ေနရာမွာ ၾကိယာေဇာကေတာ့
ဘုရားရဟႏၲာေတြမွာ ျဖစ္ၿပီး... ဒကာဒကာမတို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔မွာေတာ့ ကုသိုလ္ေဇာ
အကုသိုလ္ေဇာေတြ အျမဲမျပတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္...
ေဇာ ဘယ္ႏွစ္ခါျဖစ္သလဲ အရင္ေလ့လာရေအာင္...
ကာမေဇာတို႔သည္ ပကတိအခါ ၇-ႀကိမ္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ၆-ႀကိမ္ေသာ္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ကုန္၏...
ေသခါနီးအခါ... ေမ့ေမ်ာသြားေသာအခါ မွီရာ ဟဒယဝတၴဳ႐ုပ္ အားနည္းလွေသာေၾကာင့္
၅-ႀကိမ္သာ ျဖစ္ကုန္၏လို႔ အဆိုရွိတဲ့အတြက္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားက __အ႐ိုးသတ္+ဆ၊
အားနည္းလွ၊ ပဥၥအႀကိမ္သာ__ ဆိုၿပီး သံခိပ္ေလးေရးၿပီး
မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္... ေနာက္ ျမတ္ဗုဒၶ ေရမီးအစံုစံု တန္ခိုးျပာဋိဟာ
ျပေတာ္မူေသာအခါတို႔၌ ဝသီေဘာ္ အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္ေသာ
စ်ာန္႐ွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ပစၥေဝကၡဏာ ကာမေဇာ... အဓိ႒ာန္ ကာမေဇာတို႔သည္
၄-ႀကိမ္၊ ၅-ႀကိမ္ ျဖစ္ကုန္၏... ((ဤ၌ ျမတ္စြာဘုရားမွာ ၄-ႀကိမ္၊
အ႐ွင္ေမာဂၢလာန္စသည္တို႔မွာ ၅-ႀကိမ္ ျဖစ္ကုန္၏ဟု အထူးမွတ္ရာ၏)) လို႔
ဆက္လက္ၿပီး ဆရာေတာ္မွ __ဝသီေခါင္ဖ်ား၊ စ်ာန္ႏွင့္ျငား၊ ေလး+ငါး ႏွစ္ေထြလာ__
ဆိုၿပီး လကၤာစီထားျပန္ပါတယ္... ေဇာဆို အားလံုး ၇-ႀကိမ္ခ်ည့္
ထင္ေနမစိုးလို႔ ထည့္ရွင္းေပးလိုက္ပါတယ္...
ေဇာ ၇-ၾကိမ္ျဖစ္ပံုနဲ႔ ၀ီထိအစဥ္ကို ၾကည့္ၾကမယ္... (အတိမဟႏၲာရံု၀ီထိ) ရူပါရံုအဆင္းနဲ႔ စကၡဳပသာဒတို႔
ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ ျမင္သိစိတ္တစ္ခုတြင္ စိတ္ျဖစ္ပံု အစဥ္အတန္းမွာ...
တီ+န+ဒ+ပ+စ+သံ+ဏ+၀ု+ဇ ဇ ဇ ဇ ဇ ဇ ဇ+႐ံု+႐ံု+ဘြင္+ဘြင္
တီ= အတီတဘ၀င္= (အတီတ=လြန္ၿပီး + ဘ၀င္= ဘ၀င္စိတ္) အာရံုသစ္မထင္မွီ ခ်ဳပ္ပ်က္သြားေသာ ဘ၀င္စိတ္...
န= ဘ၀ဂၤစလန= (စလန= လႈပ္ေသာ + ဘ၀ဂၤ= ဘ၀င္) အာရံုေဟာင္းကို မလြတ္ေသး အသစ္ကိုလည္း စြဲျမဲစြာ မယူႏိုင္ေသးလႈပ္ေနေသာသေဘာ...
ဒ= ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ= (ဘ၀ဂၤ= ဘ၀င္ + ဥပေစၧဒ= ျပတ္စဲေသာ) အာရံုသစ္ကိုယူရန္ အာရံုေဟာင္းကိုျဖတ္ေသာ ေနာက္ဆံုး ဘ၀င္စိတ္...
ပ= ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨာန္း= ထင္လာေသာအာရံုကို ဘာပါလိမ့္လို႔ တစ္ႀကိမ္ ဆင္ျခင္ၿပီးခ်ဳပ္၏။
စ= စကၡဳပသာဒကိုမွီ၍ စကၡဳ၀ိညာဏ္ အဆင္းကို ျမင္သိစိတ္ျဖစ္...
သံ= သမၸဋိစၧိဳင္းစိတ္= ရူပါရံုအဆင္းကို ခံယူေသာစိတ္... လကၡံေသာစိတ္...
ဏ= သႏၲီရဏ= အာရံုကို စူးစမ္း ေထာက္လွမ္းေသာစိတ္...
၀ု= ၀ုေ႒ာ= အာရံုကို ေကာင္းမေကာင္း ဆံုးျဖတ္ေသာစိတ္... (၀ုေ႒ာထိ အာရံုမ်ား မထင္ရွားေသး ခံစားမႈ ထိထိမိမိ မသိေသးေသး)
ေဇာ= ဇ၀န= အရသာေပၚေအာင္ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ကာမေဇာ ၂၉-ပါးမွ တစ္ပါးပါးေသာ
ေဇာစိတ္သည္ ၇-ၾကိမ္တိုင္တိုင္ေစာသည္။ ႏွလံုးသြင္းေကာင္းလွ်င္ ကုသိုလ္ေဇာ...
ႏွလံုးသြင္းမေကာင္းလွ်င္ အကုသိုလ္ေဇာ... ရဟႏၲာျဖစ္လွ်င္ ႀကိယာေဇာ...
ျဖစ္သည္။
႐ံု= တဒါ႐ံု= ေဇာေနာက္လိုက္၍ အာ႐ံု၏အရသာကို ထပ္မံ ခံစားျခင္း...
ဘြင္= ဘ၀င္= ဥပပတၱိဘ၀၏အေၾကာင္း... (အတိ္တ္ကံေၾကာင့္ လူေသမသြားေအာင္ စိတ္ကေလး ဆက္ျဖစ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္)
မရွင္းေသးလွ်င္ သည္ဥပမာနဲ႔ ေလ့လာၾကည့္ၾကမယ္...
သရက္ပင္ေအာက္က လူတစ္ေယာက္ ေခါင္းၿမီးျခံဳ အိပ္ေနသည္= ဘ၀င္က်...
သရက္သီးေႂကြက်= အာရံုႏွင့္ ဒြါရ တိုက္ဆိုင္သည္ႏွင့္ တူပါသည္...
လူႏိုးလာသည္= ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨာန္း ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ေခါင္းၿမီးျခံဳဖြင့္ၾကည့္= စကၡဳ၀ိညာဏ္စိတ္ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
သရက္သီးလွမ္းယူ= သမၸဋိစၧိဳင္း ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
မွည့္ မမွည့္ ႏွိပ္ၾကည့္= သႏၲီရစဏ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
မွည့္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္= ၀ုေ႒ာ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ကိုက္စား အရသာခံစား= ေဇာ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ခံတြင္းရွင္း၍ မ်ဳိခ်= တဒါ႐ံု ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
ေခါင္းၿမီးျခံဳ ျပန္အိပ္= ဘ၀င္ျပန္ ျဖစ္ပံုႏွင့္ တူပါသည္...
အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ကုသိုလ္စိတ္ အကုသိုလ္စိတ္မ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္၍ ေဇာ... ေဇာ ၇-ႀကိမ္၏ အက်ဳိးတရားတို႔မွာ...
(၁) ပထမေဇာသည္... ပဋိသေႏၶက်ဳိးကိုမေပး ယခုလက္ရွိ ပ၀တၱိက်ဳိးကိုေပးႏိုင္၏
ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ထီေပါက္ႏိုင္သည္ ကိုယ္လိုခ်င္တာရႏိုင္မည္
ေရႊအိုးႀကီးမ်ားရႏိုင္သလို... ေျခက်ဳိး လက္က်ဳိး ေသခ်င္းဆိုးႏွင့္
ေသေစႏိုင္ေသာ စြမ္းအားမ်ားပါရွိသည္... သူက အက်ဳိးမေပးက ဘယ္ေသာအခါမွ
အက်ဳိးမေပးေတာ့ အေဟာသိကံ... ပထမေဇာကံအက်ဳိး ပ်က္၏...
(၇) သတၱမေဇာ(သို႔)ေနာက္ဆံုးေဇာ... သူသည္ကား ဒုတိယ-လာမည့္ဘ၀ ပဋိသေႏၶက်ဳိးကို
အက်ဳိးေပးႏိုင္သည့္...ျပင္... ပ၀တၱိက်ဳိးကိုလည္း ေပးႏိုင္သည္...
ကုသိုလ္ေဇာသည္ လူ-နတ္ ျဖစ္ေစႏိုင္သလို... အကုသိုလ္ေဇာသည္ကား အပါယ
အပါယ္ေလးဘံုသို႔ ေရာက္ေစႏိုင္ေပသည္...
(၂-မွ-၆) ဒုတိယေဇာမွဆ႒မေဇာထိ... အက်ဳိးေပးပံုကား... တတိယဘ၀မွ စတင္၍
ပဋိသေႏၶအက်ဳိးႏွင့္ ပ၀တၱိအက်ဳိးတို႔ကို ဘ၀သံသရာ မျပတ္မျခင္း
အက်ဳိးေပးေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္...
သို႔အတြက္ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ ကုသိုလ္အက်ဳိးေပးႏွင့္ အကုသိုလ္ အက်ဳိးေပးတို႔သည္ကား ျပဒါးတစ္လမ္း
သံတစ္လမ္းျဖစ္ေပသည္... ကုသိုလ္၏ အက်ဳိးေပးကား ခ်ဳိၿမိန္လွေသာ မခ်စ္စု
သရက္သီး စားရသလို... အကုသိုလ္၏ အက်ဳိးေပးသည္ကား... ခါးသီးလွေပသည္တကား...
ကြ်ႏု္ပ္အတြက္ေတာ့ အေမေပးေသာအသည္း အစိမ္းသက္သက္ အလွီးခံလိုက္ရေပၿပီ...
အကုသိုလ္ ပ၀တၱိအက်ဳိးသည္ကား ခါးသီးလွေပ၏... အသိ သတိရွိၾကပါကုန္...
သင္တို႔မွာလည္း ေနာက္တြဲေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေပဦးမည္... ေရ့ွဆက္၍ ေကာင္းမႈ
ကုသိုလ္ေတြ ႀကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစ... သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ
လြမ္းျခံဳႏိုင္ၾကပါေစ... သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္း
သားသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ...
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားလို႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ က်င့္ႏိုင္ၾကေစ ျမတ္ဗုဒၶအေမြ...
ဦးေလာကနာထ
Categories:
ဆရာေတာ္အရွင္ေလာကနာထ,
ဘာသာေရး,
ေဇာ
