"ဗုဒၶ"ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ "ကသိဘာရဒၶါဇ ပုဏၰားႀကီး"ကၽြတ္တမ္း၀င္ မည့္အေရးကို ျမင္ေတာ္မူသျဖင့္ ထို "ပုဏၰားႀကီး" လယ္ထြန္မဂၤလာ က်င္းပေနရာဌာန သို႔ ၾကြေရာက္ၿပီး ဆြမ္းရပ္ေတာ္မူပါသည္။
"ဗုဒၶ" ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဆြမ္းလာရပ္သည္ကို "ပုဏၰားႀကီး" ျမင္ေလလွ်င္-
"ဤ ရဟန္း ေဂါတမ သည္ အကယ္၍ စီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးအလုပ္ကိုလုပ
သည္ ပ်င္းရိ သည့္အတြက္ အလုပ္အကိုင္မ်ားကိုမလုပ္ေဆာင္ဘဲ
လွ်င္ ကိုယ္ ခႏၶာ ႀကံ႕ခိုင္ေရးကိုသာ အသားေပးလ်က္ လွည့္လည္ က်က္ စားေနဘိ၏" ဟု အႀကံအစည္မွားျဖစ္ကာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို "အလုပ္လုပ္ရမွာပ်င္း၍ ရဟန္း၀တ္သူ၊ စားၿပီးအိပ္ေနသူ၊အလုပ္လက္
မဲ႔ျဖစ္သူ" ဟု စိတ္ထဲက စြပ္စြဲေလသည္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္လည္း သာသနာေတာ္ႏွင့္အလွမ္းေ၀းၾကသူမ်ာ
ရဟန္း၀တ္ျခင္းသည္ ပ်င္းလို႔၀တ္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ သူ႕အဆိုအတိုင္း၀တ္
သည္ပင္ထားဦး ရဟန္း၀တ္ရျခင္းသည္ မလြယ္ကူပါ။ "ဘာေၾကာင့္မလြယ္ ကူသလဲ" ဟု ေမးလာေသာ္ မလြယ္ကူလို႔ပဲဟုသာေျပာရန္ရွိပါသ
မလြယ္ေၾကာင္းကိုစာႏွင့္ေရးျပရံု
သိခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္၀တ္ၾကည့္မွသာဟုဆိုရမည
ပ်င္း၍ ၀တ္သည္ဆိုပါလွ်င္ ရဟန္းဘ၀သည္အပ်င္းေျပသည္။ ေပ်ာ္စ ရာေကာင္းသည္။ အလုပ္ၿငိမ္းသည္ ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။
ထိုသို႔ ဆိုလွ်င္ ေယာက္်ားတိုင္း ရဟန္း၀တ္ၾကလိမ္႔မည္။ ၀တ္ၾကပါသလား။ မ၀တ္ၾကပါ။ ထိုသို႔၀တ္ႏိုင္စြမ္းမရွိ ျခင္း ကပင္ ရဟန္းဘ၀သည္ အပ်င္း မေျပေၾကာင္း၊မလြယ္ကူေၾကာင္း အေျဖေပးေနသလိုျဖစ္ေနသည္။
ရဟန္း၀တ္မည့္သူသည္ "နည္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မ်ားသည္ျဖစ္ေစပစၥည္းဥစၥာ
ကိုလည္းေကာင္း၊ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ကိ
ကင္း၊သန္းတို႔၏ဒဏ္ကိုခံႏိုင္ရမည
ၾကမ္းၾကဳတ္ခါးစပ္ေသာေ၀ဒနာ၊သာယာမ
စရာမေကာင္း ေသေလာက္ေအာင္ဆင္းရဲေသာေ၀ဒနာမ်ား
သည္းခံ ႏိုင္ရမည္"ဟု ဗုဒၵျမတ္စြာက ေဟာခဲ႔ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤဒဏ္ မ်ားကို ခံႏိုင္ဦးမည္မဟုတ္ေသာ အသက္ႏွစ္ ဆယ္မျပည့္သူမ်ားကို ရဟန္း၀တ္ခြင့္မေပးခဲ႔။
ရဟန္းဟူသည္ "ဦးေခါင္း၊ေျခ၊လက္ႏွင့္ တစ္ကြ မ်က္စိ,နား,ႏွာေခါင္း,ပါးစပ္ ပါ မက်န္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈရွိရ၏။ မိမိစိတ္ ရွိတိုင္းျပဳမူ လႈပ္ရွား၍ မရပါ။ ခံစားခ်င္ တိုင္း ခံစားခြင့္မရွိပါ။မတင့္တယ္၊မစင္
ထိန္းရပါမည္။စိတ္ပိုင္းေရာ၊ရုပ္
ထိုသို႔ဆိုသျဖင့္ ရဟန္းဟူသမွ် ေျခာက္ျပစ္ကင္းသဲလဲစင္အေကာင္းႀက
ထို႔ေၾကာင့္"မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္(
တယ္ ဒါေၾကာင့္ရဟန္း၊သာမေဏဘ၀နဲ႔ေပါ့ေ
ရာေရာက္ပါတယ္"ဟူ၍လည္းေကာင္း။
စာေရးဆရာေဒါက္တာေအာင္ေက်ာ္(သြား
"အေနက်ပ္၊အေသေခ်ာင္,အေနေခ်ာင္၊အ
၀ိနည္းကိုမေစာင့္ေရွာက္ဘဲအပ်င္း
အခါ ဒုဂၢတိဘ၀ သို႔ ေရာက္ပါလိမ္႔မည္။
အခ်ိဳ႕ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ သမထ၊၀ိပႆနာ ဘာ၀နာမ်ား က်င့္ႀကံပြား မ်ား အားထုတ္ေနပါသည္။အခ်ိဳ႕ ရဟန္းေတာ္မ်ားကမူ ပရိယတၱိစာေပ မ်ားကို သင္ယူ၊ကိုယ္တိုင္ စာခ် ေပးေနၾကပါသည္။ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားအ
ဆြမ္း စသည္ ေလာင္းလွဴပါက ေလာကစည္းစိမ္မ်ားတိုးပြားရံုသာမ
ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာမ်ားကိုေပးျခ
ရေစျခင္းျဖင့္ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရ
ပံုမွာ အထူးေျပာစရာ မလိုေတာ႔ပါ။
နိေရာဓ သမာပတ္မွ ထေတာ္မူလာ ေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ ျမတ္ ႀကီးအား ဒန္ပူ၊မ်က္ႏွာသစ္ေတာ္ေရ၊ ဆြမ္း လွဴဒါန္းလိုက္ရသျဖင့္ ဆင္းရဲသား ေမာင္ပုဏၰ ႏွင့္ မယ္ ဥတၱရာ တို႔မွာ ထိုးၿပီးသားထယ္ခဲ မ်ား က ေရႊတံုးမ်ားက ေရႊတံုးမ်ား ျဖစ္သြားကာ ခ်က္ခ်င္း သူေ႒းဘ၀ ေရာက္ သြားၾကပါသည္။
နိေရာဓ သမာပတ္မွပင္ထေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႀကီး အား ေပါက္ေပါက္မ်ားလွဴဒါန္းလိုက္သျဖ
သုဘူတိမေထရ္ သည္ ဆြမ္းခံၾကြရာတြင္ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္း ၌ ေမတၱာ စ်န္၀င္စားရာမွ ထ ၿပီးမွ ဆြမ္းကိုအလွဴခံေလ႔ရွိပါသည္။ "ဤသို႔ ေမတၱာပြား ၍အလွဴခံသည္ရွိေသာ္ ဆြမ္းဒကာတို႔အားအက်ိဳးမ်ားေပလိမ
ဟုမေထရ္ ႏွလံုးသြင္းေတာ္မူပါသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္က "လက္ဖ်စ္တစ္တြတ္မွ်လည္း ေမတၱာဘာ၀နာကိုပြား မ်ားေသာရဟန္းကို ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမ ကို လိုက္နာေသာ ရဟန္း ၊ျပည္သူတို႔၏ ဆြမ္းကို အခ်ည္းအႏွီးမျဖစ္ေစမူ၍ စားသံုးေသာရဟန္းဟူ၍
ဆိုထိုက္ေၾကာင္းေဟာေတာ္မူပါသည္"
"အိပ္လို ရဟန္း၊ စားလိုမွန္း၊ပုစၦန္း လုပ္ပါေလ"ဟူေသာ "က၀ိလကၡဏာ သတ္ပံု သံေပါက္(ပိုဒ္ေရ-၇၂၇)"၏တြင္ ဆိုလိုသည့္အဓိပၸါယ္ မွာ [လူထြက္လိုေသာ]"စစ္ကိုင္းတိေလာက
အားအမ်ိဳးသ မီးတစ္ဦးမွ ေလွ်ာက္ထားသည့္ "ရဟန္းမည္သည္ကား သူလွဴေသာ အ၀တ္အစား၊သူလွဴေသာ အရိပ္သခၤန္းကို သံုးေဆာင္ စားေသာက္၍ ခ်မ္းသာစြာေနထိုင္ရေပသည္။စာေပက်
လည္း သင္ရ၏။ မသင္လိုလွ်င္လည္း သကၤန္းႀကီးကိုေျခကန္ကာသာအိပ္လို
ထိုစကားရပ္၌"စားၿပီးအိပ္ခ်ည္းေန
ရဟန္းဘ၀ဆိုသည္မွာ အလုပ္လက္မဲ႔ဘ၀မ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ စားၿပီးအိပ္ေန ရေသာဘ၀မဟုတ္ပါ။ အလုပ္ရွိၾကပါသည္။ လုပ္ၾကဖို႔လည္းလိုပါသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ပရိယတၱိ၊ပဋိပတိၱ ကိုသင္ယူအားထုတ္ၾကပါသည္။ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းရက်ိဳးနပ္ေအာင္
ေမတၱာပို႔သေပးၾကရပါသည္။ဘာသာေရးစ
စြမ္းႏိုင္သမွ်သင္ၾကား၊သင္ယူ၊ေဟ
"ပဗၺိဇၨိတ ဘာေ၀ါ ဒုလႅေဘာ"ဟု ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ကေဟာၾကားေတ
ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းဘ၀သို႔ တက္ေရာက္ႏိုင္ရန္ ရဟန္းေလာင္းပုဂၢိဳလ္ အတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိပါသည္။၎တို႔မွာ-
(၁) ႏူနာ စေသာ ေရာဂါႀကီးမ်ားမရွိရ
(၂) လူသားစစ္စစ္ ျဖစ္ရမည္။
(၃) ေယာက္်ား စစ္စစ္ျဖစ္ရမည္။
(၄) ကၽြန္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ရမည္။
(၅) ေၾကြးၿမီ ကင္းရွင္းရမည္။
(၆) မင္းခေယာက္်ားမဟုတ္ရ။
(၇) မိဘ ခြင့္ျပဳသူျဖစ္ရမည္။
(၈) အသက္(၂၀)ျပည့္ၿပီးသူ ျဖစ္ရမည္။
(၉) ကိုယ္ပိုင္သပိတ္၊သကၤန္းျပည့္စံု
(၁၀) အျပစ္ႀကီးငယ္ကို အနီးကပ္ၾကည့္ရႈဆံုးမမည့္ ဆရာလည္းရွိရမည္ .. စသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။
ရဟန္းဘ၀ရရွိရန္ အဘယ္မွ် ခက္ခဲပါသနည္း ဆိုေသာ္ ေလးအသေခ်ၤ ႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူစဥ္ ကာလ အတြင္း ျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ ရဟန္းဘ၀ (၉)ဘ၀သာ ရရွိခဲ႔ဖူးသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ သုေမဓာ ရေသ႕ဘ၀၊ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားထံ နိယ်ာတဗ်ာဒိတ္ခံယူစဥ္မွ ကႆပဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူသည္အထိ ေလး အသေခ်ၤ ႏွင့္ ကမာၻတစ္သိန္း ကာလအတြင္း ၌-
(၁) ေကာ႑ည (၂) သုမဂၤလ (၃) သုေမဓာ (၄) သုဇာတ (၅) ဖုႆ (၆) ေ၀ႆဘူ (၇) ကကုသန္ (၈) ေကာ
ဏာဂမန (၉) ကႆပ -
ဟူေသာဘုရားရွင္တို႕လက္ထက္ ၌ သာ ရဟန္းဘ၀ျဖစ္ေၾကာင္းျပဆို ခ်က္ျဖစ္သည္။
ရဟန္းမ်ားေစာင့္စည္းရေသာ သိကၡာပုဒ္(၂၂၇)သြယ္၊အက်ယ္ ကုေဋ ကိုးေထာင္ေက်ာ္ရွိအက်င့္သီလမ်ား
ဟူေသာ ဓႏၳဓူရ ကိုေဆာင္လွ်င္ေဆာင္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ကမၼ႒ာန္း
ဘာ၀နာ ပြားမ်ားအားထုတ္ျခင္း တည္းဟူေသာ ၀ိပႆနာဓူရ
ကို ေဆာင္ၾကရသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က စာ၀ါ လိုက္ျခင္း ကို လြယ္ သည္ ဟု ထင္မွတ္ၾကသည္။
အမရပူရၿမိဳ႕၊မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀ
"လြယ္တယ္ မထင္နဲ႕"
ရဟန္းဘ၀ အလြယ္မမွတ္ႏွင့္
တကယ္က်ပ္သကြဲ႕ ဒကာ တို႔ေရ
အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ ငါတို႔ေျပ မွာ
၀ါ လို႔ေနေအာင္ သံဃာ အမ်ား။
လုပ္ေၾကာက္ စားရဲ အလကားေနသည္
အလြဲ၊အမွားေတြ ထင္ၾကေလ၏တကား။
ကာမဂုဏ္ယုတ္ ခြာဆုတ္ကာေနာ္
စာအုပ္ကိုသာ အေဖာ္ထား။
မသမာအလုပ္ ဆိုတာ
မေတာ္ပါ ကလားရယ္လို႔
အေပ်ာ္အပါး မလိုက္ေပ။
သပိတ္ပိုက္ကာ လမ္းတကာသြားလို႔
ဆြမ္းရွာစားရ ပဲ ႏွင့္ခ်ဥ္ေပါင္ေရ။
မ၀တ၀ မွ်တေလသည္
ရသမွ်ေတြ ေသာင္းေျပာင္းေရာလို႔
ေကာင္း မေကာင္းေသာ
ဘာ ကမွ် မခ်န္ေပါင္
ပါသမွ် ပန္းကန္ေျပာင္။
စားၿပီး စာက်က္ ႏႈတ္တက္ေဆာင္တယ္
အျမဳပ္ထြက္ေအာင္ စာအံရသဗ်ေလး။
…..ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။
"ရဟန္းက်င့္၀တ္၊ တစ္ပါးခၽြတ္က၊လူနတ္မႀကိဳက္၊ကဲ႕ရ
"ရဟနး္က်င့္၀တ္၊တစ္ပါးတက္က၊လူနတ
ဟူ၍ ျဖစ္ရန္လည္းအစဥ္သတိရွိရန္လိုအပ္
အျမင္မွား၊အယူမွား ရွိေနသည္ကို သိခဲ႔ပါလွ်င္ သိေသာသူက မသိေသာ သူအား ျပဳျပင္သြန္သင္မႈျပဳအပ္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ပါကသူ၏" ခံယူခ်က္ မွန္ကန္သည္၊ အမ်ားက သေဘာတူလက္ခံသည္"ဟု ယူဆၿပီး မွားသည္ ထက္မွား မိုက္တြင္းနက္ သည္ထက္ နက္ရွာေပေတာ႔မည္။
အထူးသျဖင့္ သာသနာေရး ႏွင့္ပတ္သက္၍ ပိုမိုဆင္ျခင္သင့္လွ၏။"၀ဇီေဗဒ ထိတိုင္းရွသည္" ဟု ဆိုရိုးစကားရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့ကေလး ေျပာ ဆိုမႈေၾကာင့္ ေလးပင္ေသာအျပစ္ႀကီးမ်ားမရၾကေစရန
သင့္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေပၚ အခ်ိဳ႕ေသာ လူ၀တ္ေၾကာင္တို႔၏ "အလုပ္လက္မဲ႔ေတြပါ"ဟူေသာ အထင္ေသးမႈေဘးမွ ကင္းရွင္းၾကေစလို ပါေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းႏွင့္ေရးသားတင္ျပလို
မွီၿငမ္း က်မ္းကိုး-
၂၀၁၀ခုႏွစ္၊စက္တင္ဘာလထုတ္- Dhamma Digest (ဓမၼဒိုင္ဂ်က္-ဓမၼစာေစာင္)မွ
"တကၠသိုလ္ ေသာတုဇန(မဟာဓမၼာစရိယ)"၏"အလုပ္လက
"အညတရ-ဘိကၡဳ"၏"ဘုန္းႀကီး၀တ္ၾကည္
"ေဒါက္တာေအာင္ေက်ာ္(သြား-ဆရာ၀န္
(အထက္ပါ ေဆာင္းပါးမ်ားကို မွီျငမ္း၍ ,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျ
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾက
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
(ည.ည.တ)
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤဘေလာ့ဘ္ပို႔စ္အား မဖတ္ရေသးသူမ်ား၏ ဗဟုသုတအက်ိဳးငွာ ရည္႐ြယ္၍မွ်ေ၀ဓမၼဒါနျပဳျခင္းၿဖစ
ဖတ္ၿပီး, သိၿပီးသူမ်ား,အတြက္အႏူးအညြတ္ေတာ
Facebook မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
