ဒီသိကၡာပုဒ္က အားလုံးသိတဲ့အတုိင္း ငါးပါးသီလရဲ့ စတုတၳေျမာက္ သိကၡာပုဒ္ပါ။ မုသာဝါဒဆုိတာက သူတစ္ပါး အက်ဳိးစီးပြားကုိ ထိခုိက္ ပ်က္ျပားေစေသာ လိမ္ညာမႈ လွည့္ပတ္မႈကုိ မုသာဝါဒလုိ႔ေခၚတာပါ။ ႏႈတ္နဲ႔မေျပာပဲ ကုိယ္အမူရာနဲ႔ လိမ္ညာလုိ႔ သူတစ္ပါး အက်ဳိးစီးပြားလည္းပ်က္မည္ဆုိပါက မုသာဝါဒပင္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးအက်ဳိးစီးပြားကုိ မထိခုိက္ေစပဲ တစ္စုံတစ္ရာ ေကာင္းက်ဳိးရေစလုိျပီး၊ တစ္ဖက္အမွားကုိသိေစလုိ၍ ပရိယာယ္သုံးျခင္းသည္၊ ဆုိးက်ဳိးရေစလုိ၍ ေျပာျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္သျဖင့္ မုသာဝါဒ ကံမေျမာက္ဘူးလုိ႔ေျပာရမွာပါ။(ဥပမာ) ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ညီေနာ္နႏၵမင္းသားအား အရဟတၱမဂ္တည္းဟူေသာ တရားထူးကုိ ရေစလုိေသာေၾကာင့္၊ (သုိ႔မဟုတ္) ညီေနာ္နႏၵမင္းသားရဲ႕ စရုိက္ကုိ သုံးသပ္ေတာ္မူျပီး ထုိစရုိက္နဲ႔ကုိက္ညီမယ့္ ကမၼ႒ာန္းကုိေပးျခင္း၊ (သုိ႔မဟုတ္) ဇနပဒကလ်ာနီတည္းဟူေသာ အေခ်ာအလွႏွမေတာ္ကုိစြဲလန္းေနျခင္းေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ကေန လူထြက္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနတဲ့ နႏၵမင္းသားကုိ တရားထူးရေစလုိေသာေၾကာင့္ ပရိယာယ္သုံးျပီး တရားက်င့္ခုိင္းဖူးပါတယ္။ ဒါကုိေထာက္ဆၾကည့္ရင္ သူတစ္ပါးေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစမယ့္
ပရိယာယ္မ်ဳိးက်ေတာ့ မုသာဝါဒကံမေျမာက္ဘူးဆုိတာကုိသိေစခ်င္တာပါ။ ရယ္ျမဴးလုိ၍ ေျပာဆုိျပဳမူျခင္းမ်ားမွာ မုသာဝါဒကံေျမာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပစ္ေသးတယ္။ မုသာဝါဒကံကုိလြန္က်ဴးမိရင္ေတာ့ (၁) မၾကည္ၫိဳဖြယ္ရာ ရုပ္ဆင္းရွိျခင္း၊ (၂) သြား မညီမၫြတ္ ရွိျခင္း၊ (၃) နား မခ်မ္းသာေသာ အသံ ရွိျခင္း၊ (၄) ၀လြန္းဆူလြန္းျခင္း၊ (၅) ပိန္လြန္း ေသးလြန္းျခင္း၊ (၆) နိမ့္ ပုလြန္းျခင္း၊ (၇) ျမင့္ ရွည္လြန္းျခင္း၊ (၈) ၾကမ္းတမ္းေသာ အသားအေရ ရွိျခင္း၊ (၉) ခံတြင္းပါးစပ္ပုပ္ညႇီျခင္း၊ (၁၀) ဆြံ႕အ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ (၁၁) သူတပါးတို႕မယံုၾကည္ျခင္း၊ (၁၂) တိုေသာ လွ်ာ စကားမၿပီ ရွိျခင္း၊ (၁၃) လွ်ပ္ေပၚတတ္ျခင္း၊ (၁၄) မိုက္မဲ ေတြေ၀ျခင္း၊ (၁၅) ဉာဏ္ ပညာ နည္းပါးျခင္း၊ (၁၆) ေၾကာက္ရြံ႕တတ္ျခင္း။ (ခုဒၵပါဌ အ႒ကထာ) ထုိ ဆုိးက်ဳိးမ်ားအျပင္ ေသလြန္သည့္အခါ အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ေရာက္ရျခင္းဆုိတဲ့ ဆုိးက်ဳိးမ်ားစြာကုိရေစပါတယ္။ မုသာ၀ါဒသိကၡာပုဒ္ မလံုျခံဳတဲ႔သူ၊ မဟုတ္မမွန္တဲ႔စကားကို လိမ္ညာလွည္႔ပတ္ ေျပာဆိုတတ္တဲ႔သူဟာ ျဖစ္ေလရာဘ၀တိုင္း စကားပီပီသသ မေျပာတတ္တဲ႔သူျဖစ္ရပါတယ္။ သြားေတြမညီမညြတ္ရိွတတ္ပါတယ္။ ခံတြင္း ပါးစပ္ပုတ္ညႇီတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္အသားအေရ စိုစိုေျပေျပမရိွပဲ ေျခာက္ကပ္ပူရိွန္ေနတတ္ပါတယ္။ ပံုဟန္သြင္ျပင္ မလွပပဲ ဆိုး ၀ါးေဖာက္ျပန္ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတတ္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးအေပၚ ၾသဇာမေရာက္ ၊ အာဏာမတည္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္၊ လွ်ာၾကမ္းျပီး အေျပာအဆို သရမ္းတတ္ပါတယ္။ စိတ္တည္ျငိမ္မႈ လံုး၀မရိွပဲ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီျပီး အထင္ၾကီးစရာေကာင္းႏုိင္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ႔မွ ျဖစ္လာနိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ယခုေခတ္ ထုိထုိေသာ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ညီေနတဲ့ပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိ မုသာဝါဒ၏ ဒဏ္ခ်က္သင့္ေနသူမ်ားအျဖစ္ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက အားလုံးသိတဲ့အတုိင္းပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ မဟုတ္မမွန္လိမ္ညာျပီး စြပ္စြဲခဲ့တဲ့ စိဥၥမာဏဝိကာ ဟာ ပုဆုိးၾကမ္းကုိ ဝမ္းမွာရစ္ပတ္ျပီး ပ်ဥ္ခ်ပ္ဖုံးအုပ္၍ ကုိယ္ဝန္ျပဳလုပ္ကာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ပရိတ္သတ္အလည္မွာ မဟုတ္မမွန္လိမ္ညာျပီး စြပ္ခဲ့တာပါ။ ထုိထုိသုိ႔ေသာ လိမ္ညာလွည့္ပတ္ မုသားဆုိခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အဝီစိငရဲကုိက်ေရာက္ခဲ့တာဟာ မုသာဝါဒ ကံေၾကာင္ျ့ဖစ္ပါတယ္။ မုသာဝါဒ ကံေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါးေရာက္ရျခင္းစတဲ့ဆုိးက်ဳိးေတြကုိေပးတဲ့ ဝတၳဳေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ မုသာဝါဒ မဟုတ္မမွန္ မုသားစကား ေျပာဆုိမႈေၾကာင့္ ေျမျမဳိခံရတဲ့ ေစတိယမင္းအေၾကာင္းကုိနဲနဲေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါက ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ ေစတိယဇာတ္မွာလာပါတယ္။ ထုိေစတိယမင္းက တန္ခုိးနဲ႔ျပည္စုံပါတယ္။ နတ္သားေလးေယာက္က သန္လ်က္စြဲကုိင္ျပီး အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွေစာင့္ေရွာက္ျခင္းဆုိတဲ့ အျခံအရံရွိပါတယ္။ ေကာင္းကင္သုိ႔လုိသလုိ စိတ္ၾကိဳက္သြားလာႏုိင္တဲ့ တန္ခုိးလည္းရွိပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္က စႏၵကူးရနံ႔သင္းပ်ံ႕ေနပါတယ္။ ခံတြင္းကလည္း ၾကာညိဳရနံ႔သင္းပ်ံ႕တဲ့အထိ တန္ခုိးၾကီးတယ္လုိ႔ဆုိရမွာပါ။ ထုိေစတိယမင္းမွာ ကပိလ အမည္ရွိတဲ့ ပေရာဟိတ္ပုဏၰားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ထုိပေရာဟိတ္ပုဏၰားမွာလည္း ေကာရကလဗၺအမည္ရွိတဲ့ ညီတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေစတိယမင္းက ငယ္စဥ္ပညာသင္ဖက္ျဖစ္တဲ့ ပေရာဟိတ္ပုဏၰားၾကီး ကပိလရဲ႕ညီျဖစ္သူ ေကာရကလဗၺ ကုိ ကတိတစ္ခုေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါဘာလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ ေစတိယမင္းက ငါဘုရင္ျဖစ္တဲ့အခါ မင္းကုိ ပေရာဟိတ္ရာထူးေပးမယ္ဆုိတဲ့ ကတိကုိ ကပိလ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားၾကီးရဲ႕ညီေတာ္ ေကာရကရဗၺကုိေပးခဲ့တာပါ။ ဒါနဲ႔ ေစတိယမင္း ဘုရင္ျဖစ္တဲ့အခါေရာက္ေတာ့ ကပိလ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားၾကီးကုိ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္အရုိေသ ေပးေနရတုန္းပါ။ ပုဏၰားၾကီးက အဲဒါကုိမွတ္ျပီး ေစတိယမင္းက အရြယ္တူတုိ႔ႏွင့္တကြ ခ်မ္းသာျခင္းကုိေဆာင္ျခင္းက ပုိျပီးတင့္တယ္ပါတယ္။ ငါက အုိမင္းေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ရေသ့ျပဳတာေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိခ်မွတ္ျပီး ေစတိယမင္းကုိ မင္းၾကီး အကၽြႏု္ပ္သည္ကားအုိမင္းေနျပီ။ ကၽြႏ္ုပ္၏သားျဖစ္သူကုိ ပုေရာဟိတ္အရာေပးလုိက္ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္ကေတာ့ ရဟန္းျပဳေတာ့မယ္ဆုိျပီး မင္းထံခြင့္ေတာင္းျပီး ရဟန္းျပဳျပီး သားကုိ ပေရာဟိတ္အရာမွာထားလုိက္ပါတယ္။ ညီျဖစ္သူ ေကာရကလဗၺက သူ႔ကုိပေရာဟိတ္အရာ မေပးလုိ႔ဆုိျပီး အစ္ကုိျဖစ္သူကုိ ရန္ျငိဳးဖြဲ႕ပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေစတိယမင္းနဲ႔ ေကာရကလဗၺတုိ႔ေတြဆုံေတာ့ ေကာရကလဗၺ၊ သင္သည္ကား ပုေရာဟိတ္အရာကုိ မျပဳေလာ- ဟုေမးေတာ့ အရွင္မင္းၾကီး ကၽြႏ္ုပ္ကား ပုေရာဟိတ္ရာထူးကုိမရပါ။ အစ္ကုိျဖစ္သူက သူ႔သားအားေပးျပီး ရဟန္းျပဳေနတာပါလုိ႔ေလွ်ာက္ေတာ့ ေစတိယမင္းက ေကာရကလဗၺကုိ ပုေရာဟိတ္ရာထူးမွာ မင္းေနပါလုိ႔ေျပာပါတယ္။ ေကာရကလဗၺကလည္း မင္းၾကီး အႏြယ္ကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ရာထူးကုိ ကၽြႏ္ုပ္အစ္ကုိၾကီးကုိ ပယ္ျပီး ကၽြႏ္ုပ္ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ပုေရာဟိတ္ရာထူးမွာတည္မွာလဲလုိ႔ ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ေစတိယမင္းကလည္း ရဟန္းျပဳသြားတဲ့အစ္ကုိၾကီးကုိ ညီျဖစ္ေအာင္၊ ညီကုိ အစ္ကုိျဖစ္ေအာင္ မုသားသုံးျပီး ေကာရကလဗၺကုိပုေရာဟိတ္ရာထူးရေအာင္လုပ္ေပးမည္ဟုကတိေပးလုိက္ျပန္ပါတယ္။ ထုိအခ်ိန္ကာလက လူေတြက မုသားစကားကုိ ေျပာေလ့မရွိသလုိ မွန္ေသာစကားကုိသာသုံးစြဲေလ့ရွိတဲ့ေခတ္ပါ။ မုသာဝါဒဆုိတာကုိလည္း မသိေသးတဲ့ေခတ္ပါ။ အဲလုိ ေကာရကလဗၺနဲ႔ ေစတိမင္းတုိ႔တုိင္ပင္တာကုိၾကားတဲ့ ပုေရာဟိတ္အသစ္ ကပိလသားက ဖခင္ပုေရာဟိတ္အေဟာင္းရေသ့ၾကီးထံကုိ သြားျပီး “ဖခင္”မင္းၾကီးကေတာ့ မုသားသုံးျပီး အၾကီးကုိ အငယ္၊ အငယ္ကုိအၾကီးျပဳျပီး ပုေရာဟိတ္ရာထူးကုိလႊဲေတာ့မယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ဖခင္ရေသ့ၾကီးထံသြားေရာက္ေျပာၾကားပါတယ္။ မုသားေျပာမယ့္ေန႔ကုိေရာက္ေတာ့ လူေတြကလည္းဝို္င္းအုံးၾကည့္ေနခုိက္၊ ရေသ့ၾကီးကေရာက္လာျပီး မင္းၾကီး အသင္မင္းၾကီးက အငယ္ကုိအၾကီးျပဳျပီး ပုေရာဟိတ္ရာထူးကုိေပးမည္ဆုိတာမွန္ပါသလားလုိ႔ေမးေတာ့ မင္းၾကီးက ဆရာ..မွန္ပါတယ္။ မင္းၾကီး မုသားစကားက အင္မတန္အျပစ္ၾကီးေလး၏။ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိဖ်တ္ဆီးတတ္၏။ အပါယ္ေလးပါးတုိ႔၌ျဖစ္တတ္၏။ မင္းသည္ကား မုသားကုိဆုိျခင္းသည္ တရားကုိသတ္တာျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ဆုံးမတာကုိမနာခံပဲ၊ ရေသ့ သင္ကားညီျဖစ္ပါတယ္။ ေကာရကလဗၺကား အစ္ကုိျဖစ္ပါတယ္ဟုပထမအၾကိမ္ လူပရိတ္သတ္ေရွ႕မွာ မုသားဆုိလုိက္တာ အေစာင့္အေရွာက္နတ္သားေလးပါးကြယ္ေပ်ာက္ျခင္း၊ ခႏၶာကုိယ္မွ မေကာင္းေသာအန႔ံ၊ ခံတြင္းမွ ၾကက္ဥပုပ္နံ႔ထြက္ျခင္း၊ စ်ာန္တရားတုိ႔ကြယ္ေပ်ာက္၍ ေကာင္းမွေလ်ာ့က်ျပီး ေျမ၌တည္ျခင္းဆုိတဲ့ဆုိးက်ဳိး၊ ဒုတိယအၾကိမ္ မုသားသုံးမႈေၾကာင့္ ဖမ်က္တုိင္ေအာင္ ေျမသုိ႔ဝင္ျခင္း၊ တတိယအၾကိမ္ မုသားေၾကာင့္ ပုစစ္တုိင္ေအာင္ေျမသုိ႔ဝင္ျခင္း၊ စတုတၳအၾကိမ္ ရေသ့ၾကီးသင္ကားညီ၊ ေကာရကလဗၺက အစ္ကုိျဖစ္တယ္ဟု မုသားဆုိျခင္းေၾကာင့္ ခါးတုိင္ေအာင္ေျမသုိ႔ဝင္ျခင္း၊ ထုိသုိ႔ခုနစ္ၾကိမ္တုိင္ေအာင္ မုသားဆုိျခင္းေၾကာင့္ အဝီစိမွမီးလွွံ်မ်ားတက္လာျပီး ေစတိယမင္းကုိ ဝါးျမိဳသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မုသား မပါလကၤာမေခ်ာဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္းအမွားၾကီးကုိပယ္ေဖ်ာက္ျပီး မုသားစကားကုိ ပ်က္ရယ္မွ်ပင္မျပဳေစဖုိ႔တုိက္တြန္းလုိတာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ရာဟုလာကုိဆုံးမတာရွိပါတယ္။ မုသားစကားကုိ ရယ္ေမာဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ပင္မေျပာပါနဲ႔တဲ့၊ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ မုသာဝါဒကုိက်ဴးလြန္းသူတစ္ေယာက္က က်န္ေသာ အကုသုိလ္မ်ားကုိ မျပဳလုပ္ဝံ့တဲ့ အကုသုိလ္ဆုိတာမရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ မုသားစကားကုိ ေျပာရဲတဲ့သူက မလုပ္ရဲတဲ့အကုသုိလ္ဆုိတာ အမွန္ပင္မရွိတာပါ။ အကုသုိလ္မွန္သမွ်ကုိ မုသားေျပာရဲသူက လုပ္ေဆာင္ရဲတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အားလုံးေသာ သူမ်ားကုိလည္း အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့မုသာဝါဒကံကုိ အသက္ထက္ဆုံးေရွာင္ၾကဥ္ေစလုိတာေၾကာင့္ မုသာဝါဒကံအေၾကာင္းကုိ တင္ျပလုိက္တာပါ။ မုသာဝါဒကံကုိလုံျခဳံရင္ အထက္ကဆုိးက်ဳိးတုိ႔ရဲ့ေျပာင္းျပန္ ေကာင္းက်ဳိးေတြကုိရရွိခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးလုိက္နာႏုိင္ပါေစလုိ႔လည္း ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။ အားလုံးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ မုသာဝါဒကံအပါအဝင္ ငါးပါးသီလကုိ အသက္ထက္ဆုံး တည္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။

အရွင္ဝိမလဝံသ (နာလႏၵာတကၠသုိလ္)