စုန္းကေ၀နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ယံုၾကည္ရခက္ေနတယ္။ ရွိမရွိကုိ သိခ်င္တယ္ဆုိၿပီး ဦးဇင္းကုိ ပုိ႔စ္တင္ေပးပါရန္ ေတာင္းဆုိလာၾကတဲ့အတြက္ ဦးဇင္းေလ့လာမိသေလာက္ေလးကုိ မိမိအခ်ိန္ထဲကေန အမ်ားအတြက္ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္တာပါ။

ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့ ပါဠိေတာ္ထဲမွာေတာ့ ဦးဇင္းမွတ္သားဖူးသေလာက္ေျပာျပရမယ္ဆုိရင္ ၀ိနည္းမဟာ၀ါ (၀ိ-၁-၂၉၉)မွာ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ဃရဒိႏၷကာဗာဓ-ေခၚ စုန္းမက ခ်စ္ခင္လုိ႔ ေဆးေပးတာကို စားမိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ စားမိခဲ့လုိ႔ ရဟန္းစုန္းျပဳစားခံရတာကုိ ျမတ္စြာဘုရားကသိေတာ့ သီတာေလာဠိ (ထြန္သြားတြင္ကပ္က်န္ေနေသာ ေျမႀကီးခဲ)ကို ေဖ်ာ္ၿပီး စုန္းျပဳစားခံရတဲ့ ရဟန္းကုိ ေသာက္ခုိင္း လုိက္တာ ေပ်ာက္ကင္းခဲ့တယ္လုိ႔ ပါရွိပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ စုန္းဆုိတာ တကယ္ရွိတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံရဖုိ႔ကေတာ့ ေသခ်ာေနပါၿပီ။ စုန္းဆုိတာ ဘယ္လုိဟာမ်ိဳးလဲဆုိေတာ့ လူသားျဖစ္ၿပီး အရင္ဘ၀က ကမၼသိဒၶိအစြမ္းပါရွိတာကုိ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ အသံုးခ်တတ္တဲ့လူမ်ိဳးပါ။ လူတုိင္းမွာေတာ့ သူ႔အစြမ္းနဲ႔သူ ပါရွိၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဉာဏ္စြမ္းေကာင္းၿပီး တခ်ိဳ႕က ကံအစြမ္းေကာင္းသလုိ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ျဖတ္ထုိးဉာဏ္ေကာင္းၾကတဲ့ အစြမ္းသတၱိေလးေတြ လူတုိင္းကုိယ္စီမွာ ရွိၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း မိမိမွာ အစြမ္းသတၱိပါတာကုိ အသံုးမခ်မိလုိ႔ မသိတာမ်ိဳးရွိသလုိ အသံုးမခ်တတ္လုိ႔ အသံုးမက်တာမ်ိဳးလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဥပမာ-မိမိခါးေလာက္ရွိတဲ့ အျမင့္ကုိ ပံုမွန္ခ်ိန္မွာ ခုန္မတတ္ႏုိင္ေပမဲ့ ေသေဘးနဲ႔ရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ခုန္ေက်ာ္လႊားႏုိင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိမ်ိဳးေပါ့။

အဲဒီလုိပါပဲ ေမြးရာပါကမၼသိဒၶိအစြမ္းပါတဲ့ မိန္းမမ်ားဟာ သူတုိ႔သာမာန္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူတုိ႔မွာပါလာတဲ့ စုန္းပညာကုိ အသံုးမခ်တဲ့အတြက္ မသိဘဲျဖစ္ေနတတ္ေပမဲ့ သူတုိ႔တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ လုပ္ႀကံခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီလုိေပၚထြက္လာတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူတုိ႔စုန္းပညာ ပါတယ္ဆုိတာသိၿပီး သူမ်ားကုိ ဒုကၡေပးႏုိင္တယ္ဆုိတာ သိသြားလုိ႔ သူတုိ႔တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ မေက်နပ္တဲ့အခါ အဲဒီလူရဲ႕ ဘုန္းကံနိမ့္ခ်ိန္မွာ ေစာင့္ေမွ်ာ္လုပ္တတ္သလုိ မိမိလုပ္ခ်င္တဲ့သူကုိ တစ္ခုခုေသာ အစားအစာေကၽြးၿပီးလုပ္တာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။

စုန္းပညာတစ္ခါလုပ္ဖူးလုိ႔ စုန္းပညာတတ္တယ္ဆုိတာသူကိုယ္သူ သိတဲ့လူဆုိရင္ အဲဒီလူရဲ႕ မ်က္စိကုိၾကည့္တဲ့အခါ သူ႔မ်က္စိကုိၾကည့္တဲ့လူရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ဟာ ေစာက္ထုိးေျပာင္းျပန္ေပၚေနတယ္လုိ႔ ဦးဇင္းၾကားဖူးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ စုန္းပညာတတ္တဲ့လူဟုတ္မဟုတ္ကုိ သူ႔မ်က္စိစုိက္ၾကည့္ၿပီး စမ္းသပ္ႏုိင္သလုိ စုန္းအလုပ္ခံရပါကလည္း ျမတ္ဗုဒၶေပးခဲ့တဲ့နည္းလမ္းအတုိင္း သီတာေလာဠိ (ထြန္သြားတြင္ ကပ္က်န္ေနေသာ ေျမႀကီးခဲ)ကို ေဖ်ာ္ၿပီး စုန္းျပဳစားခံရတဲ့လူကုိ တုိက္ေကၽြးရင္ ေပ်ာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း ေသြးသားမ်ားရင္းၿပီး ရရွိလာခဲ့တဲ့သဗၺညဳတဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေပးခဲ့တဲ့ေဆးမုိ႔ အစြမ္းထက္မယ္ဆုိတာေတာ့ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္သင့္ပါတယ္။

မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသဆုိ သဗၺညဳတဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေပးခဲ့တဲ့ေဆးက မွန္ဘီးလူနဲ႔ၾကည့္ၿပီးေပးတဲ့ အဂၤလိပ္ေဆးထက္ အစြမ္းထက္တယ္ဆုိၿပီး ျမတ္ဗုဒၶနည္းေပးခဲ့တဲ့ ႏြားက်င္ငယ္ေရနဲ႔ ဖန္းခါးသီး၊ ဇီးျဖဴသီးမ်ားစိမ္ၿပီး ေဆးအျဖစ္ မွီ၀ဲခဲ့အတြက္ ဘာက်န္းမာေရးမွ မေဖာက္ျပန္ဘူးလုိ႔ မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ စုန္းကေ၀နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာခ်င္တာက ျမတ္ဗုဒၶကုိယ္တုိင္မိန္႔ခဲ့တာကုိေထာက္ၿပီး စုန္းကေ၀ဆုိတာ တကယ္ရွိပါေၾကာင္း၊ စုန္းအတတ္ပညာရွိမရွိကုိ ဦးဇင္းေျပာသလုိ စမ္းသပ္ၾကည့္ရႈ႕လုိ႔ ရပါေၾကာင္း၊ စုန္းလုပ္ခ်င္တဲ့လူဟာ သူျပဳစားခ်င္တဲ့လူကုိ အနီးကပ္အေနနဲ႔ အစားအစာေကၽြးလုပ္ႏုိင္သလုိ အနီးကပ္မရပါက အေ၀းကေနျပဳစားႏုိင္ေအာင္ ထုိသူရဲ႕ ဘုန္းကံနိမ့္ခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းလုပ္တယ္ဆုိတာ သိဖုိ႔လုိပါေၾကာင္း၊ တကယ္လုိ႔ မိမိက စုန္းျပဳစားတာ မခံခ်င္ဘူးဆုိရင္ ဘုန္းကံနိမ့္ေစတဲ့ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္မ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ သူတစ္ပါးေကၽြးတာကုိ ယံုၾကည္မႈရွိမွ စားသင့္ပါေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ စုန္းျပဳစားခံခဲ့ရရင္လည္း ျမတ္ဗုဒၶေပးခဲ့တဲ့နည္းအတုိင္း ေျဖရွင္းလုိ႔ရတယ္ဆုိတာေတြကုိ မွတ္သားထားၾကပါလုိ႔ပဲေျပာရင္း ဦးဇင္းသိသမွ် အသိပညာဗဟုသုတမ်ားကုိ ဒီမွာပဲ ဒီေမးခြန္းအတြက္ ရပ္နားပါရေစ။

ဆရာေတာ္အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း